باب حج
ثواب حج وعمره وپاك شدن گناه
أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص الْحَجَّةُ ثَوَابُهَا الْجَنَّةُ وَ الْعُمْرَةُ كَفَّارَةٌ لِكُلِّ ذَنْبٍ ، رسول خدا (ص) : حج (واجب) ثوابش بهشت می باشد وعمره كفاره برای هر گناه می باشد .(39)
ثواب حج وعمره وپاك شدن از گناهان
وَ رُوِی عَنِ النَّبِی ص قَالَ الْحَجَّةُ ثَوَابُهَا الْجَنَّةُ وَ الْعُمْرَةُ كَفَّارَةُ كُلِّ ذَنْبٍ وَ أَفْضَلُ الْعُمْرَةِ عُمْرَةُ رَجَبٍ ، نبی اكرم : حج ثوابش بهشت می باشد وعمره كفاره هر گناهی می باشد وبا فضیلت ترین عمره ها عمره رجب میباشد . (40)
حج كننده وپاك شدن گناهان
43- وَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیهِمَا أَنَّهُ قَالَ ضَمَانُ الْحَاجِّ الْمُؤْمِنِ عَلَى اللَّهِ إِنْ مَاتَ فِی سَفَرِهِ أَدْخَلَهُ الْجَنَّةَ وَ إِنْ رَدَّهُ إِلَى أَهْلِهِ لَمْ یكْتَبْ عَلَیهِ ذَنْبٌ بَعْدَ وُصُولِهِ إِلَى مَنْزِلِهِ بِسَبْعِینَ لَیلَةً ، امام صادق (ع) فرمودند : حج كننده مومن ضمانتش بر خداوند می باشد . اگر در سفر مرد اورا در بهشت داخل می كند و اگر به نزد خانواده خود برگشت براو گناه هفتاد شب ،وقتی به منزل رسید نوشته نمی شود .(41)
باب زائر امام حسین
زیارت امام حسین (ع) وپاك شدن از گناهان
الرِّضَا ع فِی حَدِیثٍ أَنَّهُ قَالَ لَهُ یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَلْقَى اللَّهَ وَ لَا ذَنْبَ عَلَیكَ فَزُرِ الْحُسَینَ یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ تَسْكُنَ الْغُرَفَ الْمَبْنِیةَ فِی الْجَنَّةِ مَعَ النَّبِی ص فَالْعَنْ قَتَلَةَ الْحُسَینِ یا ابْنَ شَبِیبٍ إِنْ سَرَّكَ أَنْ یكُونَ لَكَ مِنَ الثَّوَابِ مِثْلُ مَا لِمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ الْحُسَینِ ع فَقُلْ مَتَى ذَكَرْتَهُمْ یا لَیتَنِی كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِیماً امام رضا (ع):فرمو دند ای پسر شبیب ! اگر خوشحال می شوی كه ملاقات كنی خداوندراوگناهی برتو نباشد ،پس حسین (ع) را زیارت كن ای پسر شبیب ! اگر دوست داری كه در غرفه های ساخته شده در بهشت با نبی اكرم (ص)باشی پس قاتلین حسین (ع) رالعن كن .واگر خوشحال می شوی برای تو مثل ثواب شهدایی كه با حسین (ع) بودند . پس وقتی كه یاد كنی آنها را بگو : ای كاش با شما بودم ورستگار می شدم رستگار شدنی بزرگ ! (42)
روز عرفه وزوار امام حسین (ع) وپاك شدن از گناهان
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا كَانَ یوْمُ عَرَفَةَ نَظَرَ اللَّهُ تَعَالَى إِلَى زُوَّارِ قَبْرِ الْحُسَینِ ع فَقَالَ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَكُمْ مَا مَضَى وَ لَا یكْتَبُ عَلَى أَحَدٍ مِنْكُمْ ذَنْبُ سَبْعِینَ یوْماً مِنْ یوْمِ ینْصَرِفُ ، امام صادق (ع) :وقتی كه روز عرفه شد خداوند تعالی به زوار قبر حسین (ع) نگاه كرد پس فرمود :برگردید كه گناهان گذشته شما بخشیده شد واز روزی كه برمی گردید گناه هفتاد روز شما نوشته نمی شود . (43)
زائر امام حسین (ع) وپاك شدن گناهان
