عبور از خویشتن‌‌ فریبی

بسم الله الرحمن الرحیم
شرایطی پیش آمده که افراد دیگر نمی توانند چندان به خویشتن‌‌ فریبی خود بپردازند، دیگر قهرمانان زمانه را انسان‌‌ های بی‌‌ خیالِ خوش‌‌ گذران تشکیل نمی‌‌ دهند. علامت رقت‌‌ بار سقوط حاکمان پول‌‌ پرستِ خوش‌‌ گذران که از شاه شروع شد و همچنان ادامه دارد، تاریخ دیگری را مدّ نظر مردم قرار داده که آن تاریخ ادامه‌‌ ی وضع موجود نیست. دیگر نمی‌‌ توان با کلماتی مثل رفاه و آسایس و رفع بیکاری، مردم را همچنان در آرمان‌‌ ها و رؤیاهای زندگی غربی نگه داشت. امروز معلوم شده همه‌‌ ی مشکلاتِ غیر طبیعی با حضور فرهنگ غربی وارد زندگی‌‌ ها شد. اگر فقر بود، بی‌‌ رحمی و بی‌‌ کاری نبود و اگر سختی بود دیگر کسی از بی‌‌ کسی و بی‌‌ چیزی در کنار خیابان‌‌ ها نمی‌‌ مرد. باید در فضایی که نگاه‌‌ ها به نوع دیگری از زندگی است از مدّ نظر قراردادنِ تمدن اسلامی با تعریفی درست و کاربردی غفلت نکنیم.

هرچه بیشتر زمان می‌‌ گذرد، بیشتر معلوم می‌‌ شود که سیل‌‌ آسا جهان در حال تغییر به سوی زندگی دیگری است، همچون یک قضای آسمانی که نمی‌‌ توان آن را تغییر داد - هرچند می‌‌ توانیم خود را در زیر سایه‌‌ ی آن قضای آسمانی بپرورانیم- هیچ‌‌ یک از تمدن‌‌ های گذشته نیز نتوانسته‌‌ اند از قضایی که برای بیرون‌‌ راندن آن‌‌ ها از تاریخ، تقدیر شده بگریزند. هرکس گمان کند با تحقق انقلاب اسلامی وظیفه‌‌ ی تاریخی ما به انتها رسیده هنوز معنای انقلاب اسلامی را در این دوران نفهمیده است. همه‌‌ چیز گواه است عظیم‌‌ ترین تغییر در دهه‌‌ های آینده صورت خواهد گرفت و تنها ملتی لیاقت رهبری این تغییرات را دارد که هرچه بیشتر نسبت خود را از وضع موجود جهان امروز تغییر داده باشد و مسئولیت و جایگاه خود را در مشیّتی که حضرت حق در این دوران اراده کرده، بشناسد.

در تاریخی که بنا است عظیم‌‌ ترین تغییرات صورت بگیرد توصیه به اعتدال در رویارویی با نظام استکباری، آرزویی است که می‌‌ خواهد در این زمان مردم ما به صورت مردم کشور سوئیس زندگی کنند. یعنی می‌‌ خواهند از تاریخی که شروع‌‌  شده کناره‌‌ گیری کنیم و جامعه و جوانان ما از اخذ تصمیمیات تاریخی شانه خالی نمایند، به خیال آن‌‌ که از تحولات جاری مصون می‌‌ مانند. دو راه بیشتر در میان نیست؛ یا ماندن در خویشتن‌‌ فریبی و رؤیاهای زندگی غربی و یا ورود در جاده‌‌ ای که حضرت روح‌‌ اللّه«رضوان‌‌ اللّه‌‌ تعالی‌‌ علیه» در مقابل ما گشود و رهبری عزیز با تأکید بر این‌‌ که؛ «نظم جهانی در حال تغییر است» در صدر ادامه‌‌ دادن آن راه‌‌  هستند.

انسان‌‌ های تنگ‌‌ حوصله و تنگ‌‌ نظر و بی‌‌ حزم و کم‌‌ عمق و سطحی، آن آمادگی را ندارند که خود را و جامعه‌‌ ی خود را از اندیشه‌‌ ی زندگی‌‌ براندازِ مدرنیته رها سازند. این‌‌ ها باید در مقابل تنگناهایی که هر روز بیشتر از روز قبل برای زندگی‌‌ شان پیش می‌‌ آید، خود را ملامت کنند. چگونه گمان می‌‌ کنند نهضتی که شروع شده و هنوز به اهداف نهایی خود نرسیده باید متوقف شود و هرکس آرام و ساکت به زندگیِ فردی خود بپردازد؟ آیا مثل روز روشن نیست که آینده‌‌ ای در پیش است که هرقدر هم از ما دور باشد، بالاخره زمانی فرا می‌‌ رسد و ما نمی‌‌ توانیم چشم از آن برداریم؟

با انقلاب اسلامی و عدم توانایی استکبار در جلوگیری از آن، انقلابی جهانی شروع شد و هرگز نباید در چنین شرایطی انتظار پیروزی کامل آن را به همین نزدیکی‌‌ ها به تماشا نشست، عمده آن است که متوجه شویم تمدنی که مقابل این انقلاب ایستاده تا کی می‌‌ خواهد با ترور و وحشت و هول و هراس، خود را سرِ پا نگه دارد؟

باید از خود پرسید در زمان احتضار فرهنگ مدرنیته و هرج و مرج آن، چه‌‌ چیز هنوز منهدم نشده و چه پستی و بلندی‌‌ هایی در پیش است؟ آیا در غرب چیزی هست که اساس محکمی برای ادامه‌‌ ی خود داشته باشد؟ یا تنها با حیله‌‌ گری و ناآگاهی مردم، خود را ادامه می‌‌ دهد که این‌‌ هم در درازمدت و در دنیایی که جهان همچون دهکده‌‌ ای محدود شده، قابل ادامه نیست.

والسلام

....................................................

منبع: لب المیزان