سلوک اجتماعی - استاد یزدان پناه (قسمت ۲۸)
سلوک اجتماعی - استاد یزدان پناه (قسمت ۲۸)
در این بخش، بیست و هشتمین قسمت از سلسله پادکست «سلوک اجتماعی» برگرفته از مباحث آیت الله سید یدالله یزدان پناه را به مدت 43 دقیقه با سالکان طریق حق به اشتراک می گذاریم.
◈▬▬▬▬▬◈▬▬▬▬▬◈▬▬▬▬▬▬◈▬▬▬▬▬▬◈
گزیده جلسه | سلوک اجتماعی - جلسه بیست و هشتم
۱. تسلیت و تجلیل از شهید رئیسی و همراهان
• در آغاز، شهادت رئیسجمهور محترم و همراهانشان تسلیت گفته شد.
• رئیسجمهور شهید، منطق ناب انقلاب و منطق خدمت را که امام خمینی (ره) از مسئولین به عنوان خدمتگزاران مردم یاد میکردند، به حقیقت نشان داد.
• خدمت ایشان معاملهای با خدا بود و خوشنودی و رضایت خدا را در دل رضایت مردم میدید.
• خدمت واقعی باید به معنویت، حقیقت و خدا وصل شود.
• حرکت شهید رئیسی و همراهانش نشاندهنده یک تراز از اندیشه جمهوری اسلامی بود.
• راه شهید رئیسی عبارت بود از: خدمت برای خدا، خداخواهی، خداجویی، خون دادن و سپس خدایی شدن.
• خدمت برای خدا موجب میشود که خداوند شخص را بالا ببرد، ورای تجارت هر تاجر.
• تشییع جنازه آن عزیزان، با وسعتی که داشت، یک صفا (پاکی) را در مردم ایجاد کرد و دلها را با منطقهای ناب همراه ساخت.
• شهید رئیسی ترازی را نشان داد که طبق آن، سیاست بدون خدمت و معنویت، سیاست حقیقی نیست.
۲. مروری بر بحث سلوک اجتماعی
• موضوع اصلی بحث «سلوک اجتماعی» است؛ سلوک به معنای دغدغههای خدایی داشتن و «زیست مؤمنانه موحدانه» است.
• سلوک اجتماعی نه تنها معنادار است، بلکه راه اصلی که دین برای سلوک ارائه داده، به شکل اجتماعی است.
• در جلسات قبل شش مبنا بیان شد که نتیجهگیری عملی از آنها این بود که «میشود سلوک اجتماعی کرد و بلکه باید سلوک اجتماعی کرد».
• هدف کنونی، اشاره به دستهای از «راهکارها» است که از دل مبانی ششگانه به دست میآید.
۳. راهکار اول: تقویت انگیزه توحیدی در اقدام اجتماعی
• اهمیت روح عمل: در اقدام اجتماعی، روح عمل مهم است؛ یکی از اموری که در روح عمل مطرح است، «انگیزه عمل» است.
• تصحیح انگیزه: برای اینکه عمل در اقدامات اجتماعی، جنس سلوک پیدا کند، باید انگیزه توحیدی و خدایی شود؛ به گونهای که به دنبال خوشنودی خدا باشیم.
• منطق قرآنی: خداوند تأکید میکند که عمل باید «ابتغاء مرضات الله» (برای خوشنودی خدا) انجام شود. این خوشنودی خدا، اولین عاملی است که به کار، هویت سلوکی و توحیدی میدهد.
• تأثیر انگیزه: انگیزه یک امر قلبی و درونی است، اما عمل ظاهری را رنگ میزند. اگر انگیزه توحیدی باشد، اقدام اجتماعی هویت سلوکی پیدا کرده و موجب تقرب به خدا میشود.
۴. شیوههای تقویت انگیزه توحیدی (برای دستیابی به خوشنودی خدا)
• الف) مراوده زیاد با خدا:
◦ باید «مراوده با خدا» را زیاد کرد؛ منظور از مراوده، کارهایی مانند دعا و نماز است که از ظاهر شروع میشود.
◦ پیشنهاد میشود یک برنامه روزانه ۲۰ دقیقهای برای ارتباط همیشگی با خدا قرار داده شود.
◦ مراوده زیاد، حب به خدا میآورد و حب به خدا، انسان را به جلب خوشنودی خدا میکشاند.
• ب) مواظبت در درون (نیمنگاهی به دل):
◦ باید درون را مواظبت کرد و توجه به باطن عمل داشت، یعنی مؤمن باید دو چشم در بیرون و دو چشم در درون داشته باشد.
◦ در صحنه عمل، با یک «نیمنگاهی به دل» (نه تمام نگاه، زیرا ابتدا سخت است) مواظبت شود که انگیزهها برای خدا باشد و اگر انگیزه غیرخدایی آمد، جلوی آن گرفته شود.
◦ اگر اقدام اجتماعی ضروری باشد، نباید دست از عمل کشید؛ بلکه باید انجام داد و به خدا عرض کرد که خواستم خالص باشد، اما نشد.
• ج) محاسبه:
◦ محاسبه به معنای حساب کردن اعمال روزانه و بررسی انگیزههاست.
◦ محاسبه باید بر روی کارهای کلی و شاخص (محاسبههای کلی) و آسان انجام شود تا سنگین و وقتگیر نباشد.
◦ نفس محاسبه، تصحیحکننده، قوتدهنده و تیزکننده چشم درون است و موجب ایجاد عزم میشود.
آیتالله یزدانپناه در پایان تأکید کرد که خوشنودی خدا باید در تمام اقدامات اجتماعی اعمال شود.
◈▬▬▬▬▬◈▬▬▬▬▬◈▬▬▬▬▬▬◈▬▬▬▬▬▬◈
افزودن دیدگاه جدید