کارنامه عملیات کربلای 10

کارنامه عملیات کربلای 10

عملیات کربلای 10 به صورت گسترده در 25 فروردین سال 66 در جبهه شمالی ماووت و با رمز یا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) آغاز شد و آزاد سازی 250 کیلومتر از خاک عراق و ارتفاعات نزدیک شهر ماووت از دستاوردهای عملیات کربلای 10 بود.

با فرماندهی قرارگاه نجف نیروهای ایرانی در منطقه شمال غرب توانستند عملیات گسترده ای را در خاک عراق انجام دهند.

این عملیات با همکاری نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی کردستان عراق، حدود 12 روز به طول انجامید تا اغلب اهداف مورد نظر به تصرف نیروهای رزمندگان اسلام درآمد.

زمان حمله به دشمن در محورهای مختلف یکسان نبود، با آنکه ساعت 2 نیمه شب برای آغاز عملیات معین شده بود، اما از ساعت 24:30 در محور بسن، ساعت 1:30 بامداد در محور قرارگاه نجف و با اندکی تفاوت در محورهای دیگر، عملیات شروع شد و تا ساعت 2 بامداد نیروها در تمام محورها ـ به جز محور چنکاوی (که به علت مسدود بودن گردنه سیر بر اثر برف سنگین، یگان عمل کننده نتوانست پای کار برسد) ـ به مواضع دشمن حمله کردند. قرارگاه رمضان نیز توانست روی ارتفاعات گوجار و الاغلو مستقر شده و موضعی را که دشمن در آنجا حضور جدی نداشت، تصرف کند.

بعد از ظهر روز اول، نیروهای عراقی با اجرای پاتک و پشتیبانی، آتش، ارتفاع گلان را بازپس گرفتند اما پس از ساعتی عقب زده شدند.

در ادامه عملیات به تدریج در محور بسن، ژاژیله، چنکاوی و محور قرارگاه رمضان، اقدامات تکمیلی صورت گرفت. مشکل اصلی، عدم وجود جاده برای توسعه عملیات، ورود یگان های مرحله دوم و پشتیبانی از نیروهای در خط بود. در این میان، جاده اهمیت بسیاری داشت. از این رو، تلاش زیادی برای احداث جاده به عمل آمد.

در محورهای گلان، ژاژیله، چنکاوی و بسن، مواضع تصرف شده میان رزمندگان اسلام و نیروهای دشمن دست به دست می شد. به ویژه، ارتفاع گلان چند بار به دست نیروهای خودی و دشمن افتاد. این محورها هر کدام رویکرد خاصی را برای آینده در منطقه عملیاتی نشان می دادند که برای دشمن حساسیت برانگیز بود.

محور چنکاوی و ژاژیله نشان دهندة فلش الحاق با قرارگاه رمضان بود، و از طرف دیگر، ژاژیله و گلان مقدمه تصرف شهر ماووت به شمار می رفتند. محور بسن نیز حرکت به سمت چوارتا را نشان می داد.

در مرحله دوم عملیات، دو اقدام اساسی مدنظر قرار گرفت، اول: تکمیل ارتفاع گلان و پیشروی روی ارتفاع قشن. دوم: برقراری الحاق کامل با قرارگاه رمضان. برای این منظور، یگان های مرحله دوم وارد عمل شده و موفق شدند ضمن تکمیل ارتفاع گلان، بر روی ارتفاع قشن نیز پیشروی کنند، اما به دلیل کمبود نیرو و ضعف پشتیبانی، ادامه عملیات میسر نشد و پس از 10 روز، با تصرف اهداف مرحله اول، عملیات به پایان رسید.

