اسلام در موضوع ازدواج، بر برآوردن نیازهای جنسی تاکید دارد و حتی در فقه آمده؛ در مواردی که زوجین متوجه شوند که طرف مقابل، قادر به برآوردن نیاز جنسی نیست و عیبی دارد، می توانند عقد را فسخ کند و نیازی به طلاق نیست.[1] اما با این وجود، نیاز جنسی از نظر اسلام، باید در خدمت تقویت معنویت و پاکی انسان قرار گیرد.
پیامبر اسلام در باره ارزش معنوی ازدواج می فرمایند: «إِذَا تَزَوَّجَ الرَّجُلُ أَحْرَزَ نِصْفَ دِينِهِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ فِي النِّصْفِ الْآخَر؛ شخصی که ازدواج می کند. در حقیقت نصف دین و آئین خود را حفظ کرده است. پس بر او لازم است که برای حفظ باقیمانده ی آن، تقوای الهی را پیشه ی خود سازد.»[2] پیام این حدیث این است که انسان با برآوردن نیازهای غریزی خود، ذهن و فکر خود را از تمایل به گناه مصون می دارد، و باید ذهن و فکر خود را به سوی انجام فرامین دیگر الهی سوق دهد.
در حدیث دیگری از نبی مکرم اسلام می خوانیم: «هر کس با زنی به خاطر مالش ازدواج کند، خداوند او را به مال وی واگذار می کند، و هر که با او به خاطر جمال و زیبائی اش ازدواج نماید، در او چیزی را که خوشایند او نیست، خواهد دید، و هر که با وی به خاطر دینش ازدواج کند، خداوند تمامی این مزایا را برای او جمع می کند.»[3] در این حدیث، توجه به دین و ایمان، اولویت اول در ازدواج بیان شده است. پیداست که احادیثی اینچنین، نقش زیبایی را در ازدواج نفی نمی کنند؛ بلکه توجه بیش از حد به آن را نکوهش نموده(که آسیبهای آن در جامعه نمود دارد) و بر عاملی که باعث ترقی معنویت و اخلاق انسان است(دین) و باعث ماندگاری یاد و نام انسان حتی بعد از مردن انسان می شود، تاکید نموده است.
پی نوشت:
1ـــ به رساله های عملیه در باب احکام ازدواج مراجعه شود
2ـــ مستدرک الوسایل ج 14، ص 154
3ــ تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 7 ، ص 400.
مطالب مرتبط
