تا اینجا نکات ظاهری و فقهی بود؛ حالا برویم در یک وادی بالاتر؛ ببینیم در وادی عرفانی حسین (علیه السلام) چه می بیند و چه کار دارد میکند. حضرت از قبل برای اینها آب تهیّه دیده بود. در منزل قبل، سپرده بود که آب زیاد همراه خودتان بردارید و...
بیانات مرحوم آقا مجتبی تهرانی
بنابر این هدف امام حسین (علیه السلام) از حرکت، تا اینجا اصلاح بوده است، نه افساد؛ منظور از آن اصلاح هم امر به معروف و نهی از منکر است. همه را معنا کردیم و گفتیم که یکی بیشتر نیست و اختلاف عنوان نداریم. هدف حضرت، دو چیز نیست؛ یک چیز است و آن هم...
گفتار الهی عبارت از احکام الهی است. یعنی چیزهایی که خداوند برای بشر فرستاده است که عبارت است از همان «معالم دین». دین همین حقیقتی است که بر پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) نازل شده و از طریقی وحی آمده است...
بحث دوم این است که آیا از نظر شرعی، کافی است که انسان اگر دید کسی می خواهد مرتکب اثم یا عدوان شود، فقط کمکش نکند؟ آیا این کافی است؟ در سال گذشته مثال خیلی روشنی زدم که راجع به دزد بود؛ گفتم اگر یک دزد، به مغازه ای بیاید که نردبان می...
«خَتَل» یعنی «فریب کاری»؛ یعنی کسی می خواهد با دین، دیگران را فریب دهد تا دنیا را به دست آورد. جمله دوم، این است: «وَ وَیْلٌ لِلَّذِینَ یَقْتُلُونَ الَّذِینَ یَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ...
وقتی انسان مؤدّب شد به آداب ظاهری شریعت، آنجا است که سرِ عقل می آید. کسانی که مؤدّب به آداب ظاهری شریعت هستند، یعنی حرام را ترک می کند و عمل به واجب می کنند، یکی از آثارش این است که «ملکه تقوا» در آنها حاصل می شود. تقوا یک ملکه است...
ما دو گونه اصلاح داریم، یک اصلاح ظاهری داریم و یک اصلاح باطنی داریم که اصلاح درون است نه بیرون. اصلاح ظاهری مربوط به «روش» است، امّا اصلاح باطنی مربوط به «بینش» است. بینش مهم تر از روش است. باطن را اصلاح کردن، یعنی اصلاحِ بینش به ...
امام حسین (علیه السلام) مصلحی غیور و انسانی ضدّ غرور بود و در این قیام و حرکت به هدفی که داشت، رسید و آن هدف هم بقای اسلام بود. سرانجام حرکت را هم از همان اوّل می دانست که چیست و به کجا مُنتهی می شود، همه چیز را می دانست؛ هم سرانجام...
آنهایی که مدّعی دین داری هستند و می گویند: ما متدینیم و مسلمانیم! برای اینها یک قانون کلّی وجود دارد. اگر دست از دینتان بردارید، چه به صورت فردی و چه اجتماعی، این را بدانید که در همین دنیا ضرر خواهید کرد. این یک سنّت الهی است...
یک مسأله ای در باب غرور، به معنی فریب خوردن و فریب دادن است و آن اینکه اصلاً این را بدانید که اوّلین فریب دهنده در عالم وجود «شیطان» است. لذا هیچ وقت اولیای خدا ـ نعوذ بالله ـ نمی آیند جای شیطان بنشینند. من می ترسم که از بحثم منحرف...