بازتاب عملیات کربلای 10

اجرای عملیات در منطقه غرب کشور و همزمانی آن با عملیات فتح 5 از جمله مسائلی بود که مورد توجه خبرگزاریها قرارگرفت. چنانکه فرستادة ویژة خبرگزاری فرانسه، پس از بازدید از ارتفاعات ماووت در خاک عراق، طی گزارشی به نقل از تحلیلگران گفت: «عملیات مزبور برای ایران این هدف را در پی دارد که رقیب را در لحظه ای که عملیات بسیار مهمتری در جنوب جریان دارد، در شمال سرگرم کند.»

هفته نامه جینز دیفنس با توجه به گزارشهای منتشره از سوی عراق مبنی بر خنثی سازی تهاجمات ایران می نویسد: «به رغم ادعاهای عراق مبنی بر خنثی کردن این عملیات ( کربلای 10 ) به نظر می رسد که ایران توانسته است در شمال شرقی عراق، در آخرین عملیات رزمی خود به موفقیت برسد تا سی و چهار کیلومتر در داخل عمق خاک عراق پیشروی کند.»

تجزیه و تحلیل روزنامة ژاپنی کی زایب از عملیات کربلای 10 نیز قابل توجه است:

« این حملات نشانة عزم ایران برای ادامه جنگ بوده و تلاشهایی که گفته می شود به منظور خاتمه دادن به این جنگ انجام گرفته، بی ثمر است.»

آقای هاشمی، فرماندة عالی جنگ و رئیس وقت مجلس شورای اسلامی، در تشریح عملیات و اهداف جمهوری اسلامی از این عملیات اظهار داشت :« در آینده خواهیم دید همانند نقشی که " فاو "، در جنوب به عنوان دروازه ورودی به نقاط دیگر ایفا می کند، این منطقه چنین وضعی را در شمال جبهه در کردستان خواهد داشت.»اظهارات آقای هاشمی بیانگر اهمیت عملیات و همچنین اهداف ایران در منطقه شمال غرب بود که سپاه پاسداران بعدها در سلسله عملیاتهایی از ماووت تا والفجر 10، به اجرای آن پرداخت.

در عملیات آفندی کربلای 10، هر چند الحاق بین دو قرارگاه صورت نگرفت ولی گستردگی عملیات نشان داد که در این منطقه نیز می توان اهداف قابل توجه را تصرف کرد.

عملیات کربلای 10 نتایج مطلوبی را داشت به طوری که 250 کیلومتر از خاک عراق و ارتفاعات نزدیک شهر ماووت آزاد شد.

همچنین 210 اسیر، هزار و 500 مجروح و هزار نفر کشته از تلفات نیروی انسانی رژیم عراق به شمار می آید.

در عملیات کربلای 10، 10 دستگاه تانک و نفربر و یک فروند بالگرد و 5 عراده توپ عراقی منهدم شد.

حسن شفیع زاده از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، حسین بصیر جانشین فرمانده لشکر 25 کربلا، 43 ساله، عبدالعلی عامری، مسئول بهداری لشکر 33 المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، 25 ساله، موسی الرضا خراسانی، فرمانده گردان مهمات لشکر 25 کربلا، 24 ساله، صفر احمدی 26 ساله، سید علی اکبر شجاعیان 27 ساله، برات علی رضایی که در هرات افغانستان متولد شد و با اندیشه، مبارزه با کفر منطقه و مرز ندارد قصد عزیمت به جبهه های نبرد کرد و در سن 27 سالگی به شهادت رسید، خدامراد سلیمانی 18 ساله، اسحاق جاسعی 18 ساله، حسین عباسی21 ساله، اسماعیل جان احمدی گلی فرمانده گروهان گردان امام حسین(علیه السلام)، محمدرضا رفیعیان اصفهانی 24 ساله، مسئول تبلیغات گردان یا زهرا (سلام الله علیها) از لشکر امام حسین (علیه السلام)، رضا کاووسی فر 25 ساله، یدالله بهرامیان، 22 ساله، محمد محمودیان، 37 ساله و محمد حسن رضایی، 23 ساله، شهدایی هستند که روح بی قرارشان مجال پرواز به سوی ملکوت را تجربه کرد و منطقه ماووت با خونشان آراسته شد.

