کیفیت روزه داری، مکمل کمیت آن

بسم الله الرحمن الرحیم
بدون شک انجام دادن یک کار یک بحث است و چگونگی انجام دادن آن بحث دیگر. گر چه خداوند به عباداتی مثل روزه فرمان داده است؛ ولی به انجام دادن کامل و درست آن هم خیلی تاکید کرده است. چه بسا کم کاری در کیفیت کاری (مثل روزه)، کمیت آن را زیر سؤال ببرد.
خوش به حال کسانی که علاوه بر نخوردن و نیاشامیدن و خودداری از سایر مبطلات روزه، چشم و گوش و زبان آنها به فرموده امام صادق(علیه السلام) نیز روزه باشند و از گناهان پرهیز کنند. «إذا صمت فلیصم سمعک و بصرک و شعرک و جلدك؛[۱] آنگاه که روزه می گیری باید چشم و گوش و مو و پوست تو هم روزه دار باشند، یعنی از گناهان پرهیز کند.»
مثلاً انسان زبانش را از غیبت دیگران و ناراحت کردن دیگران (مسخره کردن آنها و...) نگه دارد، و چشمش را از مناظر گناه آلود ــ که اینروزها متاسفانه فراوان هم در دسترس هست (فضای مجازی)، برحذر دارد، و همینطور هم در مورد گوش و...
خدا نکند که کسی از روزه اش فایده ی چندانی نبرد. امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می فرماید: «کم من صائم لیس له من صیامه الا الجوع؛[۲] چه بسا روزه داری که از روزه اش جز گرسنگی و تشنگی بهره ای ندارد.»
حضرت در این حدیث، توجه انسان را به کیفیت روزه جلب می کند؛ کیفیتی که باید مکمل کمیت روزه شود.
خداوند توفیق روزه داری مطلوب را به همه ی ما بدهد.
إن شاءالله

پی نوشت:
۱ ــ الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 4، ۸۷.
۲ ــ نهج البلاغه صبحی صالح، ص 495.