شورای همكاری خلیج فارس با عضویت شش كشور جنوب خلیج فارس یعنی عربستان سعودی، كویت، امارات متحده عربی، بحرین، قطر و عمان در 26 مه 1981م، یك سال پس از آغاز جنگ عراق علیه جمهوری اسلامی ایران اعلام موجودیت كرد. اهداف اعلام شده شورای همكاری خلیج فارس، همكاری های اقتصادی، سیاسی، نظامی و حمایت متقابل در برابر تهدیدات خارجی است. با این حال به علت اتكای كشورهای عضو این شورا به نیروهای بیگانه و شركت نداشتن همه كشورهای حاشیه خلیج فارس در شورای همكاری، این شورا نتوانسته است امنیتی پایدار بر اساس منافع جمعی كشورهای حاشیه خلیج فارس در این منطقه به وجود آورد. به علاوه، اعضای شورا، هنوز در مورد همكاری های اقتصادی و سیاسی و نظامی، موفقیت قابل توجهی به دست نیاورده اند. این شورا در طول جنگ هشت ساله عراق علیه ایران، به طور آشكار و پنهان به عراق گرایش نشان داد و حتی دو عضو این شورا، یعنی عربستان سعودی و كویت، قسمتی از درآمد نفتی خود را به جبران قطع درآمدهای نفتی عراق دراختیار آن كشور قرار دادند. با این حال پس از حمله عراق به كویت، كشورهای عضو شورای همكاری خلیج فارس، امریكا و متحدین آن را برای دفع تجاوز عراق به كویت، به منطقه دعوت كردند. آنها هم چنین علاوه بر فراهم ساختن تسهیلات لازم برای نقل و انتقال نیروهای امریكا و متحدین، میلیاردها دلار به تامین هزینه جنگ كمك كردند. اجلاس سران شورای همكاری خلیج فارس، سالی یكبار تشكیل می شود و یك اجلاس فرعی و مشورتی سران نیز هر شش ماه یك بار، برگزار می گردد. علاوه بر آن، در طول سال، وزیران خارجه كشورهای عضو شورای همكاری خلیج فارس، در نشست هایی شركت می كنند.
مطالب مرتبط