حضور نسبتا گسترده اکراد معارض عراقی در این مناطق سبب گردید تا در مرحله نخست گشایش جبهه تازه در غرب کشور، تلاش ها عمدتا به اتصال عقبه مناطق آزاد شده به ایران و بازشدن عقبه نیروهای معارض معطوف شود. منطقه عمومی این عملیات در محور بانه - سردشت از شمال به رودخانه مرزی «گلاس»، از جنوب به رودخانه «آوسیویل»، از شرق به «سورکوه» و از غرب به ارتفاعات «گرده رش» و سپس ارتفاعات عمومی «آسوس» منتهی می شد. این منطقه دارای عوارض حساس و ارتفاعات نسبتاً بلند و صعب العبور است.

تردد در این مناطق به خاطر نبود راه بسیار دشوار می نمود، اما به دلیل وجود درختان مرتفع در پایین ارتفاعات، وضعیت برای اختفای نیروهای عمل کننده و حتی تحرک و جا به جایی آنها در روز، کاملاً مناسب تشخیص داده شد. استعداد نیرو و گسترش دشمن در این منطقه تا قبل از عملیات والفجر9 که در پاییز سال 1364 توسط نیروی زمینی سپاه صورت گرفته بود قابل توجه نبود، اما پس از آن و بویژه پس از دو عملیات فتح 1 و2 دشمن مجدداً حساس شد و تلاش های نسبتاً وسیعی را به منظور تصرف مناطق تحت تسلط کردها و مسدود کردن معابر وصولی به عمق خاک عراق انجام داد، چنان که تیپ های کماندویی سپاه هفتم و سوم و چند تیپ و گردان مستقل دیگر با نظارت شخص صدام طی 100 روز، بسیاری از ارتفاعات را به تصرف درآوردند. 

تحرکات دشمن بعد از عملیات فتح 1 بر پایه این تحلیل انجام می گرفت که در صورت عدم مقابله جدی، قوای نظامی ایران با تقویت نیرو به سمت «ازمر» و سپس «سلیمانیه» پیشروی خواهند کرد، اما با وجود همه تلاش های دشمن، سرانجام در تاریخ 30 فروردین 1366 عملیات کربلای 10 با رمز «یا صاحب الزمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف)ادرکنی» توسط نیروی زمینی سپاه در منطقه ای به وسعت 250 کیلومترمربع آغاز شد. این عملیات که نخستین عملیات گسترده در غرب کشور پس از انتقال میدان اصلی جنگ از جنوب به شمال بود، هماهنگ با تک نیروهای منظم در جبهه ماووت و عملیات نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی کردستان عراق در شمال سلیمانیه انجام گرفت. 

طی این حمله آزادسازی 50 روستای منطقه، ارتفاعات «سرلگو»، «بردهوش»، «قشن»، «اسبیدار»، «کلان» و چند ارتفاع دیگر میسر گردید. همچنین 20 کیلومتر از جاده ماووت - سلیمانیه تحت کنترل رزمندگان ایرانی درآمد. تجهیزات منهدم شده دشمن شامل یک فروند چرخبال، ده ها دستگاه تانک و نفربر، چندین قبضه خمپاره انداز، مقداری سلاح سبک و نیمه سنگین می باشد. همچنین 13 گردان و تیپ مستقل دشمن آسیب دیده، تعداد کشته و زخمی ها و اسرای دشمن به 4235 نفر رسید. در این عملیات 8 دستگاه تانک و نفربر، چندین دستگاه خودرو و مقداری سلاح و مهمات به غنیمت رزمندگان اسلام درآمد.

