کلنل محمدتقی خان پسیان پس از اقامت شش ساله در آلمان و مراجعت به ایران از جانب دولت مشیرالدوله به فرماندهی ژاندارمری خراسان منصوب شد. وی در دوره نخست وزیری سیدضیاء الدین، اقدام به بازداشت قوام السلطنه والی خراسان کرده بود و این امر، زمینه عداوت بین آن دو را فراهم نمود. پس از سقوط حكومت سید ضیاءالدین، قوام السلطنه به ریاست الوزرایی دست یافت و كلنل پسیان را كه از مدتی قبل به كفالت خراسان رسیده بود از این مقام بركنار كرد. ولی پسیان كفیل جدید ایالت را از كار بر كنار نمود و خود شخصاً استانداری را بر عهده گرفت. در خلال این احوال، فرمانده كل ژاندارمری ایران، مأمور رسیدگی به كار كلنل پسیان شد و به اتفاق عده ای از افسران، عازم مشهد گردید. ولی كلنل دستور داد تمام آنها را در شاهرود بازداشت و به مركز اعزام دارند. با این اقدام، برای حكومت مركزی مسلّم شد كه او علیه دولت قیام كرده است و حاضر به اجرای دستورات نیست. قوام السلطنه به رؤسای ایلات متوسل شد و درخواست كمك نمود تا كلنل را دستگیر نمایند. قوایی از طرف ایلات جمع آوری و به سمت مشهد حركت داده شد. كلنل برای دفع خطر، به استقبال آنها رفت و در نزدیكی قوچان جنگ سختی بین طرفین درگرفت. پس از چندی زد و خورد و وارد آمدن تلفات سنگین به دو طرف، مهمّات قوای كلنل تمام شد و خود در دهم مهر 1300ه.ش به قتل رسید. هنگام شهادت، بیش از سی سال از عمرش نگذشته بود. خبر قتل او در مشهد با هیجان مردم و عزای عمومی توأم بود و از جنازه وی با احساسات و نطق های پرشور مشایعت كردند.
مطالب مرتبط
