ظهور؛ مثل ارتباط با خدا
انكشاف ظهور، مثل ارتباط با خدا است؛ وقتى كسى خدا را عقلًا و قلباً شناخت، مىبیند كه هست و مىبیند كه ظاهر شد و متوجه مىشود كه عجب! تمام مدت عمرش خدا از همه چیز به او نزدیكتر بود، ولى خود
مبانى معرفتى مهدویت، ص: 101
را آماده نكرده بود كه حضرت حق برایش ظاهر شود. واقعاً افرادى كه فكر مىكنند خدا دنیا را خلق كرده است ولى در دنیا حضور ندارد و خدا در جایى است غیر جایى كه دنیا هست، و دنبال خدا در جاهاى دیگر مىگردند اینافراد هیچ وقت خدا را نمىیابند. اینها دنیا را بهعنوان مخلوق و اثر خدا مىبینند و مىگویند خدا هست. اما عده اى با تزكیه و با معرفت مىروند دنبال اینكه خدا را با چشم قلبشان بیابند اینها یكمرتبه مىبینند خدایى كه در سراسر هستى هست، برایشان پیدا شد:
آنكه عمرى در پى او مىدویدم كو به كو
ناگهانش یافتم با دل نشسته روبهرو
وجود مقدس حضرت بقیةالله سراسر عالم را گرفته است، او در همه جاى عالم حى و حاضر است و از همه موجودات عالم هم حاضرتر است. پس زمینه ظهور مىخواهد، هرلحظه امكان این ظهور هست، نمىدانیم بهچه شكل؟! ولى مىدانیم مثل انقلاباسلامى كه یكمرتبه با آن روبهرو شدیم، یكمرتبه با آن ظهور مبارك تامّ روبهرو مىشویم. مثل ظهور حضرت حق براى دلى كه آماده ظهور شد، خدا همیشه بود ولى ظاهر نبود. حضرت (عجل الله تعالی فرجه الشريف) در عالَم غیب حاضرند، جامعه اگر آماده شد، یكمرتبه با وجود مقدس ایشان روبهرو مىشود.
اگر ملت شیعه برسند به وجود معنى بقیةاللهالاعظم؛ یك مرتبه مىبینند ظهور پیدا و محقق شد. تحقق ظهور به شناختش است و شناختش هم بسیار مشكل است ولى شدنى است. اولین مشكل ایناست كه آنچه ما امروز در جهان داریم، آن نیست كه امامزمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) مىخواهند بیاورند. روى كلمه «انقلاب» بیشتر فكر كنید. اینكه مىگویند انقلاب امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف)،
مبانى معرفتى مهدویت، ص: 102
یعنى از ابتدا همه چیز را دگرگون مىكنند. از مسجدها كه خراب مىكنند و از كنیسه ها و كلیساها و حكومتها گرفته تا چیزهاى دیگر. وقتى مىفرمایند تمام زیورهاى مساجد را بیرون مىریزند، یعنى مساجد به هم مىریزد. وقتى حضرت با فكر حاكم بر مساجد مقابله مىكنند، خیلى از این نظامهاى ارزشى را كه به اسم دین حاكم است، نفى مىكنند. دیگر خودتان حساب بقیه را بكنید. قرآن خوانهاى زیادى را حضرت مىكشند. قرآن خوانهایى كه قرآن را از زاویه انقلاب جهانى امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشريف) نمىخوانند، بلكه براى تأیید نظام موجود فرهنگ مدرنیته مىخوانند، اینها حجاب ظهور حضرت بقیة الله الاعظم اند.[1]
اگر كسى قرآن بخواند و بگوید الحمدلله ما قرآن مىخوانیم ولى فكرش این باشد كه ما را به دشمن چه كار؟ آنها كارشان را بكنند و ما هم قرآن و نمازمان را بخوانیم، اینها اولین كسانى اند كه سرشان زده مىشود.
[1] ( 1)- براى روشن شدن معنى عالم بقیةاللهالاعظم، به نوشتار« معنى و عوامل ورود به عالَم بقیة اللهى» رجوع فرمایید.
