ملک فاروق فرزند احمد فؤاد پاشا یا فؤاد اول، پادشاه پیشین مصر، در سال 1920م به دنیا آمد. در آن زمان، حکومت مصر تحت الحمایه انگلیس بود. فاروق در پی مرگ پدرش در سال 1936م، در شانزده سالگی جانشین پدر شد. اما چون به سن قانونی نرسیده بود، اداره امور مملکت به شورای نیابت سلطنت محول گشت. در آغاز جنگ جهانی دوم و درگیر شدن عده زیادی از قوای کشورهای متخاصم در شمال افریقا، مصر نیز به صورت یکی از جبهه ها و پایگاه های متفقین به خصوص انگلستان درآمد. پس از جنگ اعراب و اسرائیل و شکست اعراب، مردم مصر که درگیر این جنگ بودند، نسبت به پادشاه خود ملک فاروق دلسرد و بدبین شدند. این بدبینی در کنار فساد رایج در دستگاه رهبری فاروق، زمینه را برای انجام کودتای آرام افسران ناراضی مصری آماده کرد. مغز متفکر کودتا، سرهنگ جمال عبدالناصر بود که مقدمات این حرکت را از سال ها پیش تدارک دیده بود. ولی عبدالناصر و افسران جوان همفکر او، در مراحل نهایى اجرای نقشه کودتا، یکی از افسران ارشد مصری به نام ژنرال محمد نجیب را نیز با خود همراه کردند. سرانجام در 23 ژوئیه 1952م این کودتا به رهبری ژنرال محمد نجیب و سرهنگ جمال عبدالناصر صورت گرفت و سه روز پس از پیروزی کودتا، ملک فاروق پادشاه مصر که در میان مردم، محبوبیتی نداشت در 26 ژوئیه مجبور به استعفا شد. هم چنین هم زمان، با الغای رژیم سلطنتی، نظام جمهوری در مصر به ریاست محمد نجیب اعلام شد. ریاست جمهوری نجیب دوام چندانی نیافت و پس از آنکه بین کودتاچیان اختلاف افتاد، در نهایت، جمال عبدالناصر به ریاست جمهوری رسید.
مطالب مرتبط
