پس از جنگ جهانی دوم، بر سر مسائلی چون سرنوشت آلمان، اروپای خاوری و حكومت این كشورها و... اختلافاتی بین امریكا و هم پیمانانش با شوروی پدید آمد كه باعث جنگ تبلیغاتی وسیعی علیه یك دیگر گردید. این جنگ رسانه ای و تبلیغاتی در نهایت توسط برنارد باروك، سیاست مدار امریكایى به عنوان جنگ سرد مطرح شد و این واژه از این زمان برای توصیف روابط شرق و غرب وارد فرهنگ سیاسی جهان گردید. به بیان دیگر جنگ سرد اصطلاحی است كه نخستین بار در مورد جنگ روانی و تبلیغاتی بین شوروی و كشورهای كمونیست از یك طرف و كشورهای بلوك غرب از سوی دیگر به كار برده شد. در این جنگ، كشورهای متخاصم به جای توسل به زور و اقدام به جنگ، به تبلیغات و عملیات ایذایى علیه یك دیگر اكتفا می كنند. در جنگ سرد هم چنین حالت كشمكش دو كشور كه هر یك می كوشد خود را قوی و كشور مقابل را ضعیف نشان دهد به وفور یافت می شود. در این میان، كشورهای بلوك شرق و غرب، پیمان های متعددی علیه هم منعقد كردند كه انعقاد پیمان های ناتو، سیتو و پیمان های دوجانبه امریكا با كشورهای جهان سوم به منظور قرنطینه و محاصره بلوك كمونیست، و نیز پیمان ورشو در شرق، از جمله عوارض و جنبه های دیگر جنگ سرد به شمار می آیند. نخستین دوره جنگ سرد از سال های 1946 تا 1962م ادامه داشت و با مرگ رهبران پیشین امریكا و شوروی، دوره تازه جنگ سرد تا اوایل دهه 1990م نیز ادامه یافت. به طور كلی ویژگی های جنگ سرد عبارتند از: آماده سازی نیروهای نظامی دو طرف و مسلح شدن به سلاح های هسته ای، مبارزه تبلیغاتی بسیار فشرده در دو طرف، عدم انجام هیچ گفت وگوی موفقیت آمیز بین طرفین و سرایت كشاكش كمونیسم و سرمایه داری به جهان سوم.
مطالب مرتبط
