ژانْ كالْوِنْ، در 10 جولای 1509م در فرانسه به دنیا آمد و پس از طی تحصیلات خود در رشته های حقوق و الهیات، بر اثر یك تحول درونی ناگهانی، همه توجه خود را به آیین پروتِسْتان معطوف كرد. اما چون در آن زمانْ پروتستان ها تحت تعقیب و آزار بودند، وی از سال 1534م در سن 25 سالگی عازم ژنو در سوئیس شد و آن شهر را مركز پروتستان قرارداد و از 23 ژوئن 1526م، قیام مذهبی خود را آغاز كرد. وی می خواست زندگی روزمره را بر اساس مذهب قرار دهد و ژنو را به صورت كشوری كامل كه حكومتش در دست اولیای دین باشد، درآوَرَد. هرچند كالْوِن مردی حسابگر و استدلالی بود، با این حال، سخت گیری های او نسبت به مردم در پذیرش آیین جدید، باعث ایجاد شورش و اخراج او از شهر گردید، ولی در غیاب او، ژنو به سختی دستخوش آشفتگی سیاسی و مذهبی شد. از این رو، مردم بار دیگر او را به ژنو دعوت كردند و كالون به سازمان دادن به قوانین شهر، ایجاد مدارس، رایزنی در مسائل سیاسی، توسعه داد و ستد و موعظه مشغول شد. از این زمان بود كه وی، فرقه كالْوِنیسْتْ را بنیان گذارد و نظر خود را در كتاب مبانی دین مسیح(ع)، منتشر كرد. با این حال، نظریات وی با بعضی مطالب بنیادین آیین كاتولیك منافات دارد، به طوری كه قدرت پاپ را انكار می كند و بر خلاف كاتولیك ها كه پاك شدن از گناه به وسیله اعمال خیر و ایمان را میسر می دانند، كالون تنها ایمان به حقانیت عیسی(ع) را مدّنظر قرار می دهد. كالوِن معتقد بود كه كتاب مقدس یگانه منبع قانون الهی است و بر انسان است كه آن را تعبیر كند و مبنای نظام اجتماع قرار دهد. مذهب كالون، حاكمیت مطلق اراده الهی را تاكید می كند. كالون بر این عقیده بود كه رستگاری مخصوص برگزیدگان خدا است و هیچ عمل انسانی نمی تواند او را به رستگاری نائل سازد چرا كه رستگاران را خدا انتخاب می كند و كسانی را هم كه نباید رستگار شوند، او انتخاب می كند. بنابراین برای هر فرد آدمی، از پیش مقدر شده است كه رستگار است یا خیر، و او هر كاری انجام دهد نمی تواند در این وضع تغییری بدهد. این اصلِ عقیدتی كالون، مورد سوء استفاده فراوان قرار گرفته است و دست مدعیان رستگاری را در انجام هر نوع گناه در خفا، بازگذاشته است. اصول و عقاید فرقه كالونیست ها كه جزو دسته پروتستان ها محسوب می شوند، دارای روح دموكراتیك و مخالف با كلیه مراسم و آداب مذهبی معمول در مذهب كاتولیك است. ژان كالون سرانجام در 27 می 1564م بر اثر مخالفت با كلیسا محكوم به مرگ شد و در 55 سالگی زنده زنده در آتش سوزانیده شد.
