به استقبال ماه ذی القعده - اربعین موسوی
ماه ذی القعده الحرام از یک سو آغاز ماه های حرام و از سوی دیگر، شروع اربعین حضرت موسی (علیه السلام) در کوه طور برای درک لقاء الهی است. این دو جهت باعث شده که این ماه حائز شرافت های منحصر بفردی شود و بین ایام سال به « اربعین موسوی » معروف گردد.
خداوند درباره اربعین موسوی یک بار به اجمال می فرماید: «وَ إِذْ واعَدْنا مُوسَى أَرْبَعينَ لَيْلَة» (بقره، 51). اما تفصیل این بیان شریف را در سوره اعراف می فرماید که: وعده الهی به حضرت موسی (علیه السلام) در ابتدا سی شب بود، بنا بر مواعده الهی بر میقات شد و حضرتش بعد از طی ابتلائات فراوان و نجات از فرعونیان، برای رسیدن به مقام لقاء و انس خاص با خداوند، سی شب در کوه طور به مناجات و نماز و عبادت و روزه پرداخت، سپس به امر الهی ده شب دیگر بر آن افزوده شد و سی شب اول در ماه ذی القعده انجام گرفت و به دنبال آن ده شب دیگر در دهه اول ذی الحجه ادامه یافت: «وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ ميقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعينَ لَيْلَة» (اعراف، 124). به این ترتیب اربعین موسوی در یکی از بهترین اوقات سال و در ماه های حرام شکل گرفت.
همچنین از روایات چنین برمی آید که ذی القعده همان ماهی است که در آن خداوند حضرت یونس (علیه السلام) را بعد از چهل روز زاری و ناله و گفتن ذکر یونسیه «لا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمينَ» (انبیا، 87) از شکم ماهى بیرون آورد. و این بر فضیلت این ماه می افزاید.
این وقایع برای دیگران کشف از سنتی الهی نمود که برای درک لقای پروردگار، می باید حرمت سی شب ماه ذی القعده و ده شب اول ذی الحجه را نگه داشت. و به این ترتیب این ایام شریف در طول تاریخ، شروع اربعینیات برای اولیاء و سالکان مقام لقاء الهی مقرر گردید.
منبع: ادب حضور (دفتر چهارم)، اسرار اربعین موسوی ؛ آداب و مراقبات ماه ذی القعده و دهه اول ذی الحجه
مطالب مرتبط
