اعمال سه روز آخر شعبان

مجموعه: داروخانه معنوی
شعبان المعظم

هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بدارد ؛ خداوند برایش ثواب دو ماه روزه داری را می نویسد

رفتن به مهمانی همیشه نیازمند یکسری آمادگی هاست. هر اندازه که این مهمانی بزرگتر و مهمتر باشد؛ اهمیت این آمادگی هم بیشتر و بیشتر می شود. برخی برای تهیه مقدمات شرکت در یک مراسم عروسی، چندین روز وقت صرف می کنند؛ از تهیه لباس مناسب گرفته تا آرایش و پیرایش دلخواه.
درب های یکی از بزرگترین مهمانی های سالانه به روی ما باز شده، ماه مبارک رمضان؛ مهمانی بی نظیری که میزبان آن، خداست و خودش قرار است از ما پذیرایی کند. ما هم نباید بدون آمادگی پا در این ضیافت بزرگ بگذاریم. پس هرچه زودتر باید اقدام کنیم و آماده شرکت در مهمانی خدا شویم.

ظرفیت خود را افزایش دهیم
ماه مبارک رمضان به راستی ماه مهمانی خدا و ضیافت الله است. پیامبر و ائمه(علیهم السلام) برای ورود به این ماه یکسری دستورالعمل ذکر کرده اند. دستوراتی که قلب و جان انسان را آماده این ماه می کند و به او امکان بهره بیشتر از این ماه خدا می دهد. ماهی که بهار قرآن است و قرآن در آن نازل شده، ماهی که بر تمام ماه ها فضیلت و برتری دارد و ماهی که خداوند در آن ماه افراد زیادی را از آتش جهنم نجات می دهد.
بهره مندی از نعمت های ماه رمضان نیازمند آمادگی و ظرفیت است. هر اندازه که این ظرفیت انسان بالاتر و بیشتر باشد؛ فرد بهره بیشتری را خواهد برد و از سفره الهی بهرمندتر می شود. از این روست که دستورات مهمی برای روزهای آخر ماه شعبان ذکر شده، روزهایی که نقش مهمی در بالا رفتن ظرفیت ما دارند و آخرین مهلت ممکن نیز به حساب می آیند. به وسیله این بالا رفتن ظرفیت هاست که بهره بیشتری از مهمانی خدا نصیب انسان می شود و قلب صفای لازم را برای ورود به ماه رمضان پیدا می کند.

ذکر و دستورالعملی از امام رضا(علیه السلام)
آنقدر کسب آمادگی برای ورود به ماه رمضان اهمیت دارد که دستورالعمل های خاصی برای روزهای آخر ماه شعبان ذکر شده و ائمه به این موضوع توجه بسیار ویژه ای داشته اند. اباصلت می گوید در آخرین جمعه از ماه شعبان خدمت امام رضا(علیه السلام) رسیدم و حضرت به من فرمود: ای اباصلت بیشتر ماه شعبان گذشته و این آخرین جمعه ماه است. پس در روزهای باقی مانده به جبران کم کاری هایت بپرداز. به آنچه وظیفه توست عمل کن و از کارهایی که به تو مربوط نیست؛ دوری نما. زیاد اهل دعا، استغفار و قرآن باش و به درگاه الهی از گناهانت توبه کن که ماه خدا به سویت می آید. 
در ادامه حضرت خواسته اند که اباصلت به ادای امانت ها، پاک کردن قلب از کینه ها، جدا شدن از گناهان، کسب تقوای الهی و توکل بر او بپردازد. در انتها امام هشتم ذکری را به اباصلت آموزش دادند که جان را از آلایش ها پاک کند. حضرت فرمودند: در باقی مانده این ماه، زیاد بگو: اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَكُنْ غَفَرْتَ‏ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ- فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِی‏ مِنْه‏؛ یعنی: خداوندا اگر مرا در روزهای گذشته ماه شعبان نیامرزیده ای در این روزهای باقی مانده ببخش.»(وسائل الشیعه، ج10، صص301 )
به هر حال دنیا با همه رنگ های فریبنده اش، ما را به غفلت انداخته و رنگ و بوی الهی را از ما گرفته است. باید قبل از ورود به مهمانی خدا، آن رنگ الهی را بازیابی کنیم و آمادگی لازم را برای شرکت در این ماه بزرگ به دست آوریم. دلی که مملو از کینه باشد؛ زبانی همراه با غیبت را به دنبال خواهد داشت و فردی که در ماه رمضان به گناه بیفتد و تقوا را رعایت نکند؛ کجا شرط مهمانی را ادا کرده است؟! برای آنکه ما در ماه رمضان تجربه یک ماه صافی و صفا را داشته باشیم باید از روزهایی قبل از شروع این ماه بزرگ، خود را آماده کنیم و این دستورات امام رضا(علیه السلام) برای این موضوع است.

