ارنست همینگوی
ارنِست میلر هِمینگوی (۱۹۶۱- ۱۸۹۹)، نویسنده آمریکایی برنده نوبل ادبیات است. وی از پایه گذاران یکی از تأثیرگذارترین انواع ادبی، موسوم به «وقایع نگاری ادبی»، شناخته می شود.
پدرش پزشک و مادرش معلم پیانو و آواز بود. ارنست تابستان ها را به همراه خانواده اش در شمال میشیگان به سر می برد و در همانجا بود که متوجه علاقه شدید خود به ماهیگیری شد. او پس از اتمام دوره دبیرستان برای مدتی در کانزاس سیتی به عنوان گزارشگر گاهنامه «استار» مشغول به کار شد.
در جنگ جهانی اول داوطلب خدمت در ارتش شد اما ضعف بینایی او را از این کار باز داشت و در عوض به عنوان راننده آمبولانس صلیب سرخ در نزدیکی جبهه ایتالیا به خدمت گرفته شد. چندی بعد مجروح شد و ماه ها در بیمارستان بستری بود. به ایالت متحده بازگشت و کار خبرنگاری را از سر گرفت و بعد در پاریس برای «تورنتو استار» مشغول به کار شد.
سبک ویژه اش در نوشتن او را نویسنده ای بی همتا و بسیار تأثیرگذار کرده بود. در ۱۹۲۵ نخستین رشته داستان های کوتاهش در «زمانه ما» منتشر شد که به خوبی گویای سبک خاص او بود. در ۱۹۲۶ نخستین رمان او بر پایه تجربه های به دست آمده اش از اسپانیا با نام «خورشید همچنان طلوع می کند» به چاپ رسید.
ارنست همینگوی بیش تر عمر سرگرم ماجراجویی بود. از زخمی شدن در ایتالیا بر اثر اصابت ۲۰۰ تکه ترکش گلوله نیروهای اتریشی در خلال جنگ جهانی اول تا شرکت در خط مقدم جبهه های جنگ داخلی اسپانیا یا سفرهای توریستی به حیات وحش افریقا تا ماهی گیری و شکار حیوانات وحشی و زندگی در کوبا.
از مهم ترین رمان های همینگوی «پیرمرد و دریا» است که جایزه نوبل را برایش به ارمغان آورد. او در این رمان شکوه قلمرو دریا را با افت و خیز زندگی طولانی یک صیاد در هم می آمیزد و از این آمیزش زندگینامه ای سرشار از اندوه برای صیادی از پا افتاده فراهم می کند.
همینگوی ماجراجو سرانجام با یکی از تفنگ های محبوبش، دو لول ساچمه زنی باس اندکو، خودکشی کرد. عمده رمان های همینگوی به فارسی ترجمه و با استقبال مواجه شده است.
منبع: طاقچه
مطالب مرتبط