گشودن جبهه جدید برای دشمن در منطقه غرب کشور و تجزیه قوای آن

آغاز مرحله جدید جنگ در غرب کشور با عملیات کربلای 10 و فتح 5 توسط نیروی زمینی سپاه صورت گرفت، اگرچه این عملیاتها به منزلة سرآغاز تحقق استراتژی عملیاتی جدید ایران بود، لیکن دو عملیات یاد شده در عین حال از عوامل دیگری نیز تأثیر پذیرفته بود.

در خرداد سال 64، پس از عملیات بدر، وضعیت حاکم بر جنگ منتهی به پیدایش این نظریه شد که با یک عملیات منظم بزرگ، هرگز عراق از پا در نخواهد آمد، لذا بر این مسئله تأکید شد که با انجام دو عملیات بطور همزمان، می توان با تجزیه قوای دشمن، وضعیت جدیدی را به وجود آورد. لیکن فقدان امکانات و نیروی مورد نیاز مانع از اجرای آن بود. در نتیجه چنین تدبیر شد که سپاه پاسداران یک عملیات منظم و یک عملیات بزرگ نامنظم را به طور همزمان طرح ریزی و اجرا کند. بر پایه همین تدبیر، سپاه اقدام به تشکیل قرارگاه رمضان و گسترش ارتباط با معارضین کرد عراقی و سازماندهی و تجهیز آنها کرد.

علاوه بر این، طی مباحثی که در این مرحله صورت گرفت،بر پایه تجارب حاصله در عملیات خیبر و بدر و با توجه به احتمال عدم موفقیت در عملیات واحد و از دست رفتن نتایج حاصل از زحمات یک ساله سپاه، همراه با امکانات و زمان،چنین پیش بینی شد که حداقل دو عملیات همزمان طرح ریزی شود تا در صورت ناکامی در یک عملیات و یا بسته شدن راه کارها،امکانات و نیرو در منطقة دیگر به کار گرفته شود. به همین دلیل در سال 65 چند عملیات طرح ریزی شد که عملیات کربلای 10 و فتح 5 از جملة آنها بود. به عبارت دیگر، عوامل مؤثر در گشایش جبهه جدید در منطقه غرب کشور که منجر به اجرای چندین عملیات شد و اولین آن کربلای 10 و فتح 5 نام گرفت، عبارت بود از:
1 - ضرورت تداوم جنگ و ممانعت از ایجاد رکود در آن.
2 - حفظ ابتکار عمل در برابر دشمن.
3 - گشودن جبهة جدید برای دشمن در منطقه غرب کشور و تجزیه قوای آن.
4 - کاهش حساسیت دشمن نسبت به منطقة جنوب.
5 – گرفتن فرصت لازم از دشمن برای یافتن راه کارهای جدید در جبهه های جنوب.

علاوه بر آنکه اجرای عملیات در منطقه غرب کشور، انهدام برخی تأسیسات نظامی و اقتصادی دشمن را در پی داشت و حضور گسترده در این منطقه، نگرانی ناشی از فعالیت های ضد انقلاب را در منطقه کاهش داده و منجر به تأمین منطقه نیز می شد.

موقعیت منطقه در عملیات کربلای 10

منطقة عمومی عملیات کربلای 10 در محور بانه - سردشت، از شمال به رودخانه مرزی گلاس، از جنوب به رودخانه آوسیویل، از شرق به سورکوه و از غرب به ارتفاعات گرده رش و سپس ارتفاعات عمومی آسوس منتهی می شد.

منطقه عملیاتی دارای عوارض حساس و ارتفاعات نسبتاً بلند و صعب العبور بود که به خاطر فقدان جاده، تردد در این مناطق بسیار دشوار به نظر می رسید. بلندترین کوه منطقه " گارو " نام دارد که به کلیه عارضه ها و مناطق اطراف دید و اشراف دارد. همچنین، علاوه بر روستاها و شهرکهای متعددی که در سطح منطقه وجود دارد، رودخانه های مذبور در منطقه جریان دارند. به دلیل وجود درختان مرتفع در دامنه ی ارتفاعات، وضعیت برای اختفاء نیروهای پیاده و حتی تحرک و جابجایی آنها در روز کاملاً مناسب بود.

