معرفی و وجه تسمیه استان اردبیل | فصل اول از کتاب گویا جلوه‌های ایران – جلد ششم
اردبیل در کتاب جلوه‌های ایران | معرفی، نام و هویت سرزمین چشمه‌ها و کوه‌ها
کتاب گویا «جلوه‌های ایران – جلد ششم» با تمرکز بر استان اردبیل، در چهار فصل تنظیم شده است. فصل نخست این مجموعه، به معرفی کلی استان و وجه تسمیه آن اختصاص دارد؛ از کوه‌های سر به فلک کشیده تا دریاچه‌هایی که آیینه آسمان‌اند. این فصل، آغاز سفری شنیدنی به سرزمینی است که تاریخ، طبیعت و فرهنگ را در خود جمع کرده است.
فصل اول: معرفی و وجه تسمیه استان اردبیل | کتاب گویا جلوه‌های ایران – جلد ششم
بهشتی که می‌شناسیم و نقل‌ها از آن شنیده‌ایم، بخشی از آن روی زمین است: اردبیل. سرزمینی در شمال‌غرب ایران، با کوه‌های سر به فلک کشیده، دریاچه‌هایی که آیینه آسمان‌اند، و چشمه‌هایی که از دل زمین می‌جوشند و جان را تازه می‌کنند.
استان اردبیل، با مرکزیت شهر اردبیل، یکی از استان‌های تاریخی، فرهنگی و طبیعی ایران است. این استان، با اقلیم کوهستانی، زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل، مقصدی محبوب برای گردشگران داخلی و خارجی است. چشمه‌های آب گرم، دشت‌های سرسبز، کوه سبلان و دریاچه‌های طبیعی، بخشی از زیبایی‌های این خطه‌اند.
وجه تسمیه اردبیل
نام «اردبیل» برگرفته از واژه اوستایی «ارتاویل» یا «ارتاویلا» است که به‌معنای «شهر مقدس» یا «شهر راستین» آمده است. این نام، در متون کهن زرتشتی نیز دیده می‌شود و نشان از قدمت و جایگاه معنوی این منطقه دارد.
اردبیل، در طول تاریخ، همواره جایگاه ویژه‌ای در فرهنگ و سیاست ایران داشته است. زادگاه شیخ صفی‌الدین اردبیلی، بنیان‌گذار طریقت صفویه، و خاستگاه یکی از مهم‌ترین سلسله‌های ایرانی – صفویان – بوده است. این استان، نه‌تنها در جغرافیای ایران، بلکه در حافظه تاریخی آن نیز جایگاهی رفیع دارد.
این فصل، دعوتی است به شناخت سرزمینی که در آن، کوه و چشمه، تاریخ و عرفان، طبیعت و فرهنگ، در هم تنیده‌اند.
افزودن دیدگاه جدید