آثار و فواید شعرخوانی - رضا بابایی
پاره‌ای از آثار و فواید شعرخوانی مستمر، برای نویسندگان و مؤلفان به این قرار است:
ـ ذوق‌بخشی؛
ـ غنای واژگانی؛
ـ آشنایی با ساختمان‌های متفاوت و متنوع جمله‌سازی؛
ـ كشف نسبت‌‌های جدید و پیچیده میان كلمات؛
ـ مهارت‌یابی در استخدام صنایع لفظی و معنوی زبان فارسی؛
ـ جذب حلاوت‌های زبانی و ملاحت‌های لفظی؛
ـ آشنایی با تعابیر ادبی و آموختن آنها؛
ـ فراگیری كاربرد فنی و درست كلمات در موقعیت‌های متفاوت؛
ـ بازخوانی گفته‌ها و نوشته‌هایی كه از هرگونه آلودگی زبانی یا دستوری پاكیزه است؛
ـ اندوختن ابیات و عبارات شعری ناب كه گاه در طی نوشته‌های خود می‌توان به درج یا حل آنها پرداخت؛
ـ آشنایی با آرایه‌های سنتی و نو؛
از یاد نباید برد كه وقتی سخن از شعرخوانی و ادبیات‌پردازی است، شعر و ادبیات معاصر را نیز دربرمی‌گیرد. فرزند زمان خویش بودن، اقتضا می‌كند كه با تحولات زبانی و معنایی در زبان و ادبیات آشنا باشیم. «شعر فارسی» نباید ما را فقط به یاد مولوی و سعدی بیندازد، كه آنان عقبۀ شعر و ادبیات فارسی‌اند، نه جبهۀ آن. شاعران نوپرداز و معاصر، نمایندگان نسل‌های خود هستند و با مطالعۀ آثار آنان، آشنایی‌های تازه‌تری با زبان، عواطف، خواسته‌ها و گفتمان نسل نو می‌یابیم. آنان كه مطالعات ادبی خود را محصور به متون كهن می‌كنند، هرگز نمی‌توانند فاصلۀ زبانی و ادراكی خود را با نسل جدید بپوشانند.
منبع: رضا بابایی«کتاب آیین قلم»
