با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، دولت مرکزی افغانستان از دریافت کمک محروم شد و ژنرال نجیب الله در 15 آوریل 1992م از حکومت برکنار گردید و به دفتر سازمان ملل متحد در کابل پناه برد. جانشینان نجیب الله که چهار تن از معاونانش بودند، آمادگی خود را برای مذاکره و یافتن راه حل معضل افغانستان اعلام داشتند. در این زمان درگیری هایى بین گروه های افغان صورت گرفت و کار به نبرد و بمباران کابل کشیده شد. در نهایت، با ائتلاف گروه های مسلمانِ میانه رو، با رای شورای موقت رهبری افغانستان، دولتی به سرپرستی صبغت الله مجددی در کابل تشکیل شد. دولت موقت افغانستان در مه 1992م انحلال حزب کمونیست وطن را اعلام داشت و به دنبال آن، قوانین و مقررات اسلامی را به ویژه درباره ممنوعیت نوشیدن مشروبات الکلی و پوشش زنان به مورد اجرا گذارد. پس از چندی، گروه های افغان خواستار برگزاری انتخابات و کناره گیری نظامیان از قدرت شدند. چند روز پس از این توافق، صبغت الله مجددی که به طور معجزه آسا از یک سوء قصد جان به در برده بود، از ریاست جمهوری استعفا داد و بدین سان، امید به صلح از میان رفت و شهر کابل و دیگر نواحی کشور، دستخوش آشوب و صحنه زد و خورد میان گروه های مختلف گردید. این آشوب ها در سالیان بعد با ظهور طالبان ادامه یافت و خسارات فراوانی به کشور و مردم وارد آورد.
مطالب مرتبط
