روز ملی و استقلال "پاراگوئه" از استعمار اسپانیا (1811م)

14 می
روز ملی و استقلال پاراگوئه(گنجینه تصاویر ضیاءالصالحین)

سرزمین پاراگوئه در قرن شانزدهم میلادی توسط یك اسپانیایى كشف شد و از آن زمان تا بیش از دو قرن، تحت استعمار اسپانیا قرار گرفت. این وضعیت تا اوائل قرن نوزدهم ادامه داشت تا اینكه وقوع انقلاب 1810م در امریكای لاتین باعث به وجود آمدن تحرك در مردم پاراگوئه شد، به صورتی كه در 14 ماه می1811م فرماندار اسپانیایى این منطقه را بركنار نموده و خواستار برقراری تجارت آزاد شدند. از این رو، این تاریخ به عنوان روز استقلال و روز ملی پاراگوئه مطرح شده است. بعد از استقلال پاراگوئه، حكومت استبدادی در این كشور برقرار شد و به دلیل اوضاع نامتعادل داخلی، كودتاهای متعددی در پاراگوئه رخ داد كه با هر كدام از این كودتاها، افراد مستبد دیگری در رأس كار قرار گرفتند. تا این كه در سال 1954 ژنرال استروسْنِر به قدرت دست یافت و حكومت وی 34 سال به طول انجامید. در سال 1989م در پاراگوئه اولین انتخابات آزاد ریاست جمهوری برگزار شد و نقش مردم در حكومت افزایش یافت. جمهوری پاراگوئه با 406/752كیلومتر مربع مساحت در امریكای جنوبی و در بین كشورهای بولیوی، برزیل و آرژانتین واقع شده است. جمعیت آن 5/5 میلیون نفر و پایتختش آسونسیون است. پاراگوئه اولین كشور به استقلال رسیده در امریكای جنوبی می باشد. پیش بینی می شود جمعیت پاراگوئه تا سال 2025م بیش از 9 میلیون نفر گردد. بیش از 88% جمعیت این كشور كاتولیك هستند و به زبان اسپانیایی و گوارانی صحبت می كنند. اكثریت قریب به اتفاق سكنه پاراگوئه نژاد دو رگه سرخ و سفید داشته و بقیه گروه های نژادی در اقلیتند. واحد پول پاراگوئه، گوارانی و از شهرهای مهم آن سیوداددل استه، سان لورنزو و لامباره است.

 

 

Share