سلسله مباحث گناه‌ شناسی استاد علیپور | خطر توجیه و کوچک شمردن گناه (جلسه چهارم)

جلسه چهارم گناه‌ شناسی | آسیب‌های توجیه و کوچک شمردن گناه - استاد علیپور

توجیه گناه و کوچک شمردن آن، از جمله رفتارهایی است که انسان را به ورطه غفلت و سقوط اخلاقی می‌کشاند. در این جلسه از سلسله مباحث «گناه‌ شناسی» با تدریس استاد علیپور، با نگاهی به روایات اهل بیت علیهم‌السلام، به بررسی آثار خطرناک این نوع نگرش نسبت به گناه می‌پردازیم.

توجیه گناه؛ غفلت‌زایی و بی‌تفاوتی در برابر نافرمانی الهی :

در آموزه‌های اسلامی، گناه عملی است که انسان را از مسیر بندگی دور می‌سازد. اما خطر بزرگ‌تر، زمانی پدید می‌آید که انسان گناه را توجیه کرده یا آن را کوچک بشمارد. این نوع نگرش، نه‌تنها مانع توبه و اصلاح می‌شود، بلکه زمینه‌ساز تکرار گناه و قساوت قلب است.

امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «بدترین گناه، آن است که انسان آن را سبک بشمارد». این هشدار نشان می‌دهد که بی‌اهمیت دانستن گناه، نشانه‌ای از ضعف ایمان و بی‌توجهی به عظمت الهی است.

توجیه گناه، ممکن است با عباراتی چون «همه این کار را می‌کنند»، «این گناه بزرگی نیست»، یا «خدا مهربان است و می‌بخشد» همراه باشد. این جملات، اگرچه ظاهری آرام دارند، اما در باطن، انسان را از مسیر بندگی دور می‌سازند.

◄ در این جلسه، استاد علیپور با استناد به آیات قرآن و روایات اهل بیت علیهم‌السلام، به تحلیل دقیق این موضوع پرداخته و راهکارهایی برای حفظ حساسیت ایمانی و پرهیز از توجیه گناه ارائه می‌دهد.