ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ ﻣﻮﺍﺭﺩ ﻭ ﺳﺨﺖ ﺍﻓﺰﺍﺭﻫﺎﻳﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﻧﺪ، ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻭﺳﻴﻌﯽ ﺭﺍ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﻗﻄﻌﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻳﮏ ﮐﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﮔﻴﺮﻧﺪ، ﻫﺮ ﻳﮏ ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﻣﺠﺰﺍ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﯼ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺗﺮﮐﻴﺐ ﺍﻳﻦ ﻗﻄﻌﺎﺕ، ﮐﺎﺭﺁﻳﯽ ﺩﺳﺘﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺣﺎﺿﺮ، ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺍﺟﻤﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﺍﻣﮑﺎﻧﺎﺕ، ﺳﻌﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﻧﺤﻮﻩ ﮐﺎﺭ ﻭ ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺗﻨﻈﻴﻤﺎﺕ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﺮﺭﺳﯽ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﻴﺮﺩ .ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻫﺎﯼ ﺁﺗﯽ ﻓﺘﻮﺷﺎﭖ، ﺑﻪ ﺗﻨﻈﻴﻤﺎﺕ ﭘﻴﺸﺮﻓﺘﻪ ﻭ ﺗﮑﻨﻴﮏ ﻫﺎﯼ ﺗﻠﻔﻴﻘﯽ ﺧﻮﺍﻫﻴﻢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ. ﺑﻪ ﻃﻮﺭ ﮐﻠﯽ، ﻫﺪﻑ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﺱ، ﺁﺷﻨﺎﻳﯽ ﺑﺎ ﻓﻀﺎﯼ ﮐﺎﺭﯼ، ﺍﺻﻮﻝ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ، ﺍﺻﻄﻼﺣﺎﺕ ﺭﺍﻳﺞ، ﺗﻨﻈﻴﻤﺎﺕ ﺍﺳﺎﺳﯽ ﻭ ﺍﺑﺰﺍﺭ ﻭ ﻣﻨﻮﻫﺎﯼ ﺭﺍﻳﺞ ﺍﺳﺖ.
واضح است که هر فرستنده برای فرستادن پیام خود یک هدف معقول و منطقی دارد. بیشترین هدف زندگی اجتماعی و فرستادن پیام، تشویق گیرنده به تغییر رفتار، نگرش، باور، ارزش یا دیدگاه افراد، مطابق با نظر فرستنده است که به آن «اقناع» می گویند.
ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﮐﻤﯽ ﺩﻗﺖ ﻭ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻭ ﺭﻋﺎﻳﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻧﮑﺎﺗﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻳﺪ، ﺷﻤﺎ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻴﺪ ﺻﻔﺤﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺘﯽ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﮐﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺮﺍﻳﻂ ﺣﺴﺎﺱ ﻭ ﺑﺤﺮﺍﻧﯽ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺘﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﻬﻤﻴﺪﻥ ﺻﺤﺖ ﻳﮏ ﺧﺒﺮ ﺑﻪ ﺻﻔﺤﻪ ﺷﻤﺎ ﻣﺮﺍﺟﻌﻪ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺳﺎﺯﻫﺎ
ﺭﻣﯽ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺷﺎﻳﻌﻪ ﺳﺎﺯﻫﺎﯼ ﺩﻧﻴﺎ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻧﺪ. ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺭﻡ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﺧﺒﺮﭼﻴﻦ ﻫﺎﻳﯽ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﺧﺒﺮﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻋﺎﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺼﺮ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﺍﻳﻦ ﺧﺒﺮ ﭼﻴﻦ ﻫﺎ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩﻳﮕﺮﯼ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩﻧﺪ.
ﺍﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺳﻨﺠﯽ ﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺩﺭ ﻣﻮﺍﻗﻊ ﺣﺴﺎﺱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯽ ﺷﺪ. ﻣﻮﺍﻗﻌﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﮓ، ﻗﺤﻄﯽ ﻭ ﭼﻴﺰﻫﺎﻳﯽ ﺷﺒﻴﻪ ﺍﻳﻦ.
ﺧﺒﺮﭼﻴﻦ ﻫﺎﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺭﺍ ﺑﺴﻨﺠﻨﺪ ﺷﺎﻳﻌﻪ ﻫﺎﻳﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﻣﺮﺩﻡ ﭘﺨﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻭﺍﮐﻨﺶ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻧﻈﺮﺳﻨﺠﯽ ﺷﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ.
مصاحبه ، گفتگوی میان دو یا چند نفر (دست کم مصاحبه کننده و مصاحبه شونده) که در آن پرسش‌هایی توسط مصاحبه کننده از مصاحبه شونده پرسیده می‌شود. مصاحبه، اصل و قاعده روزنامه نگاری و رسانه می‌باشد اما در موقعیت‌های دیگر نیز کاربرد دارد.
ﮔﺰﺍﺭﺵ ﺧﻮﺏ ﮔﺰﺍﺭﺷﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻘﻴﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻧﮕﺬﺍﺭﺩ، ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺎﻣﻠﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎﻳﯽ ﺑﺪﻫﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺗﺎﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻏﺎﻳﺐ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻏﺼﻪ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺭﻳﺪ.
ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺷﻤﺎ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺳﺖ. ﺍﮔﺮ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﺒﺮﯼ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﻨﺪ، ﺁﻥ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ.
ﺳﺎﻝ ۱۸۹۶ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﺁﻣﺮﻳﮑﺎﻳﯽ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ «ﺳﺎﻧﺪﯼ ﻭﺭﺩ» ﺩﺍﺳﺘﺎﻧﯽ ﭼﺎﭖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ «ﺑﭽﻪ ﺯﺭﺩ» ﮐﻪ ﺩﺍﺳﺘﺎﻥ ﻫﺎﯼ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﺑﺎ ﻟﺒﺎﺱ ﺧﻮﺍﺏ ﺯﺭﺩ ﺑﻮﺩ (ﺍﮔﺮ ﻟﺒﺎﺱ ﺧﻮﺍﺏ ﺍﻳﻦ ﮐﻮﺩﮎ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﺑﻮﺩ، ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺍﻳﻦ ﺩﺳﺘﻪ ﺍﺯ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻴﺪﻧﺪ.). ﺍﻳﻦ ﻧﺸﺮﻳﻪ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﮔﺮ ﭼﻪ ﭘﺎﻭﺭﻗﯽ «ﺑﭽﻪ ﺯﺭﺩ» ﻣﺸﻬﻮﺭﺗﺮﻳﻦ ﻣﻄﻠﺒﺶ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﺗﻔﺎﻭﺗﺶ ﺑﺎ ﺑﻘﻴﻪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎ ﻭ ﻧﺸﺮﻳﺎﺕ ﺩﺭ ﭼﺎﭖ ﺑﺎ ﺣﺮﻭﻑ ﺩﺭﺷﺖ، ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻴﺘﺮﻫﺎﯼ ﺟﺬﺍﺏ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻄﺎﻟﺒﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻭﺍﺝ ﻧﺪﺍﺷﺖ
