آیت اللَّه سید محمدحسن الهی طباطبایی برادر مفسر كبیر قرآن، علامه سید محمدحسین طباطبایی در سال 1287ش (1326ق)، در تبریز به دنیا آمد. وی در كودكی پدر و مادرش را از دست داد و به همراه برادرش تحت سرپرستی وصی پدر قرار گرفت. سید محمد حسن در سنین كودكی مقدمات ادبیات فارسی و عربی و خوشنویسی را فرا گرفت و سپس سطوح عالی حوزوی را زیرنظر استادان خبره به كمال رساند. وی در 18 سالگی به همراه برادر راهی نجف اشرف شد و به مدت یازده سال از استادان بزرگی همچون حضرات آیات سیدعلی قاضی طباطبایی، سید حسن بادكوبه ای، محمدحسین غروی اصفهانی، میرزای نایینی و سیدابوالحسن اصفهانی، در علوم عرفان، فلسفه، ریاضی، طب و فقه و اصول بهره جست. این دو برادر در سال 1314ش به دلیل مشكلات معیشتی به تبریز بازگشتند و سیدمحمد حسن در حوزه علمیه شهر به تدریس فلسفه همت گماشت. وی دانشور پرهیزگاری بود كه به منظور تهذیب نفس، تزكیه درونی و تصفیه قلب كوشش های عمیق و مستمری را از خود بروز داد و افرادی علاقمند، در پرتو مواعظ و نصایح او به كمالاتی نائل آمدند. ایشان در اواخر عمر ساكن قم گردید ولی بر اثر بیماری قلبی به تبریز مراجعت نمود تا اینكه مرغ جان این سالك الی اللَّه در شب بیستم خرداد 1347ش برابر با سیزدهم ربیع الاول 1388ق در شصت سالگی از قفس تن به درآمد و پس ازتشییعی با شكوه در قم به خاك سپرده شد.
مطالب مرتبط