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یكُونَ فِی كَرَامَةِ اللَّهِ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ فِی شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ ص فَلْیكُنْ لِلْحُسَینِ ع زَائِراً ینَالُ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلَ الْكَرَامَةِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ لَا یسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِی حَیاةِ الدُّنْیا وَ لَوْ كَانَتْ ذُنُوبُهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ جِبَالِ تِهَامَةَ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی ع قُتِلَ مَظْلُوماً مُضْطَهَداً نَفْسُهُ وَ عَطْشَاناً هُوَ وَ أَهْلُ بَیتِهِ وَ أَصْحَابُهُ امام صادق(ع) فرمودند : كسی كه اراده كرده در كرامت الهی در روز قیامت قرار گیرد ودر شفاعت محمد (ص) پس زیارت كننده حسین (ع) باشد با فضیلت ترین كرامتها از طرف خداوند به او می رسد و بهترین ثوابها ودر زندگی دنیا از گناه عمل او سوال نمی شود اگر چه عدد گناهان او به تعداد ریگهای انبوه وكوههای مكه و كفهای دریا باشد . بدرستی كه حسین بن علی (ع)مظلوم كشته شد وستم شده براو در حالی كه او وخانواده اش تشنه بودند .(44)
زائر امام حسین (ع) وپاك شدن گناهان
أبا عبد الله جعفر بن محمد ع أن الحسین بن علی عند ربه ینظر إلى موضع معسكره و من حله من الشهداء معه و ینظر إلى زواره و هو أعرف بهم و بأسمائهم و أسماء آبائهم و بدرجاتهم و منزلتهم عند الله عز و جل من أحدكم بولده و إنه لیرى من یبكیه فیستغفر له و یسأل آباءه ع أن یستغفروا و یقول لو یعلم زائری ما أعد الله له كان فرحه أكثر من جزعه و إن زائره لینقلب و ما علیه من ذنب ، امام صادق (ع) فرمودند :بدرستی كه حسین بن علی (ع) نزد پروردگارش به اردوگاهش نگاه میكند وكسانی كه با او به شهادت رسیده اند و به سوی زوارش نگاه میكند ،وبه در ستی كسی را كه برای او گریه می كند می بیند پس برای او طلب استغفار می كند واز پدرانش می خواهد كه برای او طلب استغفار كنند و می گویید اگر زائر من می دانست كه چه چیز خداوند برای اوآماده كرده است ، خوشحالی او بیشتر می شد از گریه ا ش وبدرستی زائر بر می گردد در حالی كه گناهی بر او نیست .(45)
زائر امام حسین (ع) وپاك شدن گناهان
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یكُونَ فِی كَرَامَةِ اللَّهِ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ فِی شَفَاعَةِ مُحَمَّدٍ ص فَلْیكُنْ لِلْحُسَینِ ع زَائِراً ینَالُ مِنَ اللَّهِ أَفْضَلَ الْكَرَامَةِ وَ حُسْنَ الثَّوَابِ وَ لَا یسْأَلُهُ عَنْ ذَنْبٍ عَمِلَهُ فِی حَیاةِ الدُّنْیا وَ لَوْ كَانَتْ ذُنُوبُهُ عَدَدَ رَمْلِ عَالِجٍ وَ جِبَالِ تِهَامَةَ وَ زَبَدِ الْبَحْرِ إِنَّ الْحُسَینَ بْنَ عَلِی ع قُتِلَ مَظْلُوماً مُضْطَهَداً نَفْسُهُ وَ عَطْشَاناً هُوَ وَ أَهْلُ بَیتِهِ وَ أَصْحَابُهُ ، امام صادق(ع) فرمودند : كسی كه اراده كرده در كرامت الهی در روز قیامت قرار گیرد . ودر شفاعت محمد (ص) پس زیارت كننده حسین (ع) باشدكه با فضیلت ترین كرامتها از طرف خداوند به او می رسد و بهترین ثوابها ودر زندگی دنیا از گناه عمل او سوال نمی شود ،اگر چه عدد گناهان او به تعداد ریگهای انبوه وكوههای مكه و كفهای دریا باشد . بدرستی كه حسین بن علی (ع)مظلوم كشته شد و براوستم شده در حالی كه او وخانواده اش تشنه بودند. (46)
