اولین دوره جنگ های صلیبی از سال 1096میلادی آغاز شد و چهار سال بعد با حمله سپاهیان صلیبی به بیت المقدس و اشغال، غارت و کشتار بی رحمانه هزاران نفر از زنان و مردان و کودکان بی گناه آن سرزمین پایان پذیرفت. در سال 1187میلادی که حدود 40 سال از پایان جنگ دوم صلیبی می گذشت، عکس العمل مسلمانان به نتیجه رسید. در این سال صلاح الدین ایوبی، پس از تصرف سوریه، لبنان و مصر، بیت المقدس را به محاصره درآورد. وی در ابتدا با ارسال پیامی برای اشغال گران، احترام خود به قدس و عدم تمایل به خون ریزی در آن مکان را یادآور شد و خواستار ترک آن سرزمین توسط مهاجمان گردید و در امان بودن اموال آنان را تضمین کرد. اما صلیبیان نپذیرفتند و کارزار سختی آغاز گردید. از این رو نخستین حمله مسلمانان در نیمه رجب 583 هجری قمری به وقوع پیوست اما بدون نتیجه ماند. سپس مسلمانان با ایجاد تونل هایى از طریق دیوار شهر به داخل نفوذ کردند. در این زمان حاکم شهر تقاضای صلح نمود و تهدید کرد که اگر این تقاضا پذیرفته نشود تمامی بناهای مقدس اسلامی و مسیحی را به آتش می کشد و 5 هزار زندانی مسلمان را خواهد کشت. از این رو، قراردادی بین دو طرف منعقد شد که بر اساس آن اولا شهر تسلیم سپاه صلاح الدین می شد و ثانیاً محاصره شدگان باید به ازای افرادِ خود فدیه بپردازند تا از اسارت آزاد شوند. بدین صورت در صبح جمعه 2 اکتبر 1187میلادی بیت المقدس به آغوش اسلام بازگشت. صلاح الدین پس از ورود به بیت المقدس هیچ یک از بناهای مسیحیان را ویران نکرد و نسوزاند. وی هم چنین سه روز پس از ورود به شهر، کلیسای شهر را به کشیشان سپرد و پادشاه بیت المقدس را آزاد کرد تا به اروپا بازگردد. با این حال، صلیبی ها بار دیگر برای اشغال بیت المقدس به این سرزمین هجوم بردند ولی موفق به تصرف آن نشدند.
