میخائیل یان دوفویه، مستشرق هلندی، در نهم اوت سال 1836م در هلند به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در رشته الهیات و فلسفه دانشگاه لیدن هلند به پایان رسانید و سپس با انتخاب رشته زبان های سامی، به آموختن زبان عربی پرداخت. دوفویه پس از آن دروس خود را ادامه داد و با اخذ مدرك دكترای الهیات، به عنوان مترجم زبان های شرقی، مشغول به كار گردید. در همین زمان تنظیم نسخه های خطی و كشف و شناسایى آنها از گنجینه های كتابخانه لیدنِ هلند به او محول شد.
ادوارد جِنِر، پزشك معروف انگلیسی در 17 مه 1749م، در انگلستان به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات مقدماتی، به تحصیل در رشته طب پرداخت و نزد یكی از پزشكان زادگاهش به كسب تجربه مشغول شد. جِنِر در 21 سالگی راهی لندن شد و تحت نظر یكی از جراحان معروف زمان به كار آموزی پرداخت. او پس از چندی، به مطالعه و تحقیق در مورد بیماری آبله كه در آن روزگار، بی رحمانه مردم را به دیار عدم می فرستاد روی آورد و با تلاش خستگی ناپذیر خود موفق شد تا در 14 مه 1796م واكسن ضد آبله را كشف كند.
آخوند ملامحمد کاشانی (کاشی) فقیه حکیم، عارف شیعه و مدرس بزرگ فلسفه صدرالمتألهین. اوایل در کاشان زندگی می کرد و بعد در اصفهان ساکن مدرسه صدر شد. تحصیلات علوم خود را در معقول و منقول، به حد کمال رساند، آنقدر که مانندش در آن زمان بی نظیر بود، در سال 1286 هـ ق، در مدرسه صدر اصفهان، علاوه بر فقه، اصول و حکمت، در ادبیات عربی و فارسی و ریاضیات تبحر داشت و مدرس آنجا شد. ملامحمد، معاصر حکیم بزرگ "جهانگیرخان قشقائی" بود.
شیخ محمدرضا نجفی مشهور به حاج آقا رضا مسجدشاهی و صاحب وِقایه، در شهر مقدس نجف به دنیا آمد. پس از رسیدن به مقام عالی علم و اجتهاد و تبحر در فنون شعر و ادب و كسب اجازه های روایى و اجتهاد به اصفهان مهاجرت كرد و به ترویج دین و تدریس و اقامه ی جماعت و ارشاد پرداخت و تدریس را حتی در دوره ی اختناق رضاخانی، دور از چشم ماموران، در خانه اش ادامه داد. در سال 1344 قمری بنا به دعوت آیت اللَّه شیخ عبدالكریم حائری جهت تقویت حوزه ی علمیه ی قم و تدریس در آن حوزه، به قم عزیمت كرد و شاگردان بزرگی تربیت نمود.
از زندگانی ابوالفرج محمدبن اسحاق بغدادی معروف به ابن ندیم، اطلاعات چندانی در دست نیست. او همانند پدرش شغل وَرّاقی داشت و كارش نسخه نویسی از كتب و فروش آنها بود. آشنایى او با كتاب های گوناگون، انگیزه ای برای نوشتن كتاب "الفهرست" را در او ایجاد كرد. ابن ندیم در كتابش همه ی علوم رایجِ عصر خود را كه موجب شكوفایى تمدن اسلامی گردیده معرفی كرده و سپس به شرح زندگانی دانشمندان مشهور در آن علوم پرداخته است.
مرحوم آیت الله العظمی بهجت (ره) تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه فومن گذراند و در همان شهر به تحصیل مقدمات علوم اسلامی پرداخت. در سال ۱۳۴۸ ق. در سن چهارده سالگی به عراق رفت و در کربلا به تحصیل مشغول شد. پس از آن در سال ۱۳۵۲ ق. به نجف اشرف مهاجرت نمود و قسمت های پایانی سطح را زیر نظر اساتیدی چون مرتضی طالقانی به پایان رساند. وی درآنجا پس از درک محضر میرزای نائینی و آقا ضیاءالدین عراقی، به حوزه درسی محمدحسین غروی اصفهانی پیوست و علاوه بر این از محضر سید ابوالحسن اصفهانی و محمدکاظم شیرازی بهره برد. و علوم عقلی را نزد سید حسن بادکوبه ای فرا گرفت.