باب ابتلا ودرد
پاك شدن عقوبت گناه
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ لَا یزَالُ الْهَمُّ وَ الْغَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى مَا یدَعُ لَهُ مِنْ ذَنْبٍ ، امام باقر (ع) :پیوسته برای مؤمن هم غم می باشد تا اینكه برای او گناهی باقی نماند .(47)
پاك شدن عقوبت گناه
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَا مِنْ عَبْدٍ أُرِیدُ أَنْ أُدْخِلَهُ الْجَنَّةَ إِلَّا ابْتَلَیتُهُ فِی جَسَدِهِ فَإِنْ كَانَ ذَلِكَ كَفَّارَةً لِذُنُوبِهِ وَ إِلَّا شَدَّدْتُ عَلَیهِ عِنْدَ مَوْتِهِ حَتَّى یأْتِینِی وَ لَا ذَنْبَ لَهُ ثُمَّ أُدْخِلُهُ الْجَنَّةَ وَ مَا مِنْ عَبْدٍ أُرِیدُ أَنْ أُدْخِلَهُ النَّارَ إِلَّا صَحَّحْتُ لَهُ جِسْمَهُ فَإِنْ كَانَ ذَلِكَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا آمَنْتُ خَوْفَهُ مِنْ سُلْطَانِهِ فَإِنْ كَانَ ذَلِكَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا وَسَّعْتُ عَلَیهِ فِی رِزْقِهِ فَإِنْ كَانَ ذَلِكَ تَمَاماً لِطَلِبَتِهِ عِنْدِی وَ إِلَّا هَوَّنْتُ عَلَیهِ مَوْتَهُ حَتَّى یأْتِینِی وَ لَا حَسَنَةَ لَهُ عِنْدِی ثُمَّ أُدْخِلُهُ النَّارَ
پیامبر اسلام فرمودند خداوند متعال می فرماید :بنده ای نیست كه :اراده كرده با شم اورا داخل بهشت كنم مگر این كه مبتلا می كنم جسم او را به بیماری به خاطر این كه كفاره گناه او باشد.ویا این كه سخت می گیرم مرگ را بر او تا نزد من بیایید وگناهی بر او نباشد .سپس او را داخل بهشت می كنم .وبنده ای نیست كه ارده كرده باشم كه اورا داخل جهنم كنم مگر این كه جسم او را سلامت بدارم تا این در مقابل طلبی كه دارد قرار گیردویا این كه اورا ایمن می دارم از سلطانش تا در مقابل طلبی كه از من دارد قرار گیرد .ویا این كه رزقش را و سعت می دهم تا در مقابل طلبش قرار گیردویا این كه مرگ را بر او آسان می گیرم تا نزد ما بیاید وحسنه ای از او نزدما نباشد .سپس او رادر جهنم داخل می كنم. (48)
مرگ وپاك شدن گناه
وَ قَالَ الصَّادِقُ ع الْمَوْتُ كَفَّارَةُ ذَنْبِ كُلِّ مُؤْمِنٍ، امام صادق (ع) : مرگ كفاره گناه هر مؤمن میباشد .(49)
ابتلا وپاك شدن گناهان
عَنْ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع قَالَ مَا مِنَ الشِّیعَةِ عَبْدٌ یقَارِفُ أَمْراً نَهَینَاهُ عَنْهُ فَیمُوتُ حَتَّى یبْتَلَى بِبَلِیةٍ تُمَحَّصُ بِهَا ذُنُوبُهُ إِمَّا فِی مَالٍ وَ إِمَّا فِی وَلَدٍ وَ إِمَّا فِی نَفْسِهِ حَتَّى یلْقَى اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَا لَهُ ذَنْبٌ وَ إِنَّهُ لَیبْقَى عَلَیهِ الشَّیءُ مِنْ ذُنُوبِهِ فَیشَدَّدُ بِهِ عَلَیهِ عِنْدَ مَوْتِهِ
