یهودیان طایفه ی بنی قریظه كه با مسلمانان مدینه، پیمان دفاعی برقرار كرده بودند، پس از هجوم جبهه ی متحد استكبار، متشكل از یهودیان، مشركان قریش و طوایف دیگر عرب به شهر مدینه و وقوع نبرد سرنوشت ساز خندق (جنگ احزاب)، نسبت به مسلمانان، مرتكب خیانت شده و موجب تقویت جبهه ی كفر و شرك و تضیعف روحیه ی مسلمانان مدینه گردیدند. به همین جهت، پس ازپیروزی مسلمانان درجنگ احزاب با قهرمانی های مولای متقیان امام علی بن ابیطالب(علیهماالسلام)، مسلمانان به فرمان پیامبراكرم(صلی الله علیه وآله وسلم) بلادرنگ به سوی قلعه ی بنی قریظه رهسپار گردیدند و آنان را به مدت 15 (و به روایتی 25) روز در محاصره ی خویش گرفتند. سرانجام سران طایفه ی بنی قریظه چاره ای جز تسلیم ندیده و به داوری سعدبن معاذ یكی از صحابه ی بزرگ پیامبر، رضایت دادند. سعدبن معاذ، اشد مجازات را كه قتل مردان جنگی قبیله بود برای آنان پیشنهاد نمود كه مورد پذیرش پیامبر اكرم(صلی الله علیه وآله وسلم) واقع گردید. به این صورت، فتنه و خیانت، از ریشه خشكانیده شد و شرّ یهود از سر مسلمانان كوتاه گردید.
مطالب مرتبط
