یوهان سباستین ژان باخ موسیقی دان نامدار آلمانی در 21 مارس 1685م در آیزْناخْ آلمان به دنیا آمد. وی از خانواده ای هنرمند بود و پدر و برادرش نیز موسیقی دانان بزرگی بودند. وی زیرنظر برادرش فراگیری موسیقی را آغاز كرد. علاقه به این هنر در یوهان به قدری بود كه قطعاتی را كه برادرش برای تمرین به او می داد در زمان كوتاهی فرا گرفت و پس از چندی، خود در این فن، به مهارت دست یافت. وی از سال 1723م در لایپْزیك سكنی گزید و تا آخر عمر در آن جا به اداره امور موسیقی در چندین كلیسا مشغول بود. به عبارتی دیگر خط سیر زندگی فعال و سازنده باخ از شغل نسبتاً پایین نوازندگی مجلسی آغاز شد تا آن كه به رهبری اركستر دربار آلمان دست یافت. نبوغ باخ به عنوانِ موسیقی دان و آهنگ ساز برجسته قرن هجدهم، در عصر خود شناخته نشد. آهنگ های باخ، یك قرن پس از مرگ او به طبع رسید و اجرای یكی از موسیقی های معروف وی، در واقع پس از 100 سال، آغاز تجدید حیات وی بود. آثار باخ در باب موسیقی دینی از لحاظ غنا و عُلُوّ الهام و آهنگ، ممتاز است. باخ به واسطه علاقه شدیدی كه به مذهب داشت، آهنگ هایی با رنگ دینی می ساخت كه ای مسیح(ع) و روح از آن جمله اند. وی موسیقی را به درجه كمال رسانید و در راه تعلیم موسیقی، شنوایی خود را از دست داد. یوهان باخ سرانجام در 22 ژوئیه 1750م در 65 سالگی درگذشت.