علی (ع) : می فرماید :از شیعه بنده ای نیست كه مرتكب امری شود كه ما آن را نهی كرده ایم او را از آن پس می میرد تا اینكه مبتلا شود به بلایی كه بواسطه آن پاك می كند گناهان اورا (این بلا ) یا در فرزند یا در مال یا در خودش تا اینكه ملاقات كند خداوند عز وجل را وبرای او گناهی نباشد ،.چنانچه برای او گناهی باقی ماند هنگام مرگ براو (بلا ) شدت پیدا می كند .(50)
بیماری وهم غم وپاك شدن گناهان
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص السُّقْمُ یمْحُو الذُّنُوبَ وَ قَالَ ص سَاعَاتُ الْوَجَعِ یذْهِبْنَ سَاعَاتِ الْخَطَایا وَ قَالَ ص سَاعَاتُ الْهُمُومِ سَاعَاتُ الْكَفَّارَاتِ وَ لَا یزَالُ الْهَمُّ بِالْمُؤْمِنِ حَتَّى یدَعَهُ وَ مَا لَهُ مِنْ ذَنْبٍ ، رسول خدا (ص) فرمود : بیماری گناه را محو می كند . وفرمود(ص) ساعات درد وبیماری ساعات خطا و گناه را می برد وفرمود (ص): لحظات هم وغم لحظات كفاره های گناهان می باشد .وپیوسته هم وغم برای مؤمن هست تا اینكه او را رها كند و برای او گناهی نباشد .(51)
بیماری وپاك شدن گناهان
وَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص یا عَلِی أَنِینُ الْمَرِیضِ تَسْبِیحٌ وَ صِیاحُهُ تَهْلِیلٌ وَ نَوْمُهُ عَلَى الْفِرَاشِ عِبَادَةٌ وَ تَقَلُّبُهُ جَنْباً إِلَى جَنْبٍ فَكَأَنَّمَا یجَاهِدُ عَدُوَّ اللَّهِ وَ یمْشِی فِی النَّاسِ وَ مَا عَلَیهِ ذَنْبٌ ، رسول خدا (ص) فرمودند : یا علی ! آه مریض تسبیح می باشد و ناله و فریاد او تهلیل می باشد و خوابش بر روی بستر عباده می باشد و حركت او از این پهلو به آن پهلو مثل اینكه مجاهده می كند با دشمن خداودر بین مردم راه می رود در حالی كه گناهی برای او نمی باشد .(52)
كسی كه مؤمن را بپوشاند
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَنْ كَسَا أَحَداً مِنْ فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِینَ ثَوْباً مِنْ عُرْی أَوْ أَعَانَهُ بِشَیءٍ مِمَّا یقُوتُهُ مِنْ مَعِیشَتِهِ وَكَّلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ سَبْعِینَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ یسْتَغْفِرُونَ لِكُلِّ ذَنْبٍ عَمِلَهُ إِلَى أَنْ ینْفَخَ فِی الصُّورِ ترجمه : پیامبر اسلام (ص) فرمودند :كسیكه یكی از فقرا مسلمین عریان را لباس بپوشاند ،یا در قوت زندگی او را یاری كند . خداوند عز وجل هفتاد هزار ملك از ملائكه را موكل می كند كه برای هر گناهی ازعمل او طلب مغفرت كنند . تا روزی كه در صور دمیده شود. (53)
مصافحه وپاك شدن از گناهان
قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا صَافَحَ الْمُؤْمِنَ تَفَرَّقَا مِنْ غَیرِ ذَنْبٍ امام باقر (ع): به در ستیكه وقتی مومن با مومن دیگر مصافحه كند بدون گناه جدا می شوند.(54)
شهادت وپاك شدن از گناهان
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لِلشَّهِیدِ سَبْعُ خِصَالٍ مِنَ اللَّهِ أَوَّلَ قَطْرَةٍ مِنْ دَمِهِ مَغْفُورٌ لَهُ كُلُّ ذَنْبٍ وَ الثَّانِیةُ یقَعُ رَأْسُهُ فِی حَجْرِ زَوْجَتَیهِ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ وَ تَمْسَحَانِ الْغُبَارَ عَنْ وَجْهِهِ وَ تَقُولَانِ مَرْحَباً بِكَ وَ یقُولُ هُوَ مِثْلَ ذَلِكَ لَهُمَا وَ الثَّالِثَةُ یكْسَى مِنْ كِسْوَةِ الْجَنَّةِ وَ الرَّابِعَةُ تَبْتَدِرُهُ خَزَنَةُ الْجَنَّةِ بِكُلِّ رِیحٍ طَیبَةٍ أَیهُمْ یأْخُذُهُ مَعَهُ وَ الْخَامِسَةُ أَنْ یرَى مَنْزِلَهُ وَ السَّادِسَةُ یقَالُ لِرُوحِهِ اسْرَحْ فِی الْجَنَّةِ حَیثُ شِئْتَ وَ السَّابِعَةُ أَنْ ینْظُرَ إِلَى وَجْهِ اللَّهِ وَ إِنَّهَا لَرَاحَةٌ لِكُلِّ نَبِی وَ شَهِیدٍ رسول خدا فرمودند :برای شهید هفت خصلت از طرف خداوند میباشد اول : با قطرهای از خون او تمام گناههانش بخشیده می شود .دوم :سر او در دامن دو همسر او از حور العن قرار می گیرد وغبار چهره او را پاك می كنند وبه او می گویند :خوشا به حالت نعمت هایی كه می بینی متعلق به تو است . سوم :به او لباس بهشتی می پوشانند . چهارم : ماموران بهشتی انواع بوهای خوش رادر اختیار او می گذارند، هر كدام را كه خواست انتخاب می كند .پنجم : منزل خود را در بهشت می بیند .ششم : به روح او گفته می شود در بهشت دائم به سر ببر. هفتم : شهید نظر می كند بخدا واین بهترین آرامش برای هر شهید ونبی می باشد .(55)
تشیع جنازه وپاك شدن از گناهان
عَنِ الرِّضَا ع فِی حَدِیثٍ أَنَّهُ قَالَ یا مُوسَى بْنَ سَیارٍ مَنْ شَیعَ جَنَازَةَ وَلِی مِنْ أَوْلِیائِنَا خَرَجَ مِنْ ذُنُوبِهِ كَیوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ لَا ذَنْبَ عَلَیهِ الْخَبَرَ، امام رضا (ع) : ای موسی سیار ! كسی كه جنازه ولی از اولیای ما را تشیع كند از گناه خارج می شود مثل روزی كه از مادر متولد گردیده كه هیچ گناهی براو نیست. (56)
تعلیم وپاك شدن گناهان
وَ قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ مَنْ تَعَلَّمَ مَسْأَلَةً وَاحِدَةً قَلَّدَهُ اللَّهُ یوْمَ الْقِیامَةِ أَلْفَ قَلَائِدَ مِنَ النُّورِ وَ غَفَرَ لَهُ أَلْفَ ذَنْبٍ وَ بَنَى لَهُ مَدِینَةً مِنْ ذَهَبٍ وَ كَتَبَ لَهُ بِكُلِّ شَعْرَةٍ عَلَى جَسَدِهِ حَجَّةً ، رسول خدا (ص): كسی كه یك مسئله را به كسی یاد دهد ، خداوند در روز قیامت هزار گردنبند از نور به گردن او می آویزد وهزار گناه از او می بخشد و شهری از طلا برای او بنا می كند وبرای هر یك از موی بد ن او یك حج برای او می نویسد . (57)
روزه ماه شعبان وپاك شدن گناهان
عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص شَعْبَانُ شَهْرِی وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ فَمَنْ صَامَ مِنْ شَهْرِی یوْماً وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ وَ مَنْ صَامَ مِنْهُ یوْمَینِ كَانَ مِنْ رُفَقَاءِ النَّبِیینَ وَ الصِّدِّیقِینَ یوْمَ الْقِیامَةِ وَ مَنْ صَامَ الشَّهْرَ كُلَّهُ وَ وَصَلَهُ بِشَهْرِ رَمَضَانَ كَانَ ذَلِكَ تَوْبَةً لَهُ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ صَغِیرٍ أَوْ كَبِیرٍ وَ لَوْ مِنْ دَمٍ حَرَامٍ ، پیامبر اسلام (ص) فرمو دند : شعبان ماه من است و رمضان ماه خدا پس كسی كه یك روز از ماه را روزه بگیرد، بهشت بر او واجب می گردد و كسی كه دو روز روزه بگیرد از دوستان انبیا وصدقیین در روز قیامت قرار می گیرد وكسی كه همه ماه را روزه بگیرد ووصل كند آنرا به ماه رمضان برای اوتوبه از همه گناهان از كوچك و بزرگ ولو از خون حرام قرار می دهد . (58)
