یادداشت ها

طرح مارشال یكی از مهم ترین طرح های اقتصادی امریكا بعد از جنگ جهانی دوم است كه به نام طراح آن، جورج مارشال، وزیر امور خارجه امریكا در دوران ریاست جمهوری هری ترومن نام گذاری شده است. به دنبال ارائه دكترین ترومن معروف به طرح دربرگیری در 12 مارس 1947م مبنی بر ارسال كمك های اقتصادی و نظامی امریكا به كشورهای مورد تهدید، جورج مارشال، وزیر امور خارجه امریكا در پنجم ژوئن 1947م طرحی برای نفوذ در كشورهای اروپایى ارائه داد كه بعدها به طرح مارشال معروف شد.

طبق آخرین اطلاعات به دست آمده در سال 1873 میلادی و در پاریس نخستین بار انسان موفق به پرواز شد. این پرواز به وسیله یک بالن هوای گرم (hot air balloon )، که بوسیله برادران مونت گولفییر (Montgolfier brothers ) ابداع شده بود و توسط فرانسیس پیلاتر (Francois Pilatre de Rozier ) و فرانسیس دی آرلندس (Francois d'Arlandes ) به پرواز در آمد، موفق شد مسافت پنج مایل ( هشت کیلومتر ) در حین پرواز بپیماید.

آدام اسمیت، اقتصاددان و فیلسوف انگلیسی در پنجم ژوئن 1723م در اسكاتلند به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته اقتصاد به پایان برد. وی پس از اتمام تحصیلات، به مقام استادی در دانشگاه گلاسكو رسید و به تدریس منطق، فلسفه و اخلاق پرداخت. اسمیت هم زمان به تحقیق پیرامون فلسفه و اقتصاد مشغول شد تا این كه در سال 1759م كتب فلسفه اخلاق و عواطف اخلاقی را منتشر نمود. بدین ترتیب، فلسفه خویش را كه عبارت از حكم فرمایى رحم و انصاف و مهربانی در جامعه بود، بیان كرد و همدردی را اساس همه عواطف اخلاقی معرفی نمود. كتاب های اخلاقی او كه بنیادهای تازه و محكمی برای اخلاق می گذاشت، وی را سخت مشهور كرد.

« سعید بن جبیر » از شیعیان برجسته ی حضرت سجاد علیه السلام بود که پایداری اش در مسیر صحیح، به شهادتش به دست پلید حجاج بن یوسف ثقفی منجر شد. او از تابعین بود. در مکه سکونت داشت و تمام قرآن را در دو رکعت نماز خود تلاوت می کرد. فضل بن شاذان گفته است او یکی از پنج نفری بود که در اعتقاد به ولایت حضرت سجاد علیه السلام پیشتاز و سرآمد بود.

خواجه نظام الملك در اصل از دهقان زادگان بیهق بود، اما در طوس تربیت یافت. او پس از تحصیل ادب و فقه، وارد دستگاه حكومتی آلب ارسلان شد. خواجه نظام الملك، مشهورترین وزیر ایرانی است كه نزدیك به 30 سال وزارت سلجوقیان را بر عهده داشت. از جمله اقدامات مهم وی تأسیس مدارسی به نام "نظامیه" در طوس، هرات، نیشابور و بغداد است. در اواخر دوران وزارت نظام الملك، رابطه ی او با ملكشاه سلجوقی رو به تیرگی نهاد ولی شاه سلجوقی وی را عزل نكرد زیرا از طرفداران بی شمار وی هراس داشت.

امام حسین(ع) پس از ترك اعتراض آمیز مدینه و ورود به مكه، به افشای ماهیت ضد اسلامی دستگاه یزید پرداخت. در این حال، مردم كوفه كه خاطره ی حكومت علی(ع) را از بیست سال پیش در خاطر داشتند، از امام حسین(ع) جهت رهبری خود دعوت كردند. از آن پس، سران شیعیان كوفه، نامه هایى به حضور امام نوشتند كه اولین نامه در دهم رمضان سال شصت هجری به دست آن حضرت رسید. ارسال نامه ها از طرف شخصیت ها و گروه های متعدد كوفی همچنان ادامه یافت به طوری كه تنها در یك روز، ششصد نامه به دست امام رسید و مجموع نامه هایی كه به تدریج می رسید، بالغ بر دوازده هزار نامه گردید.

حضرت خدیجه ی كبری(س) كه از زنان نامدار و ثروتمند قریش بود پانزده سال قبل از بعثت با پیامبر اسلام(ص) ازدواج كرد. این بانوی بزرگوار اولین فردی بود كه به رسالت پیامبر ایمان آورد و با تمام توان و ثروت خود به یاری دین اسلام برخاست. وجود حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام به قدری اهمیت داشت كه پیامبر اكرم(ص) رحلت این بانوی بزرگ را مصیبتی عظیم خواند و سال رحلت حضرت خدیجه و حامی بزرگ دیگر خود یعنی حضرت ابوطالب را عام الحزن یعنی سال اندوه نامید، زیرا ابوطالب عموی پیامبر نیز در همان سال وفات یافته بود.