دعای سبحان مقلب القلوب و الابصار سبحان مقلب اللیل و النهار/ شب پانزدهم رمضان
الجزء الأول؛ أبواب أحكام شهر رمضان؛ الباب التاسع عشر فيما نذكره من زيادات و دعوات في الليلة الخامسة عشر و يومها
جلد اول، باب های احکام ماه رمضان؛ باب نوزدهم اعمال و دعاهای شب و روز پانزدهم ماه رمضان: فصل آنچه که مختص به شب پانزدهم ماه می باشد: فصل اول دعاهای مخصوص شب پانزدهم (اولین دعا):
دعاى مخصوص شب پانزدهم از ماه رمضان :
و أما الدعوات فمنها ما وجدناها في كتب أصحابنا رحمهم الله العتيقة و قد سقط منها أدعية ليال و هو دعاء الليلة الخامسة عشر
دعاهاى اين شب عبارت اند از: (اولین) دعاى شب پانزدهم براساس كتاب هاى كهن راويان اماميّه رحمهم اللّه :
سُبْحَانَ مُقَلِّبِ الْقُلُوبِ وَ الْأَبْصَارِ سُبْحَانَ مُقَلِّبِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ
پاكا خداى دگرگون كننده ى دل ها و ديده ها، پاكا خداى دگرگون كننده ى شب و روز
وَ خَالِقِ الْأَزْمِنَةِ وَ الْأَعْصَارِ الْمُجْرِي عَلَى مَشِيَّتِهِ الْأَقْدَارَ الَّذِي لَا بَقَاءَ لِشَيْءٍ سِوَاهُ
و آفريننده ى زمان ها و روزگاران كه مقدّرات را براساس خواست خود روان گردانيد و هيچ جز او پايدار نمى ماند
وَ كُلُّ شَيْءٍ يَعْتَوِرُهُ الْفَنَاءُ غَيْرَهُ فَهُوَ الْحَيُّ الْبَاقِي الدَّائِمُ (تَبارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ)[سوره الاعراف، آیه 54]
و بر همه چيز جز او نيستى عارض مى گردد. بنابراين، او زنده ى پاينده و جاودانى است، بلندمرتبه و منزّه باد خدا، كه پروردگار جهانيان است.
اللَّهُمَّ قَدِ انْتَصَفَ شَهْرُ الصِّيَامِ بِمَا مَضَى مِنْ أَيَّامِهِ وَ انْجَذَبَ إِلَى تَمَامِهِ وَ اخْتِتَامِهِ
خداوندا، ماه صيام در اثر گذشت روزهاى آن، به نيمه رسيد و رو به پايان است
وَ مَا لِي عُدَّةٌ أَعْتَدُّ بِهَا فَأَلْجَأُ إِلَيْهَا وَ لَا أَعْمَالٌ مِنَ الصَّالِحَاتِ أُعَوِّلُ عَلَيْهَا سِوَى إِيمَانِي بِكَ وَ رَجَائِي لَكَ
و من اندوخته اى قابل ملاحظه [كه بدان پناهنده شوم] و اعمال شايسته اى كه بر آن اعتماد كنم، جز ايمان و اميد به تو ندارم
فَأَمَّا رَجَائِي فَيُكَدِّرُهُ عَلَيَّ صَفْوَةُ الْخَوْفِ مِنْكَ وَ أَمَّا إِيمَانِي فَلَا يَضِيعُ عِنْدَكَ وَ هُوَ بِتَوْفِيقِكَ
و با اين حال، اميدم را بيم خالص از تو مكدّر مى كند ولى ايمانم به تو، به توفيق تو در نزد تو ضايع نمى گردد.
اللَّهُمَّ فَلَكَ الْحَمْدُ حِينَ لَمْ تُفَكِّكْ [لَمْ تَفْكُكْ يَدِي عِنْدَ اسْتِمْسَاكِي] يَدِي عِنْدَ التَّمَاسُكِ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَ لَمْ تُشْقِنِي بِمُفَارَقَتِهَا فِيمَنِ اعْتَوَرَهُ الشَّقَاءُ
خداوندا، پس ستايش تو را كه هنگام چنگ زدن من به دستاويز استوار، دستم را از آن جدا نكردى و به واسطه ى جدايى از آن جزو كسانى كه بدبختى بر آنان عارض گشته، بدبخت ننمودى.
اللَّهُمَّ فَأَنْصِفْنِي مِنْ شَهَوَاتِي فَإِلَيْكَ مِنْهَا الشَّكْوَى وَ مِنْكَ عَلَيْهَا أُؤَمِّلُ الْعَدْوَى فَإِنَّكَ تَشَاءُ وَ تَقْدِرُ وَ أَشَاءُ وَ لَسْتُ [وَ لَا] أَقْدِرُ وَ لَسْتُ
خداوندا، پس نسبت به خواهش هاى نفسانى ام به عدل و داد رفتار كن، كه از آن ها به تو گله مى گزارم و به تو بر آن ها اميد يارى دارم؛ زيرا تو اراده مى كنى و توانايى، ولى من اراده مى كنم و توانايى ندارم.
إِلَهِي وَ سَيِّدِي مَحْجُوجاً وَ لَكِنْ مَسْئُولًا تُرْجَى وَ مَخُوفاً يُتَّقَى تُحْصِي وَ نَنْسَى وَ بِيَدِكَ حُلْوُ وَ مُرُّ الْقَضَاءِ
اى معبود و آقاى من، تو مغلوب استدلال كسى قرار نمى گيرى، ليكن از تو درخواست و به تو اميد بسته مى شود و از تو هراسيده و پرهيز مى شود، [اعمال و گناهان و غفلت هاى ما را] به شماره درمى آورى و ما فراموش مى كنيم و شيرينى و ترشى سرنوشت حتمى به دست تو است.
اللَّهُمَّ فَأَذِقْنِي حَلَاوَةَ عَفْوِكَ وَ لَا تُجَرِّعْنِي غُصَصَ سَخَطِكَ [سُخْطِكَ] وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
خداوندا، شيرينى گذشت را به من بچشان و غصه هاى خشمت را به من مچشان. درود خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او، اى مهربان ترين مهربانان.
