تا دهن بسته ام از نوش لبان میبرم آزار / شاعر : شهریار
تا دهن بسته ام از نوش لبان میبرم آزار
شهریار
گربه پیرانه سرم بخت جوانی به سر آید / شاعر : شهریار
گربه پیرانه سرم بخت جوانی به سر آید
از در آشتیم آن مه بی مهر درآید
اشکش چکید و دیگرش آن آبرو نبود / شاعر : شهریار
اشکش چکید و دیگرش آن آبرو نبود
از آب رفته هیچ نشانی به جو نبود
یاد آن که جز به روی منش دیده وانبود / شاعر : شهریار
یاد آن که جز به روی منش دیده وانبود
وان سست عهد جز سری از ماسوا نبود
دوش در خواب من آن لاله عذار آمده بود / شاعر : شهریار
دوش در خواب من آن لاله عذار آمده بود
شمعی فروخت چهره که پروانه تو بود / شاعر : شهریار
شمعی فروخت چهره که پروانه تو بود
عقلی درید پرده که دیوانه تو بود
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود / شاعر : شهریار
تا که از طارم میخانه نشان خواهد بود
طاق ابروی توام قبله جان خواهد بود
سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند / شاعر : شهریار
سبوکشان که به ظلمات عشق خضر رهند
ز جوی آب بقا هم به چابکی بجهند
روشنانی که به تاریکی شب گردانند / شاعر : شهریار
روشنانی که به تاریکی شب گردانند
شمع در پرده و پروانه سر گردانند
بهار آمد که بازم گل به باغ و بوستان خواند / شاعر : شهریار
بهار آمد که بازم گل به باغ و بوستان خواند