پس از استقرار حکومت بعثی عراق توسط احمد حسن البکر، ژنرال حمادی تکریتی در چنین روزی از سال ۱۹۶۸ میلادی به منظور در هم شکستن این کودتا به بغداد حمله و این شهر را محاصره کرد. ژنرال حمادی تکریتی بغداد را محاصره نمود اما احمد حسن البکر با صدور اعلامیه ای از رادیو بغداد، مردم را از محاصره شهر آگاه کرد و کودتا خنثی گردید. به دنبال این حادثه، کابینه مخل شد و دولت جدید حسن البکر شامل حردان تکریتی نخست وزیر و وزیر دفاع و صدام حسین تکریتی معاون دبیر کل حزب بعث عراق و دیگر وزرا تشکیل شد.
• پس از روی کار آمدن ژنرال عبدالرحمن محمد عارف در عراق در سال ۱۹۶۶میلادی وی برای آرام کردن شورش کردهای شمال این کشور، مذاکراتی با آنان به انجام رساند و سرانجام در همان سال، تسهیلات ویژه ای را برای کردهای عراق در نظر گرفت. این عمل که عقب نشینی آشکار عارف در برابر کردهای شورشی بود، توانست موقتاً آرامش را در تمام نواحی کردنشین شمال عراق ایجاد کند. با این حال، عارف به خاطر امتیازاتی که در طرح خود به شورشیان کرد داده بود، به شدت موجبات خشم حزب بعث عراق را که بزرگ ترین تشکیلات سیاسی این کشور محسوب می شد فراهم آورد. به همین سبب دو سال بعد در 17 ژوئیه ۱۹۶۸میلادی، ژنرال احمد حسن البکر معاون رئیس جمهور عراق، کودتایى بر ضد دولت عبدالرحمن عارف را فرماندهی کرد و با این کودتا، عبدالرحمن عارف، رئیس جمهور عراق از کار برکنار گردید. عارف که در طول حکومت خود، همواره مورد خشم و غضب حزب بعث بود، پس از کودتا از کلیه مناصب خود برکنار و به ترکیه تبعید شد. این کودتای نظامی سرآغاز حکومت استبدادی حزب بعث بر عراق بود که ۳۵ سال بر تمامی جان و مال مردم این کشور، استیلا یافت. این کودتا در حالی انجام شد که عبدالرحمن خود عضو حزب بعث بود ولی رهبران حزب خواستار افراط بیش تری در کارها بودند. پس از کودتا، احمد حسن البکر، رهبر کودتاچیان، توسط شورایی به نام شورای انقلاب، قدرت را به دست گرفت و اختناق و سرکوب شدیدی در کشور ایجاد نمود.
مطالب مرتبط
