در رکاب حسین، قسمت 6 - شب ششم محرم (انتخاب چگونگی مرگ)
مرگ حق است، و سرانجام اتفاق می افتد؛ اما چگونگی آن را خود رقم می زنیم!
امام فرصت زیبا مُردن بود، که منّت بر سر صحرا گذاشته بود!
اما چه کم بودند آن ها که دست هایشان را، گشودند به گرفتنِ دست های او!
چه کم بودند آن ها که فهمیدند؛ امام اگر یاری می خواهد؛ منتی ست بر سرِ زمین!
یاری خواستن او، برای نیاز ماست؛ نه احتیاج او ...
«فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ»؛ چه اندکند دینداران؛ وقتی به بلا آزموده می شوند!
❖ شب ششم؛
«فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّيّانونَ»؛ دینداران چه اندکند؛ وقتی به بلا آزموده می شوند.
چه کم بودند آنان که در "کرب و بلا" به بلا آزموده شدند؛ و باز هم به امام شان وفادار ماندند!
ما نیز از میدان بلا، حتماً رد می شویم، تا عیار وفاداری مان، محک بخورد ... ما به کدام جانب خواهیم شتافت؟
⫸با خوانش: مژده لواسانی
⫸به قلم: حاتمه سیدزاده
⫸تنظیم کننده: امید اردلان
⫸آهنگساز: یحیی عباسی
⫸طراح: محمدحسین ثباتی
کاری از واحد موسیقی منتظران منجی عجل الله تعالی فرجه الشریف
برای دسترسی به سایر قسمتهای «در رکاب حسین علیه السلام» اینجا کلیک کنید
❖ پسر نوح غرق شد؛
وقتی که پدرش از بلندای کشتی، دست هایش را برای گرفتن دست او، دراز کرده بود!
ندای "هل من ناصرِ" امام نیز، بوتهٔ امتحان است!
زمان آزمایش است!
سنجه ی سلامت روح است!
امام کشتی نجات است ؛
او بر فراز سیل، پیش می رفت...
و دستانش را برای بالا کشیدن همگان می گشود!
اما چه کم بودند آن ها که خود را نجات دادند!
چه کم بودند آن ها که فهمیدند حسین، فرصت رستگاری است ...
فرصت پاک کردن گذشته، و از نو ساختن!
مطالب مرتبط