بردن چراغ به مسجد وپاك شدن گناهان
وَ عَنِ النَّبِی ص قَالَ مَنْ أَدْخَلَ لَیلَةً وَاحِدَةً سِرَاجاً فِی الْمَسْجِدِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَ سَبْعِینَ سَنَةً وَ كَتَبَ لَهُ عِبَادَةَ سَنَةٍ وَ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مَدِینَةٌ وَ إِنْ زَادَ عَلَى لَیلَةٍ وَاحِدَةٍ فَلَهُ بِكُلِّ لَیلَةٍ یزِیدُ ثَوَابُ نَبِی فَإِذَا تَمَّ عَشْرُ لَیالٍ لَا یصِفُ الْوَاصِفُونَ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الثَّوَابِ فَإِذَا تَمَّ الشَّهْرُ حَرَّمَ اللَّهُ جَسَدَهُ عَلَى النَّارِ ، پیامبر اسلام (ص)فرمودند :كسی كه یك شب چراغی را در مسجد قرار دهد .خداوند گناهان هفتاد سال او را می بخشد . وبرای او عبادت یك سال را می نویسد . وبرای او نزد خداوند شهری می باشد .واگر از یك شب بیشتر شد پس برای او به هر شبی ثواب نبی زیاد میكند و اگر ده شب تمام شد . دیگر آنچه را نزد خداوند از ثواب است وصف كننده گان نمی توانند وصف كنند .و وقتی كه یك ماه تمام شد خداوند جسد اورا بر آتش حرام میكند .(59)
نتتیجه گیری :از روایات فوق به دست می آید كه:
1.خداوند متعال راههای باز گشت راباز گذاشته است
2.برای جبران گناهان راههای خیلی سهل الوصول را قرار داده است.
3.خیرات و نیكیها راغا لب بر سیئات كرده است.
4.رای پاك نمودن نمومن ابتلائاتی را قرار داده تا اجباراا از گناهان پاك شودو این خود دلیل بر دوست داشتن مو من است.
منابع:
******************************************
1.الکلینی ،ابو جعفر محمد،الکافی،دار الکتب الاسلامیه،چاپ تهران،بی تا
2. شعیری ،تاج الدین ،جامع الاخبار،قم، انتشارات رضی، ،سال انتشار 1363
3. شیخ صدوق ، ابو جعفرمحمد،من لا یحضره الفقیه ،چاپ قم،دفتر نشر اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه قم ،بی تا
4.عاملی ،حر،وسایل الشیعه الی تحصیل مسایل الشریعه، چاپ تهران ،مکتبه الاسلامیه الطبری ،عما دالدین،بشاره المصطفی ،انتشارات كتابخانه حیدریه ،نجف،سال 1383 هجری
5.مجلسی ، محمد باقر ،بحار الانوار ،انتشارات موسسه وفا ،بیروت ، سال انتشار 1404ق
6.نوری میرزا حسین ،مستدرک الوسایل ، چاپ بیروت موسسه آل البیت لاحیاء التراث ،بی تا
*******************************************
پی نوشت ها :
*******************************************
39.الكافی ، ج 4 ، ص 253
40. منلایحضرهالفقیه ، ج 2 ، ص 220
41. بحارالأنوار ، ج 96 ، ص 49
42. وسائلالشیعة ، ج 14 ، ص 417
43. وسائلالشیعة ، ج 14 ، ص 463
44. بحارالأنوار ، ج 98 ، ص 27
45. بشارةالمصطفى، ص 77
46. بحارالأنوار ، ج 98 ، ص 27
47. الكافی ، ج 2 ، ص 446
48. الكافی ، ج 2 ، ص 446
49. منلایحضرهالفقیه ، ج 1 ، ص 134
50. بحارالأنوار ، ج 6 ، ص 157
51. بحارالأنوار ، ج 64 ، ص 244
52. بحار الانوار ، ج 78 ، ص 189
53. الكافی ، ج 2 ، ص 205
54. وسائلالشیعة ، ج 12 ، ص221
55. وسائلالشیعة ، ج 15 ، ص 16
56. مستدركالوسائل ، ج 2 ، ص 294
57. بحار الانوار ، ج 1 ، ص 180
58. بحارالأنوار ، ج 94 ، ص 81
59. بحارالأنوار ، ج 80 ، ص 377
