آمریكا پس از سرخوردگی در جریان گروگان گیری جاسوسانش در سفارت این كشور از سوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام و ناامیدی از پیروزی در این جریان به وسیله فشار سیاسی و تحریم اقتصادی، درصدد حل این قضیه از طریق نظامی برآمد. دولت كارتر بر اساس نقشه ای بسیار محرمانه جهت آزادی گروگان ها، در 5 اردیبهشت سال 1359 شمسی با تعدادی هواپیمای نظامی و 20 هلی كوپتر، حمله خویش را به ایرانِ تازه از بند رها شده، آغاز كرد. این هواپیماها و هلی كوپترها كه حامل موتورسیكلت، جیپ نظامی، توپ، مسلسل و مهمات لازم بودند، در صحرای طبس فرود آمدند تا از آن مكان، عملیات آزادسازی گروگان ها را آغاز نمایند.
با وجود تجهیزات فراوان، كماندوهای ماهر و آموزش دیده، برنامه ریزی دقیق حمله، عدم وجود مانع و غفلت نیروهای اطلاعاتی ایران، این بار دست غیبی امداد الهی از آستین شن های صحرای طبس بیرون آمد و شكستی سخت و مفتضحانه را نصیب ابرهه صفتان آمریكایی كرد. ماجرای طبس یكی از رسواترین شكست های توطئه های امپریالیسم آمریكا علیه انقلاب اسلامی ایران است.
بدون شك حادثه طبس و شكست مزدوران آمریكایی علی رغم مجهز بودن به پیشرفته ترین وسایل و تجهیزات روز، یكی از معجزات بزرگ قرن به شمار می آید. واقعه این روز، نه تنها یك اتفاق ساده، زودگذر و فراموش شدنی نبود، بلكه تمثیلی است ماندگار و همیشگی برای كسانی كه با چشم دل خویش، جز آنچه هست می بینند و تذكری است برای اثبات قدرت تامه الهی و سستی كید دشمنان خدا.
مطالب مرتبط
