طلیعه
حضرت امام محمدتقی علیه السلام در دهم ماه رجب سال 195 . ق در مدینه منوره چشم به جهان گشود . پدر بزرگوارش حضرت رضا علیه السلام و مادر ارجمندش بانویی مصری تبار به نام سبیکه می باشد . ریحانه و خیزران از دیگر نامهای مادر امام جواد علیه السلام است . حضرت رضا علیه السلام در مورد منزلت فرزندش امام جواد علیه السلام و مادر مکرمه آن حضرت، به یارانش فرمود: من دارای پسری شده ام که همچون موسی علیه السلام شکافنده دریاها [ی علم] است و همانند عیسی علیه السلام مادری قدیسه و پاکیزه دارد . (1)
در بینش وحیانی قرآن ممکن است یک فرد در سن کودکی فضائل و کمالات و شرائط رهبری جامعه را دارا باشد و امتیازات ویژه ای را که لازمه رهبری و امامت و نبوت است در او موجود باشد و خداوند متعال موهبت رسالت و امامت را به او عنایت کند و اطاعت از وی را بر مردم واجب و لازم گرداند.
شناسایی و جذب افراد مستعد و آماده و تربیت آنان بر اساس تربیتهای اسلامی و مجهّز ساختن آنان به انواع علوم مورد نیاز جامعه، از رسالتهای مهم ائمه اطهار(ع) بود و محدودیتهای اعمال شده از سوی حکومتهای مستبد و ظالم وقت، هر چند انجام این رسالت را در حدّ مطلوب با مشکلاتی مواجه می ساخت و بسیاری از افراد را از دستیابی به این سر چشمه های زلال دانش و معرفت و بهره گیری از آن محروم می کرد، ولی موجب تعطیل شدن آن نگشت. تشنگان حقیقت و شیفتگان امامت تحت پوششهای مختلف، به محضر امامان(ع) می رسیدند و در حدّ ظرفیت و میزان معرفت خود از اقیانوس بیکران دانش الهی آن بزرگواران جرعه ای می نوشیدند.
به نظر استاد مطهری تحقیق درباره این نوید و آرمان اسلامی و وجود مقدس امام زمان (عج) که تحقق دهنده این آرمان هاست چهار فایده دارد:
امام نهم که نامش «محمد» و کنیه اش «ابو جعفر» و لقب وی «تقی» و «جواد» است، در ماه رمضان سال 195 ه. ق. در شهر مدینه دیده به جهان گشود. [1] مادر او «سبیکه» نام دارد [2] که از نظر فضایل اخلاقی در درجه والایی قرار داشت و برترین زنان زمان خود بود،[3] به طوری که امام رضا (ع) از او به بانویی منزّه و پاک دامن و با فضیلت یاد می کرد.[4] روزی که پدر بزرگوارش درگذشت، او حدود هشت سال داشت و در سن 25 سالگی به شهادت رسید[5] و در قبرستان قریش در بغداد کنار قبر موسی بن جعفر (ع) به خاک سپرده شد.
دلایل و شواهد امامت امام جواد (ع)
مقدمه
آزادی بحث و انتقاد در مسائل مذهبی، یکی از ویژگیهای بارز شریعت حیاتبخش اسلام است. در تاریخ زندگی پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار (ع) و حتیّ رهبران تشیّع، موارد فراوانی یافت می شود که مخالفان اسلام با آنان به مناظره، بحث و گفتگو می نشستند و اشکالات خویش را به اصول یا فروع اسلام، با کمال آزادی و صراحت، بیان می کردند و بدون این که مورد کوچکترین اهانتی قرار گیرند، ایرادهای آنان بررسی و پاسخ داده می شد. مطالعه تاریخ صدر اسلام و عصر حضرات ائمه معصوم(ع) گواهی روشن براین مدّعاست.
محمدبن علی، محمدتقی یا جواد، فرزند علی بن موسی و سبیکه (خیزران)، نهمین امام شیعیان است که در دهمین روز رجب سال ۱۹۵ هجری قمری در مدینه به دنیا آمد.
مادر آن حضرت «سبیکه » از خاندان «ماریه قبطیه » (خاندان همسر پیامبر اسلام) بود و از نظر فضائل اخلاقی در درجه والایی قرار داشت و برترین زنان زمان خود به حساب می آمد.
دوران کودکی امام جواد علیه السلام از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسیدند، با حوادث گوناگون آمیخته است.
حضرت امام محمد تقی علیه السلام در روز پنجشنبه نهم ماه رمضان و یا 15 رمضان و یا 19 آن ماه به سال 195 و بنا به قولی روز جمعه دهم رجب سال 195 هجری از بانویی منزه و پاکدامن به نام «سبیکه نوبیه » از خاندان ماریه قبطیه همسر پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در مدینه دیده به جهان گشود، پاره ای از تاریخ نگاران نام آن بانو را «دره » دانسته اند
امواج بیگانه درصدد شعله ورسازی تنور هوس و تنوع خواهی در مردمان این زمانه اند تا دیگر رضایتی باقی نماند و دیواری برای ایستادن وجود نداشته باشد. هجمه های فرهنگی با ادعای دروغین سرگرم سازی و ایجاد فضای تفریحی برای جامعه هدف، ولی با نیت شوم فروپاشی تمدن ها و ارزش ها وارد این کارزار شده و از ابزارهایی چون ماهواره، اینترنت، تلفن همراه و مانند آن نهایت بهره وری را می کند.