انسان از آنجا که حامل روح خداست، مزه بی نهایت بودن و با خدا بودن را چشیده است. وقتی که وارد دنیا می شود، بی نهایت محدود می شود.
همه مردم چه متدینین و چه غیرمتدینین همیشه دنبال زیباترین و بهترین هستند.مؤمنین برای اینکه می خواهند به وضعیت اولیه برگردند، دنبال عمل بهتر هستند. حریص هستند برای اینکه بهترین ها را شناسایی کنند.
بهترین چیزی که می ارزد برایش زندگی و سرمایه گذاری کرد، معرفت الله است.اگر آن را تحصیل نکنیم و سرمایه گذاری روی کمالات دیگر کنیم، آنها خیلی به درد ما نمی خورد.معرفت الله چیزی است که ما برای آن خلق شدیم. ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون
عبادت چیزی است که ما احتیاج داریم تا به هدف خلقت برسیم. جن و انس را آفریدیم برای اینکه کارشان عبادت است و نتیجه کار آنها؛ واعبد حتی یأتیک الیقین.انسان باید به معرفتی برسد که عین دارایی و کمال است.
بالاترین چیزی که باید وقت بگذاریم و تمام امور را تابع آن قرار دهیم، معرفت الله است.
باید طلب انسان از عبادت، معرفت باشد. بعد از برقراری هر ارتباطی و به دنبال هر فکری، به دنبال معرفت باشیم.
حضرت علی «علیه السلام» فرمودند: کسی که در چیز غیرحکیمانه فکر می کند، هوسباز است.
از فکر کردن در مورد هر چیزی به دنبال شناخت باشید.
قیمت آدم ها در این است که چه قدر در کسب کمالات جمادی و نباتی و حیوانی و در کارهای عبادتی و معرفتی شان اعم از انتخاب ها، ارتباطات و رفتارهایشان به معرفت الله فکر می کنند.
مهم ترین زمان هایی که در عمر ما می گذرد، به طور مستقیم و غیرمستقیم فعالیت می کنیم تا به معرفت برسیم.
امام صادق «علیه السلام» فرمودند: بعضی از مؤمنین از بعضی دیگر تیزبین ترند و این هست درجات.
رسول اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمودند: کسی از نظر ایمانی بالاتر است که از نظر معرفتی بالاتر است.
معصوم «علیه السلام» فرمودند: بعضی از شما نمازشان از بقیه بیشتر است، بعضی حجشان بیشتر است و بعضی از نظر صدقه بالاتر از بقیه هستند. بعضی روزه بیشتری می گیرید ولی بالاترین شما کسی است که شناخت و معرفت بیشتری دارد.ائمه «علیهم السلام» نظام معرفتی خودشان را تنظیم کرده بودند.
عبادت راه رسیدن به معرفت است. معرفت یک دارایی است، علم، عمل و معرفت.
بیشترین وقت ما باید صرف شناخت شود. عبادت را باید به شکلی انجام دهیم که منجر به معرفت شود. روی کیفیت عبادات سرمایه گذاری کنیم.
معرفت، رسیدن به قداست است. معرفت، نور قلب است. (امام علی علیه السلام)
میزان مقبولیت و اثربخشی اعمال بستگی به میزان معرفت انسان دارد.
امام محمد باقر «علیه السلام» فرمودند: هیچ عملی پذیرفته نمی شود مگر با معرفت و هیچ معرفتی به دست نمی آید مگر از راه عمل.
یک شناخت حقیقی و اصلی داریم و به وزان آن علم حقیقی به سمت عمل می رویم که این عمل روشنایی و معرفت می آورد.
عمل، یقین آور و اطمینان آور است.
معرفت دارایی است که به انسان کمک می کند گرفتار توهمات نشود، شاد و آرام زندگی کند. کمک می کند مشکلات حل شود.
صورت خارجی، عمل محسوب نمی شود.هر یک بار عصبانیت خیلی هزینه در دنیا و آخرت دارد، چه برسد به توهین و تحقیر و کتک زدن یک نفر.خداوند از هیچ کس عملی را بدون معرفت نمی پذیرد.
عمل به دانش خودت باعث معرفت می شود.شما در مقابل پدر و مادرتان باید بال ذلت بگسترانید. در حدیث داریم؛ خداوند می فرماید: به عاق والدین بگویید؛ هر کاری می خواهی بکن، من هرگز تو را نمی بخشم.
پیامبر اسلام «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمودند: بهترین شما کسی است که برای خانواده اش بهتر باشد، من برای خانواده ام بهتر هستم.نقش معرفت در خوب بودن.
شما هرگز نمی توانید آدم های صالحی باشید مگر با معرفت. هیچ وقت هم به معرفت نمی رسید مگر اینکه به تصدیق برسید.
پیامبر اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» فرمودند: طی طریق انسانیت مثل این است که انسان با مژه خودش یک کوه را بشکند و جلو برود. ولی اگر کسی را تحقیر کنید مثل این است که دوباره به نقطه اول برگشتید.
اگر انسان واقعاً معرفت پیدا کند، در کمالات جمادی و نباتی و حیوانی بی رغبت می شود مگر برای خدا.
امیرالمؤمنین «علیه السلام» فرمودند: کمی از آگاهی باعث می شود انسان زهد پیدا کند ولی دلبستگی ندارد. علامت زهد این است که اگر اگر چیزی را از دست داد، غصه نخورد. شادی و آرامش را از خدا می گیرند.
امیرالمؤمنین «علیه السلام» فرمودند: علامت اینکه یک نفر معرفتش صحیح است یا نه، زهد در دنیاست و نفسش و همتش از عالم فانی و کمالات جمادی و نباتی و حیوانی منصرف است. یعنی تمنایی در اضافه کردن اینها ندارد.
طبق آیه 24 سوره توبه؛ باید محبوب ترین برای شما خدا باشد.
اگر کسی شناخت صحیح داشته باشد، هیچ فاصله ای بین او و معشوقش نمی افتد.
خدای نکرده این اطلاعات برایمان حجاب نشود.
---------------------------------
منبع : سایت منتظران منجی، استاد محمد شجاعی 1386/4/14
مطالب مرتبط
