کسانی هستند که در ماه مبارک رمضان، بدون عذر موجهی، عمدا روزه نگرفته و برای توجیه کار خود به گرمای هوا و غیره، تمسک می جویند. در حالی که می دانند این سخنانشان، بهانه است
در این روزها که سفارت آمریکای مستکبر به بیت المقدس منتقل شد، دردناک تر از هر موضوع دیگری، سکوت (و بلکه موافقت) برخی از سران عرب در مقابل این قضیه است. این نکته فرسنگ ها با آموزه های قرآن و اسلام فاصله دارد.
قرآن کریم می فرماید: «جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِّتَكُونُواْ شهُدَاءَ عَلىَ النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا؛ شما را بهترين امت ها گردانيديم تا بر مردمان گواه باشيد و پيامبر بر شما گواه باشد.»[1]
ماه مبارک رمضان فرصتی است تا همگان از ضیافت پروردگار بهره مند شوند. اگر کسی فرصت را از دست دهد، قطعا باید خودش را مقصر بداند.
امیرالمؤمنین، علی علیه السلام می فرمایند: «... وَاعْتَبِرُوا بِما قَدْ رَأَیْتُمْ مِنْ مَصارِعِ الْقُرُونِ قَبْلَکُمْ قَدْ تَزایَلَتْ اَوْصالُهُمْ وَ زالَتْ اَبْصارُهُمْ وَ اَسْماعُهُمْ وَ ذَهَبَ شَرَفُهُمْ وَ عِزُّهُمْ وَانْقَطَعَ سُرُورُهُمْ وَ نَعیمُهُمْ فَبُدِّلُوا بِقُرْبِ الاْءَوْلادِ فَقْدَها وَ بِصُحْبَةِ الاَْزْواجِ مُفارَقَتَها لا یَتَفاخَرُونَ وَ لا یَتَناسَلُونَ[1]؛ [ای بندگان خدا!]...
از ویژگی های انسان های مهدی یاور، ولایت پذیری و دفاع از ولایت در گفتار و عمل است.
ما ارادتمندان مادر امام زمان(علیه السلام) آن بانو را به عنوان بانویی می شناسیم که جان خود را در راه ولایت فدا کرد. از همین روست که امام زمان(علیه السلام) ایشان را الگوی خود می داند: «وَفی إِبْنَه رَسُولِ اللّهِ(صلى الله علیه وآله وسلم) لی أُسْوَه حَسَنَه؛ دختر رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) (فاطمه ى زهرا(علیها السلام)) براى من، اسوه و الگویى نیكو است.»[1]
در زمانه ای که خانواده ــ این واحد کوچک اجتماع ــ با آسیب های جدی روبرو است، باید خانواد منتظر و خانواده مهدوی الگوی جامعه باشند.
مثال: خانواده منتظر باید پایبندی به نماز داشته باشد. حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرماید: «ما ارغم انف الشیطان بشی ء مثل الصلاة فصلها و ارغم انف الشیطان؛ هیچ چیز مثل نماز بینی شیطان را به خاک نمی مالد و او را خوار نمی کند، پس نماز بخوان و بینی شیطان را به خاک بمال.»[1] بنابراین با بی اعتنایی به نمازِ با شرایط که افضل عبادات است، ادعای منتظَر بودن، سخن گزافی است.
جامعه اسلامی باید کم کاری خود را نسبت به قضیه مهدویت قبول کند.
یکی از وظایف جامعه مهدوی در عصر غیبت، مراجعه به علمای متعهد است.
امام زمان(علیه السلام) درباره ضرورت رجوع به علمای حدیث شناس و با تقوا در عصر غیبت می فرماید: «أَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَهُ فَارْجِعوُا فیها إِلى رُواهِ حَدیثِنا، فَإِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْكُمْ وَأَنَا حُجَّهُ اللّهِ عَلَیْهِمْ؛ امّا در رویدادهاى زمانه، به راویان حدیث ما رجوع كنید. آنان، حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم.»[1]
ولایت فقیه یکی از امتیازات جامعه مهدوی است. امتیازی که حتی دشمنان انقلاب به آن واقف هستند. فوکویاما می گوید: «اگر توانستید ولایت فقیه را بزنید بلافاصله پرنده شیعه افت می کند و سقف پروازش کاهش می یابد و تیرهای شما به راحتی به او می خورد.»[1]
دشمنان قسم خورده ایران اسلامی فهمیده اند که ارزش نظام شیعی و نظام مهدوی در چیست؛ بنابراین برای تخریب آن تلاش های مذبوحانه انجام می دهند.
معاندان نظام شیعه و سردمداران کفر، می دانند که ولی فقیه به پشتیبانی حضرت حجت، در راس نظام اسلامی قرار گرفته است و ولی فقیه حافظ ارزشهای جامعه مهدوی است.
