جنگ شیخ حیدر با شروان شاه و شهادت شیخ حیدر

جنگ شیخ حیدر با شروان‌شاه | سرگذشت نبرد و شهادت

جنگ شیخ حیدر با شروان‌شاه یکی از رخدادهای مهم تاریخی صفویه است که تأثیرات عمیقی بر آینده این سلسله گذاشت. در این مقاله، به پیشینه، دلایل جنگ، روند نبرد و پیامدهای آن می‌پردازیم.

پیشینه و زمینه‌های جنگ

شیخ حیدر، پدر شاه اسماعیل صفوی، از رهبران مذهبی و نظامی صفویه بود که در قرن نهم هجری قمری فعالیت می‌کرد. او به عنوان یکی از شخصیت‌های برجسته صفویه، تلاش‌های بسیاری برای گسترش نفوذ این سلسله در مناطق مختلف ایران انجام داد. در سال ۸۹۳ هجری قمری، شیخ حیدر به همراه صوفیان و جنگجویان خود به منطقه شروان لشکرکشی کرد. هدف او مقابله با شروان‌شاه، فرخ یسار، بود که از حاکمان منطقه شروان به شمار می‌رفت. این لشکرکشی در پی اختلافات سیاسی و مذهبی بین شیخ حیدر و شروان‌شاه شکل گرفت.[۱]

جنگ و شهادت شیخ حیدر

در سال ۸۹۳ هجری قمری، شیخ حیدر به همراه نیروهای خود به منطقه شروان حمله کرد. شروان‌شاه، فرخ یسار، که از این حمله آگاه شده بود، از یعقوب بیگ، حاکم آق‌قویونلو، درخواست کمک کرد. یعقوب بیگ نیز سلیمان بیجن را با لشکری بزرگ به کمک شروان‌شاه فرستاد. در نهایت، دو طرف در منطقه تبرسران با یکدیگر درگیر شدند. در این جنگ، شیخ حیدر و نیروهایش با مقاومت شدیدی روبرو شدند و در نهایت شیخ حیدر به شهادت رسید. پس از شهادت او، صوفیان و جنگجویانش متفرق شدند و از میدان جنگ گریختند. [۲]

تأثیرات و پیامدهای جنگ

شهادت شیخ حیدر تأثیرات عمیقی بر روند تاریخ صفویه گذاشت. این واقعه نه تنها ضربه‌ای بزرگ به جنبش صفویه وارد کرد، بلکه زمینه‌ساز تحولات بعدی در این سلسله شد. پس از شهادت شیخ حیدر، پسرش شاه اسماعیل صفوی به عنوان رهبر جدید صفویه انتخاب شد و توانست با بسیج نیروهای خود، جنبش صفویه را احیا کند. این واقعه همچنین باعث تشدید اختلافات بین صفویه و آق‌قویونلوها شد و به یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری جنگ‌های بعدی بین این دو قدرت تبدیل گردید.[۳]

منابع:
۱. ترجمه تقویم التواریخ، جلد ۱، صفحه ۱۵۶.
۲. وقایع السنین و الاعوام، جلد ۱، صفحه ۴۳۱.
۳. وقایع السنین و الاعوام، جلد ۱، صفحه ۴۲۲.