طرح مانور

منطقة انتخاب شده دارای چند ویژگی مهم بود که بر قوّت طراح تهیه شده می افزود:کمبود استحکامات و موانع در زمین؛ وسعت عرضی زمین؛ آرایش دفاعی دشمن که در جهت عکس محور اصلی حمله قرار داشت و حضور ضعیف دشمن با توجه به گستردگی زمین.

در طرح ریزی عملیات که، مبتنی بر الحاق با قرارگاه رمضان و نیروهای اتحادیه میهنی کردستان عراق در داخل خاک عراق بود، چهار محور برای انجام آن پیش بینی شد:
1- ماووت
2- تپه های چنکاوی
3- گوجار و قمیش
4- بسن

این محورها با عنوان تلاش پشتیبانی و فریب در طرح مانور گنجانده شده بودند. اساسی ترین و ظریف ترین بعد طرح ریزی مانور، هم آهنگی نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی از محور گوجار در غرب رودخانة قلعه چولان با نیروهای منظم از محور ماووت بود. با این تدبیر ـ که از جانب فرمانده سپاه، نوعی ابتکار جدید در جنگ عنوان شد ـ نیروهای قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی می بایست از داخل خاک عراق (از پشت) و یگان های منظم نیز از خاک ایران عمل کرده و پس از الحاق با یکدیگر، منطقة مورد نظر را تصرف می کردند. در مباحث مربوط به مانور، چهار موضوع بیش از همه مورد توجه بود:

1- عبور از رودخانة قلعه چولان و الحاق محور منظم و محور نامنظم؛
2- احداث جاده تا ارتفاع گلان و اتصال آن به جاده ماووت؛
3- پشتیبانی و لجستیک یگان ها؛
4- آمدن یگان های مرحله دوم برای ادامه عملیات. در مجموع، چهار قرارگاه نجف، حمزه، بدر و رمضان برای عملیات در نظر گرفته شدند.

قرارگاه نجف در محور ماووت، قرارگاه حمزه در شمال رودخانة گلاس، روی تپه های چنکاوی، قرارگاه بدر در محور بسن روی ارتفاعات کله گاوی، نم نم و در صورت امکان ارتفاع رُت و قرارگاه رمضان، در غرب رودخانه قلعه چولان روی ارتفاعات گوجار، قمیش، الاغلو، دولبشک وارد عمل می شدند. سازمان رزم سپاه برای انجام این عملیات، شامل هشت تیپ و شش لشکر بود. لشکر 9 بدر متشکل از (مجاهدین عراقی) نیز در احتیاط عملیات قرار داشت. افزون بر این، عملیات در دو مرحله انجام می شد.

استعداد و آرایش دشمن در عملیات کربلای 10

گسترش دشمن در این منطقه بدین شکل بود که سپاه یکم با یگانهای زیر در منطقه عمومی عملیات پدافند کرده بود :
لشکر 24 پیاده: از شاخ مندا تا ده هرزینه.
لشکر 39 پیاده: از ده هرزینه تا انتهای گرده رش و تنگه آوسیویل.
لشکر 34 پیاده: از تنگه آوسیویل تا بارانه.
لشکر 27 پیاده : از بارانه تا هانی قول.
یک لشکربا هویت نامشخص : از هانی قول تا تمورژنان.
لشکر 36 پیاده: از تمورژنان تا سترمک.
نیروهای دشمن که در برابر نیروهای خودی آرایش گرفته بودند مجموعاً شامل لشکرهای 34 پیاده و 39 پیاده بودند.

