پس از امضای قرارداد كمپ دیوید توسط انورسادات رئیس جمهور مصر، این كشور در بین هم پیمانانِ عرب خود مورد سرزنش قرار گرفت و طی سالیان بعد منزوی گردید. ادامه اختلاف بین كشورهای عربی و اوضاع بحرانی لبنان، رژیم صهیونیستی را به عملیات تجاوزكارانه ای در منطقه تشویق كرد. از این رو در روز ششم ژوئن 1982م، نیروهای رژیم اشغال گر قدس، به این بهانه كه لبنان به مركز عملیات تروریستی علیه اسرائیل تبدیل شده و امنیت این رژیم را به خطر انداخته و نیز به بهانه ایجاد امنیت مرزهای شمالی اسرائیل حمله سراسری و همه جانبه ای را به جنوب لبنان آغاز نمودند و تا جنوب بیروت نیز پیشروی كردند. نیروهای رژیم صهیونیستی پس از تصرف بخشی از جنوب لبنان و بمباران مراكز تجمع فلسطینی ها در بیروت، این شهر را مورد حمله قرار دادند. در همین حال اردوگاه های فلسطینی بیروت نیز كه در محاصره ارتش رژیم اشغال گر قدس قرار گرفته بود، مورد حمله فالانژهای مسیحی قرار گرفت. این قتل عام ها، خشم و نفرت عمومی را در سراسر جهان برانگیخت. از این رو، پس از مدتی و در اثر مقاومت فلسطینیان و فشار افكار عمومی، نیروهای صهیونیستی، از بیروت عقب نشینی نموده و در جنوب لبنان مستقر شدند. اما سرانجام با حملات پی در پی استشهادی و وارد آوردن تلفات جانی و مالی بسیار به نیروهای اسرائیل توسط جان بركفان حزب اللَّه لبنان، ارتش رژیم صهیونیستی مجبور شد به طرزی ذلت بار در 25 مه سال 2000م از جنوب لبنان عقب نشینی نموده و پس از هجده سال، خاك لبنان را ترك كند.
مطالب مرتبط
