شفا و تبرک/بخش پنجم(سیره عملی اهل سنت در استشفاء)

[توضیح ضروری : وهابی ها در شبکه های ضد شیعه دائما این جملات را تکرار می کنند : هرگونه توسل به غیر خدا و تبرک حرام و شرک است و تبرک و استشفای به تربت امام حسین علیه السلام را نیز شرک می دانند.حضرت استاد قزوینی در ادامه این بحث مطالبی از کتب اهل سنت نقل می کنند که در آنها حتی بال مگس و ادارار شتر به عنوان شفا مطرح می شود. و یا مردم باقی مانده آب غسل میت ابن تیمیه به جهت استشفا نوشیدند .و یا خاک قبر بخاری را به جهت تبرک بردند.
عجبا که تبرک و استشفای به آب غسل میت ابن تیمیه شرک شمرده نشود یا تبرک به خاک قبر بخاری اشکالی ندارد و تبرک به خاک مطهر سبط رسول خدا سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (سلام خدا بر او باد) با آن عظمت شخصیت شرک شمرده شود.  ؟! ]
------------------------------
سیره عملی اهل سنت در استشفاء
آب غسل ابن تیمیه شفا است
ابن کثیر دمشقی، در شرح حال استادش ابن تیمیه حرانی می نویسد که در تشییع جنازه ابن تیمیه، مردم کارهای خارق العاده ای کردند؛ از جمله این که تعدادی از مردم آب باقی مانده از غسل ابن تیمیه را نوش جان کردند:
وحضَرها نساءٌ کثیرات بحیثُ حُزِرْنَ بخَمْسَةَ عَشَرَ ألفا (امرأة غیر اللاتی کن علی الاسطحة وغیرهن الجمیع یترحمن ویبکین علیه فیما قیل) وأما الرجال فحُزِرُوا بستین ألفا وأکثر إلی مائتی ألفٍ وشَرِبَ جماعةٌ الماءَ الذی فَضَلَ من غَسْلِه واقْتَسَمَ جماعةٌ بَقِیةِ السِّدرِ الذی غُسِّلَ به وقیل: إن الطاقِیةِ التی کانت علی رأسه دُفِعَ فیها خَمْسُمائةِ درهمٍ وقیل: أن الخَیطِ الذی کان فیه الزَّئْبَقُ الذی کان فی عُنُقِه بسبب القَمْلِ مائة وخمسونَ درهماً....
در تشییع جنازه ابن تیمیه زنان زیادی شرکت کرده بودند؛ به طوری که پانزده هزار نفر تخمین زده می شدند؛ غیر از آن ها که از بالای بام ها نگاه می کردند، همه آن ها برای ابن تیمیه گریه می کردند و برای او طلب رحمت می کردند. اما مرد ها شصت تا دویست هزار نفر تخمین زده می شدند. گروهی از تشییع کنندگان، باقی مانده آب غسل ابن تیمیه را نوش جان کردند، گروه دیگری باقی مانده سدر او را بین خود تقسیم کردند. گفته شده که کلاهی را که او بر سر داشت به پانصد درهم خریدند و همچنین گفته شده که ریسمانی را که به جیوه آغشته کردند و برای دفع شپش های او روی جنازه انداخته بودند، شخصی به صد و پنجاه درهم خرید....
ابن کثیر الدمشقی، ابوالفداء إسماعیل بن عمر القرشی (متوفای774هـ)، البدایة والنهایة، ج14، ص136، ناشر: مکتبة المعارف – بیروت.
وقتی پیروان ابن تیمیه، آب غسل او را به منظور استشفا می خوردند، چرا به خاک کربلا و... اشکال می گیرند؟
خاک قبر ابن تیمیه شفا است
ابن ناصر الدین دمشقی یکی از فضائل ابن تیمیه را شفا دادن خاک قبر او شمرده است. وی در کتاب الرد الوافر می نویسد:
قال علی بن عبد الکریم ابن الشیخ سراج الدین البغدادی الاصل البطایحی المزی أخبرنی بشیء غریب قال: کنت شابا وکانت لی بنت حصل لها رمد وکان لنا اعتقاد فی ابن تیمیة وکان صاحب والدی ویأتی الینا ویزور والدی فقلت فی نفسی لآخذن من تراب قبر ابن تیمیة فلأکحلها به فانه طال رمدها ولم یفد فیها الکحل فجئت الی القبر فوجدت بغدادیا قد جمع من التراب صررا فقلت ما تصنع بهذا؟ قال أخذته لوجع الرمد أکحل به أولادا لی فقلت: وهل ینفع ذلک؟ فقال: نعم! وذکر أنه جربه فازددت یقینا فیما کنت قصدته فأخذت منه فکحلتها وهی نائمة فبرأت قال وحکیت ذلک لابن قاضی الجبل یعنی الامام شرف الدین أبا العباس أحمد ابن الحسن بن عبد الله بن شیخ الاسلام أبی عمر المقدسی قال وکان یأتی الینا فأعجبه ذلک وکان یسألنی ذلک بحضرة الناس فأحکیه ویعجبه ذلک.