هوشیاری دشمن در آستانه عملیات کربلای 10

میزان هوشیاری دشمن از جمله مسائلی بود که از ابتدا مورد توجه قرار داشت. در آغاز تصور می شد که به دلیل درگیر بودن دشمن در منطقه جنوب و حضور یگان های سبک سپاه در منطقه و عدم پیش بینی دشمن مبنی بر عبور نیروهای خودی از رودخانه گلاس، دشمن غافلگیر شده است. اما با تشدید اقدامات مهندسی به ویژه تلاش برای احداث جاده از گلان به کنار زلی و نیز نصب لوله های پل، دشمن اقداماتی انجام داد که نشانة هوشیاریش بود از جمله:
1 - پرتاب گلوله های منوّر.
2 - تقویت منطقه توسط یک الی دو گردان.
3 - انتقال چند قبضه توپ به منطقه.
4 - انتقال تانک روی ارتفاع گرده رش و تقویت این منطقه.

همچنین اجرای آتش روی پل زلی و اطراف روستای زلی به منظور مسدود کردن جاده از جمله مسائلی بود که نشان می داد دشمن نسبت به جهت اصلی عملیات و برخی از محورها هوشیار شده است.

شرح عملیات کربلای 10

زمان حمله به دشمن در محورهای مختلف یکسان نبود، با آنکه ساعت 2 نیمه شب برای آغاز عملیات معین شده بود، اما از ساعت 24:30 در محور بسن، ساعت 1:30 بامداد در محور قرارگاه نجف و با اندکی تفاوت در محورهای دیگر، عملیات شروع شد و تا ساعت 2 بامداد نیروها در تمام محورها ـ به جز محور چنکاوی (که به علت مسدود بودن گردنه سیر بر اثر برف سنگین، یگان عمل کننده نتوانست پای کار برسد) ـ به مواضع دشمن حمله کردند. قرارگاه رمضان نیز توانست روی ارتفاعات گوجار و الاغلو مستقر شده و موضعی را که دشمن در آنجا حضور جدی نداشت، تصرف کند.

بعد از ظهر روز اول، نیروهای عراقی با اجرای پاتک و پشتیبانی، آتش، ارتفاع گلان را بازپس گرفتند اما پس از ساعتی عقب زده شدند.

در ادامه عملیات به تدریج در محور بسن، ژاژیله، چنکاوی و محور قرارگاه رمضان، اقدامات تکمیلی صورت گرفت. مشکل اصلی، عدم وجود جاده برای توسعه عملیات، ورود یگان های مرحله دوم و پشتیبانی از نیروهای در خط بود. در این میان، جاده اهمیت بسیاری داشت. از این رو، تلاش زیادی برای احداث جاده به عمل آمد.

در محورهای گلان، ژاژیله، چنکاوی و بسن، مواضع تصرف شده میان رزمندگان اسلام و نیروهای دشمن دست به دست می شد. به ویژه، ارتفاع گلان چند بار به دست نیروهای خودی و دشمن افتاد. این محورها هر کدام رویکرد خاصی را برای آینده در منطقه عملیاتی نشان می دادند که برای دشمن حساسیت برانگیز بود.

محور چنکاوی و ژاژیله نشان دهندة فلش الحاق با قرارگاه رمضان بود، و از طرف دیگر، ژاژیله و گلان مقدمه تصرف شهر ماووت به شمار می رفتند. محور بسن نیز حرکت به سمت چوارتا را نشان می داد.

در مرحله دوم عملیات، دو اقدام اساسی مدنظر قرار گرفت، اول: تکمیل ارتفاع گلان و پیشروی روی ارتفاع قشن. دوم: برقراری الحاق کامل با قرارگاه رمضان. برای این منظور، یگان های مرحله دوم وارد عمل شده و موفق شدند ضمن تکمیل ارتفاع گلان، بر روی ارتفاع قشن نیز پیشروی کنند، اما به دلیل کمبود نیرو و ضعف پشتیبانی، ادامه عملیات میسر نشد و پس از 10 روز، با تصرف اهداف مرحله اول، عملیات به پایان رسید.

