نور و ذکر الهی - آیت الله میرباقری

نور و ذکر الهی - آیت الله میرباقری

«نور و ذکر الهی» عنوان سخنرانی کوتاه و دلنشین آیت الله میرباقری است که به مدت 6 دقیقه تقدیم حضور جویندگان طریق معرفت می شود.

نور و ذکر الهی

ای عزیز! حقیقت ذکر و فکر، همان نور است که غذای جان ماست. پس همواره بکوش در ذکر قلبی که فوق فکر است. ذکر زبانی هم اگر منجر به قلب نشود سودی بحال تو ندارد و ذکر واقعی مولد فکر است. و فکر در حکمت الهی انسان را به نور می رساند.

چه زیبا فرمود امام صادق علیه السلام:

«و طلبت نور القلب، فوجدته فی التفکر و البکاء.»[1]

نور قلب را طلب می کردم که آنرا در تفکر و گریه عارفانه یافته ام.

پس ذکر علاوه براینکه وسیله تقرب بخداست (اللهم انی اتقرب الیک بذکرک)[2] غذای جان و عقل ما نیز هست به همین دلیل امام سجاد علیه السلام از هر لذتی جز لذت ذکر الهی استغفار می کند:

«الهی استغفرک من کل لذة بغیر ذکرک»[3]

از هر لذتی جز لذت ذکر تو استغفار می کنم.

به قول مولوی:

معده تن سوی کهدان می برد

معده جان سوی ریحان می برد

هرکه کاه و جو خورد قربان شود

هر که نور حق خورد قرآن شود

جایگاه ذکر و تربیت:

پس ای عزیز! ارزش ذکر و فکر و جایگاه رفیع آنرا در تربیت بشناس، زیرا ذکر و فکر دو بال پروازند که تورا تا آستان قرب الهی اوج میدهند. و در آن فضای نورانی مستقیماً از فیض الهی بهره مند می شوی و خدای مهربان بی واسطه تورا تربیت میکند. همچنین ذکر و فکر ترا به مدرسه اهل ذکر که اهل بیت علیهم السلام هستند می برند و تورا در معرض انفاس قدسیه آنان قرار میدهند. و سرّ بیان مولای متقیان برتو آشکار می شود که فرمود: ما تربیت شده خدا هستیم و شما بواسطه ما تربیت می شوید، آری با ذکر و فکر و دیگر آداب تربیت می توان بلا واسطه از تعالیم سازنده اهل بیت علیه السلام بهره مند شد.

آری اهمیت ذکر به حدی است که حتی خداوند متعال به پیامبرش می فرماید: مرا در خلوت بسیار یادکن به همراه تضرع و خوف پنهانی هر صبح و شام:

«وَ اذْکرْ رَبَّک فِی نَفْسِک تَضَرُّعاً وَ خِیفَةً وَ دُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ وَ لا تَکنْ مِنَ الْغافِلِینَ»[4]

به یاد خدایت در خلوت نهانت باش با حال تضرع و خوف و بدون آشکارا هر با مداد و شام و از غفلت زدگان مباش.

چه زیبا فرمود حافظ در وصف حال ذاکرین:

مردم دیده ما غیر تورا ناظر نیست

دل سرگشته ما غیر تورا ذاکر نیست

اشکم احرام طواف حرمت می بندد

چونکه از خون دل خویش دمی طاهر نیست [5]

 پی نوشت ها:

[1] المستدرك- ج 2 ص 357 به نقل از الحياة

[2] دعاى كميل

[3]  مفاتح الجنان مناجات خمسه عشر

[4]  اعراف- 205

[5] منصورى لاريجانى، اسماعيل، تربيت در مدرسه قرآن و ولايت، 1جلد، سازمان تبليغات اسلامى، شركت چاپ و نشر بين الملل - تهران - ايران، چاپ: 1، 1390 ه.ش