عشق و محبّت به حضرت باعث شده که دوستداران امام، پیش از عاشورا خود را آماده کنند و لباس سیاه بپوشند، نیز مساجد، تکایا و حسینیه ها را سیاهپوش کنند.
کنیه «علی اکبر» را «ابوالحسن» دانسته اند؛(1) ابوالحسن علی اکبر، در یازدهم ماه شعبان سال سی و سه هجری ولادت یافت. در حادثه کربلا حدود بیست و هفت سال داشت.(2) این نقل با سخن «ابن ادریس» و نقل دانشمندان تاریخ نگار و نسب شناس همخوانی دارد. آنان گفته اند:
«علی بن الحسین علیه السلام در اوائل خلافت عثمان بن عفان به دنیا آمده و از جد بزرگوارش حضرت علی بن ابیطالب(علیه السلام) نقل حدیث فرموده است.»(3)
به گزارش خبرنگار ضیاءالصالحین به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان؛ هموطنان ارمنی و زرتشتی مان در جای جای ایران به عشق اباعبدالله الحسین(علیه السلام) با شیعیان همنوایی می کنند و ارادت خاصی به سالار کربلا دارند.
روز عاشورا دشمن نابکار چند بار حمله دسته جمعى بر اصحاب امام حسین(علیه السلام) کرد. در هر بار طبق نقل مقتل نویسان گروه زیادى شهید شدند، چنان که گفته اند: در حمله اوّل چهل تن یا بیش از آن کشته شدند.(1)
مورخان، اسامى آن بزرگواران را این گونه ذکر مى نمایند: نُعَیْم بن عجلان، عمران بن کعب بن حارث، حنظلة بن عمرو الشیبانى و...(2)
بنابراین اولین شهید کربلا مشخص نیست چه کسى بود.
سؤال: چرا امام حسین ـ علیه السلام ـ زمانی که در منطقه ثعلبیه متوجه شهادت حضرت مسلم و هانی شدند باز هم به راه خود به سمت کوفه ادامه دادند؟
شیخ مفید(ره) در کتاب الارشاد خود، هنگام نام بردن فرزندان امام حسین علیه السلام از امام سجاد علیه السلام با تعبیر علی اکبر و از حضرت علی اکبر با تعبیر علی اصغر یاد می کند و می نویسد:
کانَ لِلحُسَینِ علیه السلام سِتَّةُ أولادٍ: عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ الأَکبَرُ، کُنیَتُهُ أبو مُحَمَّدٍ و اُمُّهُ شاه زَنانُ بِنتُ کِسری یَزدَجَردَ و عَلِیُّ بنُ الحُسَینِ الأَصغَرُ، قُتِلَ مَعَ أبیهِ بِالطَّفِّ... و اُمُّهُ لَیلی بِنتُ أبی مُرَّةَ بنِ عُروَةَ بنِ مَسعودٍ الثَّقَفِیَّةُ.
حضرت امام حسین(علیه السلام) بعد از شهادت مسلم بن عقیل از وضع کوفه آگاه شدند، ولی برنگشتند. هدف اساسی آن بزرگوار امر به معروف ونهی از منکر و قیام علیه دستگاه جبار بود، که فسق و فجور آن آشکار بود و در عین حال مدّعی جانشینی رسول خدا بود.حضرت حرکت کرده بود تا به دنیا بفهماند که یزید و امثال او لیاقت و شایستگی خلافت را ندارند. او، برای اصلاح امور جامعه اسلامی و از بین بردن بدعت ها و زنده کردن سنت ها قیام کرد.(1)
