شهید محمود شهبازی دستجردی، یکم بهمن ماه ۱۳۳۷ش در خانواده ای مذهبی در اصفهان چشم به جهان هستی گشود. محمود از بدو کودکی طعم محرومیت و فقر را در محیط خانواده چشید. پدرش کشاورزی بود که با دسترنج خویش، چرغ زندگی را می چرخاند. او در دامان پدری زحمتکش و پارسا و مادری دردکشیده و پاکدامن، با احساسات ناب مذهبی رشد کرد و تربیت یافت. محمود، قرآن را نزد مادرش - که فرزند یک روحانی بود - می آموزد و تحصیلات دوره ابتدایی را در زادگاه خود به پایان می رساند و برای ادامه تحصیل، وارد دبیرستان احمدیه حکیم سنایی اصفهان می شود. پس از چند سال تلاش و کوشش، مدرک دیپلم خود را با نمره های قابل قبول در سال ۱۳۵۶ش دریافت می کند و در همان سال، در کنکور شرکت جسته و در رشته مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت پذیرفته می شود. شهبازی به طور مشخص، فعالیت های مذهبی و سیاسی خود را از دوران دبیرستان شروع می کند. او در این دوران، به مطالعه کتاب های مذهبی به ویژه کتاب های شهید استاد مطهری و علامه طباطبایی روی می آورد و هم زمان در محافل مذهبی و مجالس سخنرانی شهید اژه ای و... شرکت فعال می جوید. او از آن پس، با شهید اژه ای ارتباط برقرار نموده و فعالیت های مذهبی و سیاسی خود را گسترش می دهد. وی عمده فعالیت های خود را از طریق مسجد شفیعی و ارتباط با دوستان مسجدی اش انجام می دهد. محمود به خاطر فعالیت های مستمر در شهر اصفهان به عنوان چهره ای پرتلاش و انقلابی ای ممتاز می نماید. او در روشنگری دوستان و یارانش نسبت به ماهیت رژیم شاه، از هیچ کوششی دریغ نمی کند و پس از ورود به دانشگاه نیز به ابعاد تازه ای از فعالیت های انقلابی دست می زند و در ارتباط با جمعی از دانشجویان مسلمان و انقلابی به یک رشته اقدام های مبارزاتی علیه رژیم مبادرت می ورزد. در اوج خفقان رژیم شاه، همراه دوستان انقلابی خود بی خوف و ترس، خطر می کند و در جهت افشای ماهیت رژیم در قالب تشکل های دانشجویی، به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی گسترده ای می پردازد. او در دانشگاه، با انجمن اسلامی دانشجویان همکاری نزدیک و مستمر انجام می دهد و در کلیه فعالیت های گروهی دانشجویان از جمله ورزش های دسته جمعی، پخش و نصب اعلامیه ها و شرکت در اعتصاب ها حضوری پرتلاش و گسترده می یابد. شهبازی با ایمانی راسخ و باوری استوار، پای در میدان مبارزه علیه رژیم می گذارد و تا پایان، این مبارزه را ادامه می دهد. فعالیت های گسترده سیاسی و اجتماعی، هرگز مانع از تقویت بنیان اعتقادی - اخلاقی او نمی شود بلکه هم سو با انجام امور مختلف با مطالعه، آگاهی مذهبی خود را عمق می بخشد؛ از این رو از سر ایمان و اعتقاد، به مبارزه و روشنگری می پردازد. او در راه اندازی نخستین راهپیمایی وسیع مردمی در اصفهان، نقش فعال و هدایت گری ایفا می کند. هم چنین در منزل آیت الله العظمی خادمی از سازمان دهندگان این امر مهم به شمار می رود. شهبازی در روزهای پیروزی انقلاب اسلامی نیز در تهران حضوری چشم گیر می یابد و دوشادوش مردم انقلابی در تسخیر پادگان ها شرکت می