علی بن عبد الکریم داستان عجیبی را برای من نقل کرد و گفت:
من جوان بودم و دختری داشتم که چشم درد داشت، ما به ابن تیمیه اعتقاد داشتیم، او رفیق پدرم بود و پیش ما می آمد و با پدرم دیدار می کرد. با خودم گفتم که از خاک قبر ابن تیمیه بردارم و آن را در چشم دخترم همانند سرمه بمالم؛ چون چشم درد او طولانی شده بود و هیچ سرمه ای نیز فایده نداشت. پس سر قبر ابن تیمیه رفتم، دیدم مردی بغدادی خاک های قبر ابن تیمیه را در کیسه های جمع می کند، گفتم: با این ها چه می کنی؟ گفت: من آن ها را برای درد چشم بر می دارم تا آن ها به چشم فرزندان خود همانند سرمه بمالم. گفتم: ایا این خاک فایده دارد؟ گفت: بلی من آن را تجربه کرده ام.
پس بر یقینم افزوده شد و مقداری از خاک قبر را برداشتم و آن را به چشم دخترم مالیدم؛ در حالی که او خوابیده بود؛ پس فورا چشمش بینا شد.
این داستان را شیخ الإسلام ابوعمر مقدسی در میان گذاشتم او نیز تعجب کرد، این قضیه را از من در حضور مردم سؤال کرد من نیز داستان را نقل کردم.
ابن ناصرالدین الدمشقی، ابو عبدالله شمس الدین محمد بن عبدالله (متوفای842هـ)، الرد الوافر علی من زعم بان من سمی ابن تیمة شیخ الاسلام کافر، ص39، مطبعة کردستان العلمیه ـ مصر، 1329هـ.
وقتی خاک قبر ابن تیمیه، شفا باشد، چه اشکالی دارد که خداوند همین اثر را در خاک قبر سید الشهداء علیه السلام قرار داده باشد؟
خاک قبر بخاری شفا است
آقای ذهبی در کتاب خود در مورد وفات و دفن بخاری نوشته است:
«واما التراب، فانّهم کانوا یرفعون عن القبر، حتّی ظهر القبر، ولم یکن یقدَر علی حفظ القبر بالحراس، وغلبنا علی أنفسنا فنصبنا علی القبر خشباً مُشَّبکاً، لم یکن أحدٌ یقدر علی الوصول إلی القبر».
«اما خاک قبر مردم تمامی آن را برداشتند (بردند) در حدی که قبر [جسد] آشکار شد به گونه ای که با وجود نگهبانان نیز نمی شد از قبر محافظت کرد و ما مغلوب [مردم] بودیم تا اینکه ضریحی را بر سر قبر نصب کردیم، طوریکه هیچکس نتواند به قبر دسترسی داشته باشد.
الذهبی الشافعی، شمس الدین ابوعبد الله محمد بن أحمد بن عثمان (متوفای 748 هـ)، سیر أعلام النبلاء، ج12، ص467، تحقیق: شعیب الأرنؤوط، محمد نعیم العرقسوسی، ناشر: مؤسسة الرسالة - بیروت، الطبعة: التاسعة، 1413هـ.
آیا اهل سمرقند در سال 256 هجری کافر و مشرک بودند که تبرک می جستند به خاک قبر محمد بن اسماعیل بخاری؟
آیا کفار تجهیز و کفن و تشییع جنازه و دفن کردند؟
یا اینکه مسلمان بودند و سیره اهل سنت نیز چنین بوده است.
طلب شفاء ابن منکدر از قبر رسول الله
إسماعیل بن یعقوب التیمی

منبع:‌سایت  موسسه ولی عصر (عج) - آیت الله حسینی قزوینی