میرزا محمد تقی كاشانی معروف به سپهر در حدود سال 1172 ش (1207 ق) در كاشان به دنیا آمد. وی پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در علوم قدیمه و شعر، عروض و قافیه، در جوانی به تهران رفت و به خدمت فتحعلی خان صبای كاشانی، ملك الشعرای فتحعلی شاه قاجار رسید. محمد تقی تا زمان حیات صبای كاشانی در تهران ماندگار شد اما با مرگ او به زادگاهش بازگشت. با این حال در زمان ناصرالدین شاه به تهران احضار شد و لقب لسان الملك گرفت. وی را یكی از بزرگترین دانشنمدان و مورخان ایران دانسته اند كه تاریخ عالم را از آغاز پیدایش بشر تا زمان خودش نگاشت. این كتاب با نام ناسخ التواریخ، به فارسی فصیح، نزدیك به سبك متقدمین تألیف شده كه تا یازده جلد را خود تألیف نمود و ادامه آن را پسرش، عباسقلی خان نوشته است. همچنین كتاب دیگر سپهر، آیینه جهان نما نام دارد كه مشتمل بر پنجاه هزار اسم از حكما، عرفا، فقها، پادشاهان، اطبا، خوشنویسان، شعرا و دانشمندان ادیان مختلف می باشد. محمدتقی خان لسان الملك سپهر سرانجام در دهم فروردین 1259ش برابر با هفدهم ربیع الثانی 1297 ق در 87 سالگی درگذشت و در نجف اشرف به خاك سپرده شد.