بررسی عملیات کربلای 10

1- عملیات کربلای 10 - رویکرد ارتش

با فرماندهی قرارگاه نجف نیروهای ایرانی در منطقه شمالغرب توانستند عملیات گسترده ای را در خاک عراق انجام دهند. این عملیات با همکاری نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی کردستان عراق با رمز یا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ادرکنی آغاز گردید و حدود ۱۲روز به طول کشید تا اغلب اهداف مورد نظر به تصرف نیروهای ایرانی درآمد.

هر چند الحاق بین دو قرارگاه صورت نگرفت، ولی گستردگی عملیات نشان داد که در این منطقه نیز می توان اهداف قابل توجهی را تصرف کرد.

برادر حسن شفیع زاده از فرماندهان سپاه پاسداران در این عملیات به شهادت رسید.

نتیجه :

- ۲۵۰ کیلومتر مربع از خاک عراق و ارتفاعات نزدیک شهر ماووت آزاد شد.
- ۲۱۰ نفر از عراقی ها اسیر و بیش از ۲۵۰۰ نفر کشته و زخمی شدند.
- ۱۰ دستگاه تانک و نفربر عراقی به همراه یک فروند بالگرد و ۵ عراده توپ منهدم گردید.

2- بررسی عملیات کربلای 10 - رویکرد سپاه

این عملیات که اولین عملیات گسترده در غرب کشور بعد از انتقال میدان اصلی جنگ از جنوب به شمال، بود، به همت سپاه پاسداران طراحی و اجرا شد. نکته برجسته این عملیات، اجرای هم زمان دو تک منظم و نامنظم بود. هماهنگ با تک نیروهای منظم در جبهه ماووت، نیروهای نامنظم قرارگاه رمضان و اتحادیه میهنی کردستان عراق مستقر در یاغسمر (شمال سلیمانیه) می بایست دو قرارگاه دشمن را منهدم می کردند و منطقه تحت نفوذ اتحادیه میهنی (طالبانی ها) را به منطقه ای که در عملیات منظم آزاد می گردید، متصل می کردند. فرماندهی عملیات منظم را قرارگاه نجف و فرماندهی عملیات نامنظم را قرارگاه رمضان بر عهده داشتند. در مراحل اولیه این عملیات اغلب اهداف مورد نظر تصرف شد، لیکن در ادامه عملیات ـ که ده شبانه روز به طول انجامید ـ الحاق بین دو قرارگاه صورت نگرفت و هدف های عملیات ناقص ماند.

خلاصه گزارش عملیات کربلای 10

نام عملیات : کربلای 10
جبهه : شمال غرب موقعیت : شمال سلیمانیه،ماووت
رمز: یا صاحب الزمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ادرکنی
تاریخ : 1/25 تا 1366/2/5
نوع تک : گسترده
فرماندهی : سپاه سازمان : سپاه
استعداد نیروهای درگیر : ایران : 50 گردان پیاده و 6 گردان توپخانه و 4000 نیروی اتحادیه میهنی کردستان عراق
عراق : 40 گردان پیاده، زرهی، مکانیزه و کماندویی
هدف عملیات : پیشروی در شمال سلیمانیه و تهدید این شهر، پیش روی به سوی سلیمانیه از شمال شرق اتصال جبهه خودی به منطقه تحت نفوذ اتحادیه میهنی (یاغسمر)
وسعت منطقه آزاد شده: 250 کیلومترمربع
تلفات انسانی عراق : 2710 نفر
توضیحات : مسدود شدن جبهه جنوب باعث گردید تا سپاه یک بار دیگر در جبهه شمال غرب وارد عمل شود. با وجود اینکه در این عملیات 250 کیلومتر مربع از خاک عراق تصرف شد، اهداف مورد نظر عملیات حاصل نگردید.