جوید. وی با شور انقلابی که داشت، پس از تحقق انقلاب اسلامی، چند روزی در کمیته اسلحه به دست می گیرد و به حراست از دستاوردهای انقلاب می پردازد. در اسفندماه ۱۳۵۷ش، به نهاد نوپای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوسته و به عضویت رسمی این نهاد انقلابی و مقدس جوشیده از بطن مردم درمی آید و در پادگان سعدآباد مشغول خدمت می شود. او تلاش زیادی در جهت تقویت تشکیلات سپاه انجام می دهد به طوری که کم تر به دانشگاه می رود و بیش تر وقت خود را در سپاه به فعالیت های انقلابی مصروف می دارد. اما پس از نفوذ گروهک های ضدانقلاب در محیط دانشگاه، او به طور جدی عمده فعالیتش را معطوف به آنجا نموده و در مقابله و مبارزه با عناصر منحرف و ضدانقلاب، جبهه جدیدی را در دانشگاه ایجاد می کند. در این سال ها محمود که با درایت و بینش مکتبی، پی به ماهیت نفاق سازمان منافقین برده بود، تلاش و کوشش فراوانی در دانشگاه برای افشای چهره نفاق این گروهک صورت می دهد و به یاری دوستان انقلابی اش، این گروهک را در رسیدن به اهداف شومش مأیوس می کند. در سال ۱۳۵۹ش، برای سامان دهی و سازمان دهی سپاه پاسداران شهر همدان به این شهر می رود و با عزمی استوار و فعالیتی گسترده، این امر مهم را تحقق می بخشد و پس از چندی نیز به فرماندهی سپاه پاسداران همدان منصوب می شود. او به عنوان فرماندهی دلسوز و فداکار و در عین حال قاطع و منظبط، به رتق و فتق و سامان دهی سپاه همدان می پردازد و در جذب نیروهای متعهد و انقلابی به سپاه، دقت عمل به خرج می دهد و با سپردن مسئولیت به نیروهای شایسته، کیفیت آن را افزایش می دهد. شهبازی هم زمان با شروع جنگ تحمیلی، راهی جبهه می شود و در صحنه های مختلف کارزار، حضوری عاشقانه و فعال می یابد. وی ابتدا به جبهه های غرب می رود و پس از تحکیم و تثبیت مواضع رزمندگان اسلام در آنجا، به جبهه جنوب عزیمت می کند و از هیچ تلاشی در مقابله با دشمن دریغ نمی ورزد و کارآمدی و لیاقت خود را در بعد نظامی به ظهور می رساند. پیش از آغاز عملیات فتح المبین، به مسئولیت معاونت تیپ ۲۷ محمد رسول الله (ص) برگزیده شده و به هدایت نیروهای تحت امر تیپ می پردازد و در تحقق اهداف عملیات و منهدم کردن نیروهای دشمن، نقش به سزایی ایفا می کند. محمود پس از فراغت از عملیات فتح المبین، تیپ ۲۷ را برای عملیاتی وسیع و بزرگ تر تجهیز و آماده می کند. او برای اجرای عملیات بیت المقدس، نیروهای زبده تیپ را راهی محور اهواز - خرمشهر کرده و با شروع عملیات، به خطوط دشمن یورش می برد. شهبازی در این حمله نیز هم چون فتح المبین، پرشور و بارشادت در فرماندهی رزمندگان، حماسه ای ماندگار خلق می کند و تا دروازه شهادت به آسمان عشق و سرزمین معشوق عروج می کند. سردار محمود شهبازی دستجردی، روز دوم خردادماه سال ۱۳۶۱ هجری شمسی در آستانه فتح خرمشهر در عملیات بیت المقدس بر اثر اصابت ترکش خمپاره، به فیض عظمای شهادت نائل آمد. پیش از عملیات، از حالت و سکناتش معلوم بود که او دیگر برای رسیدن به حضرت دوست، برات عشق را دریافت کرده و مشخص بود که چهره اش آسمانی است.
