صله رحم یکی از تاکیدات اسلام است که اهمیت دادن به آن تاثیرات مثبت زیادی بر جای گذاشته، و در مقابل، بها ندادن به آن تاثیرات منفی زیادی بر جای خواهد گذاشت. به طوری که خداوند ـــ کسانی را که پیوندها را می شکنند ــ زیانکار معرفی می کند: «الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فىِ الْأَرْضِ أُوْلَئک هُمُ الْخَاسِرُونَ[بقره/27] همانهايى که پيمان خدا را پس از محکم کردنش مى شکنند و آنچه را که خدا فرمان داده وصل شود (مانند رابطه با ارحام و معصومان و دين) قطع مى کنند و در روى زمين به فساد مى پردازند، آنهايند که زيانکارند.»[1]
مطابق این آیه، کسی که پیوندهایی را که خدا واجب کرده، تخریب کند، زیانکار است. صله رحم یکی از مهمترین پیوندهاست.
چه زیانی بیشتر از آنکه انسان خود را از حمایت اقوام و خویشاوند خود محروم کند و فکر کند که مثلا پول و ثروت و دیگر امکانات او، او را از خویشاوندان بی نیاز خواهد کرد؛ در حالی که انسان هر چند هم سرمایه و امکانات داشته باشد، اما شاید به یک لحظه همدردی خویشاوند و فامیل انسان در مرگ فرزند و یا دیگر مشکلات او، نیرزد، و هکذا از این مثالها.
قطع رحم و ترک صله رحم و رسیدگى به خویشان و بستگان در اسلام سخت مورد نکوهش و مذمت قرار گرفته است. خداوند سبحان کسانى را که از خویشاوندان خود بریده، با آنان قطع رابطه مى کنند، در سه جاى قرآن مورد لعن و نفرین قرار داده است.[2] از جمله در آیه اى مى فرماید: فَهَلْ عَسَیتُمْ إِنْ تَوَلَّیتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِى الْأَرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحامَکمْ أُولئِک الَّذینَ لَعَنَهُمُ اللَّهُ؛[3] اگر از فرمان خدا روى گردان شوید، آیا جز این انتظار مى رود که در زمین فساد کنید و قطع رحم نمایید؟
آن ها کسانى هستند که خداوند آنان را لعنت کرده است. امام صادق علیه السلام در ضمن بیان خود به نقل از پدرش فرمود: پدرم امام سجّاد علیه السلام فرمودند: إِیاک وَ مُصاحَبَةَ الْقاطِعِ لِرَحِمِهِ فَإِنَّهُ وَجَدْتُهُ مَلْعُوناً فى کتابِ اللَّهِ فى ثَلاثِ مَواضِعَ؛[4] از معاشرت و دوستى با کسى که با بستگان خود قطع رابطه کرده بپرهیز، زیرا چنین کسى را در کتاب خدا(قرآن) در سه جا مورد لعن و نفرین یافته ام.
مطالب مرتبط
