مسائل متفرقه

مسائل متفرقه

پرسش هاى مقدماتى

- چنان چه مسافر اشتباهاً نماز را تمام بخواند، وظيفه اش چيست؟

- كسى كه وظيفه اش تمام خواندن نماز است اگر نماز را شكسته بخواند، چه حكمى دارد؟

- چنانچه مسافر در بين نماز چهار ركعتى متوجه شود كه وظيفه اش شكسته خواندن نماز است، چه حكمى دارد؟

- اگر ازمسافر، نماز شكسته اى فوت شود و بخواهد قضاى آن را در وطن به جا آورد،وظيفه اش چيست ؟

- نماز در هواپيما و قطار به چه نحوى است ؟

مسأله 1 - مسافرى كه وظيفه اش، شكسته خواندن نماز است، چنان چه نماز را تمام بخواند، يكى از حالات زير را خواهد داشت:

الف - عالم به حكم * و موضوع ** است، و نماز را عمداً تمام خوانده، در اين حالت نمازش باطل است و بايد دوباره نماز را شكسته بخواند و اگر وقت گذشته باشد، بايد دو ركعتى قضا كند. 195 (ر.م 1357)

ب - عالم به حكم و موضوع است، منتها اشتباهاً و از روى غفلت (طبق عادت)، نماز را تمام خواند در اين حالت نيز نمازش باطل است و بايد آن را دوباره بخواند. 196(ر.م 1358)

ج - عالم به حكم و موضوع است، منتها موقع خواندن نماز، حكم را فراموش كرده بود، لذا نماز را تمام خواند. در اين حالت پس از پى بردن به اشتباه چنان چه وقت نماز باقى باشد، بايد نماز را دوباره و به صورت شكسته بخواند، و اگر وقت آن گذشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد قضاى نمازى را كه تمام خوانده، به صورت شكسته به جا آورد. 197 (ر.م 1358)

د - عالم به حكم و موضوع است، منتها موقع خواندن نماز، موضوع (مسافر بودن خود) را فراموش كرده بود، لذا نماز را تمام خواند. در اين حالت پس از پى بردن به اشتباه - چنان چه وقت نماز باقى باشد - بايد نماز را دوباره به صورت شكسته بخواند، ولى اگر وقت آن گذشته باشد، قضا لازم نيست. 198(ر.م 1362)

و - عالم به حكم و موضوع است، ولى بعضى از خصوصيات حكم را نمى داند. * در اين حالت پس از پى بردن به اشتباه - چنان چه وقت نماز باقى باشد - بايد نماز را دوباره شكسته بخواند، و اگر وقت آن گذشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد قضاى نمازى را كه تمام خوانده است، به صورت شكسته به جا آورد. 199 (ر.م 1360)

ه - عالم به حكم بوده ولى جاهل به موضوع است. * در اين حالت پس از پى بردن به اشتباه - چنان چه وقت نماز باقى باشد - بايد نماز را دوباره به صورت شكسته بخواند ،و اگر وقت آن گذشته باشد، بنابر احتياط واجب، بايد قضاى نمازى را كه تمام خوانده، به صورت شكسته به جا آورد. 200 (ر.م 1361)

مثال: شخصى اهوازى، به قصد يك هفته توقف، به روستايى واقع در چهار فرسخى اهواز مى رود و چون پيش خود يقين داشت كه روستا در سه فرسخى اهواز واقع شده است، لذا خود را در آن روستا مسافر نمى دانست و نماز را تمام مى خواند؛ روز هفتم بعد از خواندن نماز ظهر و عصر به اشتباه خود پى برد. اين شخص نماز ظهر و عصر آن روز را بايد دوباره به صورت شكسته بخواند و نيز همه نمازهايى را كه در اين مدت چهار ركعتى خوانده، بايد به صورت شكسته قضا كند. 201

ى - عالم به موضوع بوده ولى جاهل به حكم است **، در اين حالت نمازش صحيح مى باشد 202.(ر.م 1359)