مجلس شورای اسلامی در نگاه مردم ایران، محلی است جهت تهیه و تصویب قوانین اسلامی برای كلیه نیازهای جامعه در زمینه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، تبلیغی، نظامی، اخلاقی، قضایی و هر چیزی كه به زندگی فردی و عمومی مربوط می شود و به قانون نیاز دارد. قوانین غنی و قوی و پر مایه ای كه بتواند پاسخگوی همه نیازها باشد و روزنه های بی قانونی را ببندد. از این رو افتتاح مجلس شورای اسلامی با این هدف در هفتم خرداد 1359 صورت گرفت. گشایش مجلس یكی از مهم ترین دلایل احترام به قانون و اهمیت دادن به رأی و نظر مردم در نظام جمهوری اسلامی است و وجود مجالس قانون گذاری در هر كشور، حكایت از وجود آزادی در نظام حكومتی آن می كند. به همین منظور، هفتم خرداد ماه، سالروز افتتاح اولین دوره مجلس شورای اسلامی، به عنوان روز قانون نامیده شده است.
هفتم خرداد، روز قانون و آغاز هفته مجلس، یادآور هفتم خرداد ماه 1359 ش می باشد. در چنین روزی، اولین دوره مجلس شورای اسلامی افتتاح شد و از آن پس نیز در سال های 79 75 71 67 63 و 83 دوره های دوم تا هفتم مجلس شورای اسلامی آغاز شده است. افتتاح اولین دوره مجلس قانون گذاری در جمهوری اسلامی ایران، یك نقطه عطف به شمار می رود. وظیفه این مجلس، قانون گذاری و نظارت مستقیم بر عملكرد رییس جمهوری و هیئت دولت است. تعداد نمایندگان مجلس، 290 نفر است و با رأی مستقیم مردم انتخاب می شوند. هر شهر به تناسب جمعیت، تعدادی از كرسی های مجلس را به خود اختصاص می دهد. اقلیت های دینی شناخته شده در ایران با وجود آنكه، اكثر آنان، از لحاظ جمعیت، حد نصاب لازم یعنی 150 هزار نفر برای به دست آوردن یك كرسی را ندارند، اما در پارلمان دارای نماینده می باشند. انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی، در فاصله حدود یك سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 24 اسفند 1358 برگزار شد. در این انتخابات، ملت ایران با شركت حدود یازده میلیون نفر در انتخابات به نمایندگان خود رأی دادند. و با برگزاری مرحله دوم، مجلس شورای اسلامی، تركیب خود را یافت و با احتساب انتخابات میان دوره ای، مجموعاً 263 نماینده به مجلس راه یافتند كه در این میان، تعداد 4 زن، 130 روحانی و 133 غیرروحانی مشاهده می شد
