پول فور، شاعر و نمایش نامه نویس برجسته فرانسوی در 1فوریه1872م در پاریس به دنیا آمد. ذوق ادبی وی در اوان جوانی بارور شد و همراهی با شعرای بزرگ، او را در صف پیشروان نهضت سمبولیسم یا نمادگرایى كه بیانگر غیرمستقیم عواطف و افكار می باشد، قرار داد. پول فور در 17 سالگی اثری سمبولیك را در عرصه تئاتر بر روی صحنه آورد و در سال های بعد، نمایش نامه های دیگری كه با سبك غالب آن روز هماهنگ نبود نگاشت و اجرا كرد. روش خاص پول فور در عالم نمایش، سر و صدای فراوان برپا نمود. از این رو به نشر اشعارش در مجلات پرداخت و سپس دیوان اشعار خود را منتشر ساخت. مجموعه دیوان اشعارش كه هر كدام با عنوان "بالادها" عرضه می گردید بالغ به چهل جلد شد و او در آنها با احساسات پرشور میهن پرستانه به وصف فرانسه و زیبایى های آن می پرداخت. این مجموعه ها، علی رغم برخورداری از نثری نوین، چندان مورد پذیرش عوام جامعه قرار نگرفت. پول فور در عین انتشار این آثار، باز هم به عالم نمایش توجه داشت. وی بر این عقیده بود كه پس از جنگ جهانی اول كه نمایشی غم انگیز برای فرانسه محسوب می شد، وظیفه ای سنگین بر عهده ادبیات و تئاتر گذاشته شده تا به وسیله آن بتوان اعمال خوب و بد را نمایش داد تا از معایب گذشته پند گیرند. پول فور شاعر طبیعت بود. عشق او به طبیعت، ساده و بی آلایش است و از هر آن چه درخشان، نیرومند و سرشار از زندگی است لذت می برد. او نمونه ای از كنجكاوترین شاعرانی است كه در عین حال كه خودجوش، موشكاف، ساده، سرزنده، بی ریا و خردمند است، بارور و مسامحه كار می باشد. اشعار فور، قافیه دار است اما وی تمایل عجیبی دارد تا هر بند شعرش را چون قطعه ای منثور بنگارد. پول فور در سال 1912م بر اساس نظرخواهی یكی از روزنامه ها، به عنوان ملك الشّعَرای فرانسه برگزیده شد و آن را تا آخر عمر حفظ كرد. اما از آن جا كه نثر نوین وی، مقبولیت عامه پیدا نكرده بود، نتوانست مقام شاعر ملی را به دست آوَرَد، با این حال قدرت وصف و خیال انگیزی و سادگی در نوشتار وی از غنای فراوانی برخوردار است. پول فور سرانجام در 20 آوریل، 1960م در 88 سالگی درگذشت.
