پس از روی كار آمدن لویى ناپلئون، معروف به ناپلئون سوم، وی قصد داشت تا بار دیگر فتوحات فرانسه را افزایش دهد. از این رو، در اولین جنگ خارجی خود با روسیه كه از سال 1853 تا 1856م به طول انجامید و صحنه اصلی آن، دریای سیاه و شبه جزیره كریمه بود، با كمك و همكاری انگلیس و ترك های عثمانی پیروز شد. این جنگ، بر اثر اختلافات روسیه و ترك های عثمانی آغاز شد و فرانسه و انگلیس نیز كه نگران توسعه طلبی روس ها بودند، به حمایت از عثمانی وارد جنگ گردیدند. هم چنین این جنگ برای كوتاه كردن دست روسیه از شرق اروپا به ویژه شبه جزیره بالكان آغاز شد و مقدمات آن، دو سال قبل از شروع جنگ با امضای معاهده قسطنطنیه میان عثمانی، فرانسه و انگلیس فراهم شده بود. بعد از شكست و عقب نشینی روسیه در این جنگ، یك كنفرانس بین المللی در ماه های فوریه و مارس 1856م برای حل اختلافات مربوط به شرق اروپا و منطقه بالكان و دریای سیاه در پاریس تشكیل شد كه به كنگره پاریس معروف گردید. كنگره پاریس در 30 مارس همین سال با اخذ امتیازات مهمی از روسیه، از جمله تسلیم قسمتی از قلمرو روسیه در مصبّ رودخانه دانوب به دریای سیاه به مدعیان استقلال این مناطق كه بعداً كشور رومانی را به وجود آوردند، و نیز اعطای حق كشتی رانی بین المللی در رود دانوب و بالاخره منع ورود كشتی ها و تجهیزات جنگی به این رود و دریای سیاه، به پایان رسید.
مطالب مرتبط
