سانتی رافائل، نقاش شهیر ایتالیایى در 6 اوریل 1483م، در نزدیكی شهر فلورانس ایتالیا به دنیا آمد. وی در ابتدا نقاشی را نزد پدرش آموخت و سپس از استادان زمان خود بهره گرفت. وی در جوانی راهی رم شد و پس از چندی در واتیكان، بزرگ ترین وبهترین نقاشی های خود را به وجود آورد. رافائل در واتیكان به ریاست معماران و سرپرستی ساختمان ها و بناهای مذهبی دست یافت و در تزیین واتیكان تلاش زیادی از خود نشان داد. هنر او از تعادل و هماهنگی كلیه كیفیت های هنری تشكیل شده بود. نقاشی كامل، حالت جاندار و دلپذیر رنگ ها، صحت و درستی حركات، هماهنگی با شكوه خطوط و ظرافت و دل پذیری رنگ ها، همه حكایت از نبوغ بزرگ هنری رافائل به شمار می روند. رافائل در نقاشی صورت، به ویژه صورت حضرت مریم(س) نظیر و رقیب نداشت و در این گونه آثار او، درخشندگی و جوانی و عفت مادری مشاهده می شود. بیشتر آثار رافائل از مسیحیت الهام گرفته و او به عنوان یكی از پیش گامان رنسانس، تاثیر فراوانی بر نقاشی های هم وطنان خود در دوره رنسانس گذاشت. سانتی رافائل سرانجام در دهم اكتبر 1520م در 37 سالگی درگذشت. اگر چه مرگْ، گریبان رافائل را در جوانی گرفت اما شاه كارهای بزرگ و بی نظیری از وی به جای گذاشت و نام سانتی رافائل را در زمره بزرگان هنر قرار داد. خانواده مقدس، آتش سوزی شهر و مدرسه آتن از دیگر آثار مشهور رافائل می باشند كه در موزه های معروفِ جهان نگهداری می شوند.