 خداوندا اگر مرا در روزهای گذشته ماه شعبان نیامرزیده ای در این روزهای باقی مانده ببخش

دستوری خاص برای سه روز پایانی
در حدیثی دیگر امام صادق(علیه السلام) راهکار الهی بخصوصی را برای کسب آمادگی ورود به ماه رمضان بیان داشتند. راهکاری که برای سه روز پایانی ماه شعبان است و ثواب بسیار زیادی دارد. حضرت فرمودند: «مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ‏ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْن‏؛ هر کس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بدارد و آن را به ماه رمضان وصل کند؛ خداوند برایش ثواب دو ماه روزه داری را می نویسد.» (من لا یحضره الفقیه، ج2، ص94)
در این حدیث امام ششم ما شیعیان، سه روز روزه گرفتن قبل از ماه رمضان را برابر یک ماه ثواب روزه داری ذکر کرده اند. سه روزی که می تواند به نیت قضا باشد یا به نیت روزه مستحب. این روزه ها انسان را در حال و هوای ماه مبارک قرار می دهد و باعث می شود انسان با یک شوق و شعف وارد ماه رمضان شود. از این روست که کلاً برای روزه در ماه شعبان توصیه های زیادی شده و سیره پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) بوده است.
علاوه بر این ثواب ویژه، روزه داری در ماه شعبان راهی برای رسیدن به بهشت الهی و ارتقای درجه شمرده شده است. مثلاً پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فرمودند: «مَنْ‏ صَامَ‏ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ رَفَعَ لَهُ سَبْعِینَ دَرَجَةً فِی الْجِنَانِ مِنْ دُرٍّ وَ یَاقُوتٍ؛ کسی که سه روز از روزهای ماه شعبان را روزه بگیرد؛ هفتاد درجه در بهشت از درّ و یاقوت ارتقاء می ‎یابد.»(ثواب الاعمال، ص622) و امام رضا(علیه السلام) نیز درباره آن فرمودند: «مَنْ صَامَ مِنْ شَعْبَانَ یَوْماً وَاحِداً ابْتِغَاءَ ثَوَابِ اللَّهِ دَخَلَ الْجَنَّةَ؛ کسی که یک روز از ماه شعبان را برای رسیدن به پاداش خداوند روزه بگیرد؛ به بهشت وارد می شود.»(خصال،ج2، ص582) پس کسی که روزهای پایانی این ماه را روزه بدارد به پاداش ویژه و چندگانه ای رسیده است؛ ضمن آنکه آمادگی خوبی برای ورود به ماه خدا پیدا کرده است.

نکته پایانی
حیف است که ماه های رمضان یکی پس از دیگری بیایند و ما بهره کمی را از آن لحظات ببریم. گاهی ماه مهمانی خدا به نیمه می رسد و ما تازه متوجه ورود و رفتن این ماه بزرگ می شویم. ماهی که به سرعت به پایان خود می رسد. در این ماه شب قدر وجود دارد که سرگذشت انسان را رقم می زند. حیف است که بدون آمادگی و آلوده از گناهان وارد روزها، شب ها و سحرهای پرفیض ماه مبارک رمضان شویم.

 

منبع: تبیان

Share