آیت اللَّه شیخ شهاب الدین اشراقی، در سال 1302 ش (1342 ق) در شهرستان قم به دنیا آمد. وی پس از گذراندن دروس مقدماتی و سطح نزد پدرش، به محفل درس خارج استادان نامداری همچون سید محمد محقق داماد، سیدحسین طباطبایی بروجردی و حضرت امام خمینی(ره) حاضر شد و به مقام والای اجتهاد دست یافت. وی همچنین به زبان فرانسه تسلط داشت. آیت اللَّه اشراقی در طول حدود دوازده سال شاگردی در محضر حضرت امام خمینی، مورد توجه خاص استاد قرار گرفت و به شرف دامادی ایشان نائل آمد. ایشان در سال های تبعید حضرت امام در نجف و پاریس در كنار آن قائد عظیم الشأن حضور داشت و یاور امام بود. همچنین پس از انقلاب، در مدت اقامت حضرت امام درقم، به صورت غیررسمی مسؤولیت دفتر امام و رسیدگی به امور مراجعین را برعهده داشت. برخی آثار این فقیه جلیل عبارتند از: تفسیر قرآن در 20 جلد با نام سخن حق، چهره های درخشان و شرح بر عروةُ الوثقی. آیت اللَّه شهاب الدین اشراقی سرانجام در اول مرداد 1360 ش دچار سكته شد و یك هفته بعد در 58 سالگی درگذشت و درمسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(س) مدفون گردید.
